Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του «Αλέκος Αλεξανδράκης»
(13 ενδιάμεσες εκδόσεις από 5 χρήστες δεν εμφανίζονται) | |||
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
<gallery> | <gallery> | ||
Image: alexanrakis.jpg | Image: alekosalexandrakis4.JPG|Στην ταινία "Εύα" | ||
Image: alexanrakis.jpg| | |||
Image: alekosalexandrakis3.JPG|Στην ταινία "Οι εχθροί" | |||
Image: alekosalexandrakis2.JPG|Στη σειρά "Ο Παράξενος Ταξιδιώτης" | |||
</gallery> | </gallery> | ||
{{actor | {{actor | ||
Γραμμή 6: | Γραμμή 9: | ||
|dod=8 Νοεμβρίου 2005 | |dod=8 Νοεμβρίου 2005 | ||
|com= | |com=Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Παντρεύτηκε 4 φορές. Στο Σουδάν γνώρισε την πρώτη του γυναίκα, '''Μαρτζ Βάλβη'''. Απ' τον καλλιτεχνικό χώρο, η 2η του σύζυγος ήταν η ηθοποιός '''[[Κλειώ Σαμπάτη]]''' ('''Κλοντ Σαμπαντού'''), ενώ 3η του σύζυγος υπήρξε η, επίσης ηθοποιός, '''[[Αλίκη Γεωργούλη]]'''. Ο τέταρτος γάμος του ήταν με την '''Βερένα Γκάουερ'''. Σύντροφός του για πολλά χρόνια υπήρξε η, επίσης ηθοποιός, '''[[Νόνικα Γαληνέα]]''', από το 1970 περίπου μέχρι το 2000 περίπου. | ||
| | Αγαπημένο του άθλημα ήταν η ξιφασκία και στα 15 του έγινε μέλος της εθνικής ομάδας. Ένα χρόνο αργότερα μπήκε στη "Σχολή Δοκίμων", θέλοντας να γίνει αξιωματικός του Ναυτικού. Μία παράσταση, όμως, του [[Κάρολος Κουν (I)|'''Κάρολου Κουν''']], με πρωταγωνίστρια την '''[[Έλλη Λαμπέτη]]''', του άλλαξε τη ζωή. Αποφάσισε να δώσει εξετάσεις στο "Βασιλικό Θέατρο" και πέρασε πρώτος. Έκανε τα πρώτα του βήματα στο θεατρικό σανίδι στις 9 Ιουλίου 1949 και άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις σε κριτικούς και κοινό. Εκτός από την ιδιότητα του θιασάρχη, που ξεκίνησε το 1956 και κράτησε τουλάχιστον 35 χρόνια, ο Αλέκος Αλεξανδράκης σκηνοθέτησε θεατρικά έργα, αλλά και ταινίες, όπως ο "Θρίαμβος" (1960) με τον Καρύδη-Φουκς και η "Συνοικία Το Όνειρο" (1961), που βραβεύτηκε στο "Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης", αλλά η προβολή της απαγορεύτηκε από τη λογοκρισία της εποχής. | ||
Στο θέατρο ερμήνευσε τους σημαντικότερους ρόλους. Μεταξύ των παραστάσεων στις οποίες πρωταγωνίστησε και άφησαν εποχή, είναι: "Παράξενο Ιντερμέτζο", "Ταξίδι της Μέρας Μέσα στην Νύχτα", "Ήταν Όλοι τους Παιδιά μου", "Μαντάμ Μπάτερφλαϊ", "Η Γυναίκα με τα Μαύρα", "Τέσσερα Δωμάτια με Κήπο", "Έγκλημα και Τιμωρία" κ.α. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του δίδασκε υποκριτική στο "Εργαστήρι" του Διαμαντόπουλου, ενώ το 2001 ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, [https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%82_%CE%A3%CF%84%CE%B5%CF%86%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82 '''Κωστής Στεφανόπουλος'''], του απένειμε τον "Χρυσό Σταυρό του Τάγματος της Τιμής" για την προσφορά του στην τέχνη. Πέθανε στην Αθήνα από καρκίνο. | |||
|trivia=Ο '''[[Δημήτρης Χορν]]''' ήταν τόσο σίγουρος για το ταλέντο του Αλέκου, που είχε στοιχηματίσει για την επιτυχία του. | |||
}} | }} |
Τελευταία αναθεώρηση της 21:14, 6 Σεπτεμβρίου 2024
Ημερομηνία Γέννησης: 27 Νοεμβρίου 1928
Ημερομηνία Θανάτου: 8 Νοεμβρίου 2005
Τηλεοπτικές σειρές στις οποίες έχει παίξει:
Σελίδα περιεχομένου | Έτος | Κανάλι |
---|---|---|
Ανατομία ενός εγκλήματος: Έστι δίκης οφθαλμός | 1993|1993 | ΑΝΤ1 |
Ανατομία ενός εγκλήματος: Αδιέξοδο | 1993|1993 | ΑΝΤ1 |
Ανατομία ενός εγκλήματος: Γόρδιος δεσμός | 1994|1994 | ΑΝΤ1 |
Ανατομία ενός εγκλήματος: Κυνηγός | 1993|1993 | ΑΝΤ1 |
Ανατομία ενός εγκλήματος: Το τίμημα | 1993|1993 | ΑΝΤ1 |
Γιούγκερμαν (1976) | 1976|1976 | ΥΕΝΕΔ |
Η Αίθουσα του Θρόνου | 1998|1998 | Mega |
Η φυλή των ανθρώπων | 1995|1995 | ΕΤ1 |
Κόκκινος κύκλος: Ο επισκέπτης | 2000|2000 | Alpha |
Μυστικοί αρραβώνες | 1979|1979 | ΥΕΝΕΔ |
Να με προσέχεις | 2000|2000 | Mega |
Ξενοδοχείο Αμόρε | 1990|1990 | Mega |
Ο Παράξενος Ταξιδιώτης | 1972|1972 | ΕΙΡΤ |
Ο φόβος (1991) | 1991|1991 | ΕΤ2 |
Ο χαρτοπαίχτης (1990) | 1990|1990 | ΕΤ1 |
Οι Δικηγόροι της Αθήνας | 1994|1994 | Star |
Οι Πρωταγωνιστές | 1981|1981 | ΥΕΝΕΔ |
Πάθος (1993) | 1993|1993 | ΕΤ1 |
Παντρεμένοι... ανύπαντροι | 1994|1994 | Mega |
Ταξίμ | 2000|2000 | ΕΤ1 |
Τμήμα ηθών: Επικίνδυνο βελούδο | 1992|1992 | ΑΝΤ1 |
Τμήμα ηθών: Ο παραχαράκτης | 1993|1993 | ΑΝΤ1 |
Χωρίς ανάσα (1973) | 1973|1973 | ΕΙΡΤ |
Κινηματογραφικές ταινίες στις οποίες έχει παίξει:
Τηλεταινίες στις οποίες έχει παίξει:
Βιντεοταινίες στις οποίες έχει παίξει:
Σελίδα περιεχομένου | Έτος |
---|---|
Αντίστροφη πορεία | 1987 |
Η εκδίκηση του πατέρα | 1989 |
Ο ένας για τον άλλο | 1987 |
Ο χαρτοπαίχτης (1989) | 1990 |
Παράξενη συνάντηση | 1986 |
Μαγνητοσκοπημένες θεατρικές παραστάσεις στις οποίες έχει παίξει:
Σελίδα περιεχομένου | Έτος | Κανάλι |
---|---|---|
Γυναίκα με μαύρα | 1993 | ΑΝΤ1 |
Θεατρικές παραστάσεις στις οποίες έχει παίξει:
Εκπομπές στις οποίες συμμετείχε ή τις οποίες παρουσίαζε:
Σελίδα περιεχομένου | Έτος | Κανάλι |
---|---|---|
20 χρόνια τηλεόραση | 1985 | ΕΡΤ2 |
Ένας Άη Βασίλης της πεντάρας | 1973 | ΕΙΡΤ |
Βέτο | 1994 | Mega |
Καλή χρονιά σας Έλληνες (1998) | 1998 | ΕΤ1 |
Μπράβο | 1994 | Mega |
Νυχτερινός επισκέπτης (1994) | 1994 | ΕΤ1 |
Οι γνωστοί μας άγνωστοι | 1988 | ΕΤ2 |
Το Πορτραίτο της Πέμπτης | 1976 | ΕΡΤ |
Το γεγονός | 1990 | ΕΤ2 |
Ψηλά τα χέρια (1989) | 1989 | Mega |
Τηλεπαιχνίδια τα οποία παρουσίαζε ή στα οποία συμμετείχε:
Επεισόδια σειρών μυθοπλασίας & εκπομπών στα οποία συμμετείχε ή παρουσίαζε:
Μεταγλωττισμένες παραγωγές στις οποίες συμμετείχε:
Έχει τραγουδήσει:
Βιογραφία: Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Παντρεύτηκε 4 φορές. Στο Σουδάν γνώρισε την πρώτη του γυναίκα, Μαρτζ Βάλβη. Απ' τον καλλιτεχνικό χώρο, η 2η του σύζυγος ήταν η ηθοποιός Κλειώ Σαμπάτη (Κλοντ Σαμπαντού), ενώ 3η του σύζυγος υπήρξε η, επίσης ηθοποιός, Αλίκη Γεωργούλη. Ο τέταρτος γάμος του ήταν με την Βερένα Γκάουερ. Σύντροφός του για πολλά χρόνια υπήρξε η, επίσης ηθοποιός, Νόνικα Γαληνέα, από το 1970 περίπου μέχρι το 2000 περίπου.
Αγαπημένο του άθλημα ήταν η ξιφασκία και στα 15 του έγινε μέλος της εθνικής ομάδας. Ένα χρόνο αργότερα μπήκε στη "Σχολή Δοκίμων", θέλοντας να γίνει αξιωματικός του Ναυτικού. Μία παράσταση, όμως, του Κάρολου Κουν, με πρωταγωνίστρια την Έλλη Λαμπέτη, του άλλαξε τη ζωή. Αποφάσισε να δώσει εξετάσεις στο "Βασιλικό Θέατρο" και πέρασε πρώτος. Έκανε τα πρώτα του βήματα στο θεατρικό σανίδι στις 9 Ιουλίου 1949 και άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις σε κριτικούς και κοινό. Εκτός από την ιδιότητα του θιασάρχη, που ξεκίνησε το 1956 και κράτησε τουλάχιστον 35 χρόνια, ο Αλέκος Αλεξανδράκης σκηνοθέτησε θεατρικά έργα, αλλά και ταινίες, όπως ο "Θρίαμβος" (1960) με τον Καρύδη-Φουκς και η "Συνοικία Το Όνειρο" (1961), που βραβεύτηκε στο "Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης", αλλά η προβολή της απαγορεύτηκε από τη λογοκρισία της εποχής.
Στο θέατρο ερμήνευσε τους σημαντικότερους ρόλους. Μεταξύ των παραστάσεων στις οποίες πρωταγωνίστησε και άφησαν εποχή, είναι: "Παράξενο Ιντερμέτζο", "Ταξίδι της Μέρας Μέσα στην Νύχτα", "Ήταν Όλοι τους Παιδιά μου", "Μαντάμ Μπάτερφλαϊ", "Η Γυναίκα με τα Μαύρα", "Τέσσερα Δωμάτια με Κήπο", "Έγκλημα και Τιμωρία" κ.α. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του δίδασκε υποκριτική στο "Εργαστήρι" του Διαμαντόπουλου, ενώ το 2001 ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κωστής Στεφανόπουλος, του απένειμε τον "Χρυσό Σταυρό του Τάγματος της Τιμής" για την προσφορά του στην τέχνη. Πέθανε στην Αθήνα από καρκίνο.
Trivia: Ο Δημήτρης Χορν ήταν τόσο σίγουρος για το ταλέντο του Αλέκου, που είχε στοιχηματίσει για την επιτυχία του.
Συζητήστε για τον/την ηθοποιό "{{{Sname}}}" στο Retromaniax.gr