Ιππόλυτος (1954)
Θάνος Κωτσόπουλος, Αλέκος Αλεξανδράκης
Έτος: 1954
Θεατρικός τίτλος: Ιππόλυτος
Είδος: Τραγωδία
Θέατρο: Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου
Θίασος: Εθνικό Θέατρο
Πρεμιέρα: 11 Ιουλίου 1954
Περίοδοι παραστάσεων: Καλοκαίρι 1954
Τόπος: Αρχαία Επίδαυρος
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Ροντήρης
Ποίηση: Ευριπίδης
Σενάριο: Δημήτριος Σάρρος (μετάφραση κειμένου)
Σκηνικά: Κλεόβουλος Κλώνης
Κοστούμια: Αντώνης Φωκάς
Μουσική σύνθεση: Δημήτρης Μητρόπουλος
Ηθοποιοί: Αλέκος Αλεξανδράκης (Ιππόλυτος) , Θάνος Κωτσόπουλος (Θησέας) , Έλσα Βεργή (Φαίδρα) , Αθανασία Μουστάκα (παραμάννα) , Αλέκα Κατσέλη (Άρτεμις) , Κάκια Παναγιώτου (Αφροδίτη) , Στέλιος Βόκοβιτς (Αγγελιοφόρος) , Άρης Βλαχόπουλος (υπηρέτης) , Θάλεια Καλλιγά (Κορυφαία) , Πίτσα Καπιτσινέα (Χορός) , Βενετία Κασσαβού (Χορός) , Ρέα Μιχαλοπούλου (Χορός) , Ίλντα Κοφίνο (Χορός) , Ριρή Γρηγορέα (Χορός) , Άννα Μπέλλου (Χορός) , Φλώρα Γεωργίου (Χορός) , Μάρω Κοντού (Χορός) , Αθανασία Βεγιοπούλου (Χορός) , Στ. Μωραΐτου (Χορός) , Ιουλία Σταμίρη (Χορός) , Ανδρομάχη Συράκου (Χορός) , Φλώρα Στυλιανέα (Χορός) , Ηρώ Μπιφέρνου (Χορός) , Μαίρη Χρονοπούλου (Χορός) , Δημήτρης Παπαμιχαήλ (ακόλουθος Ιππολύτου)
Σχόλια/Πλοκή: Ο όμορφος και συνετός Ιππόλυτος είναι γιος του Θησέα από το γάμο του με την αμαζόνα Ιππολύτη. Ο νέος μεγαλώνει στην αυλή του Πιτθέα, στην Τροιζήνα, λατρεύει το κυνήγι και αποφεύγει τις γυναίκες. Εκεί καταφεύγει και ο Θησέας με τη γυναίκα του, Φαίδρα, ύστερα από το φόνο του Πάλλαντα, ενός συγγενή του. Η Φαίδρα, δεύτερη σύζυγος του Θησέα, είναι κόρη του Μίνωα και της Πασιφάης και αδελφή της Αριάδνης, που είχε βοηθήσει το Θησέα στην εξόντωση του Μινώταυρου. Η Φαίδρα λοιπόν σαν είδε τον Ιππόλυτο, τον ερωτεύθηκε σφοδρά, με την ώθηση της Αφροδίτης, που θέλει να εκδικηθεί τον Ιππόλυτο επειδή ο νέος αρνείται να την λατρέψει.
Ο Ιππόλυτος με έναν όμιλο κυνηγών προσφέρει στεφάνι στην Άρτεμη. Διαπράττει όμως ύβρη καθώς αποπαίρνει ένα γέρο υπηρέτη και την θεά του Έρωτα Αφροδίτη. Η Φαίδρα την ίδια ώρα μέσα στο παλάτι βρίσκεται σε έξαψη και παραλογισμό και η Τροφός της κάνει τα πάντα για να την ανακουφίσει. Η έξαψη και παραλογισμός εκδηλώνονται με την ερωτική ομολογία της για τον Ιππόλυτο και η Τροφός αφού εκμαιεύει το φρικτό μυστικό, αναλαμβάνει να αμβλύνει το κακό, μιλώντας στον Ιππόλυτο για τα αισθήματα της Φαίδρας, πυροδοτώντας έτσι την αλυσιδωτή αντίδραση, αφού, ο Ιππόλυτος θίγεται και οργίζεται από τα λόγια που ακούει, νοιώθοντας αποστροφή και αναστάτωση για όλα αυτά. Τα λόγια που ακούγονται ταπεινώνουν τη Φαίδρα, που κρυφάκουγε, και την κάνουν να νιώθει αφάνταστη πίκρα που αποκρούστηκε. Έτσι μπρος στον εξευτελισμό αποφασίζει να βάλει τέρμα στη ζωή της αλλά και να εκδικηθεί τον περήφανο για την αρετή του νέο. Αφήνει ένα γράμμα για το Θησέα, όπου ενοχοποιεί τον Ιππόλυτο ότι πρόσβαλλε την τιμή της. Ο Θησέας μπροστά στα "ενοχοποιητικά" στοιχεία καταριέται το θάνατο του γιου του, ενώ ο Ιππόλυτος δεσμευμένος με όρκο να αποσιωπήσει τα κίνητρα της Φαίδρας, δεν μπορεί να αποδείξει την αθωότητά του και φεύγει με το άρμα του, διωγμένος.
Με αγγελική ρήση μαθαίνουμε για τον πελώριο ταύρο, που στέλνει ο Ποσειδώνας στον οποίο προσευχήθηκε ο Θησέας. Τα άλογα του Ιππόλυτου αφηνιάζουν, το άρμα τσακίζεται και το σώμα του Ιππόλυτου μπλέκεται, σέρνεται και χτυπιέται στα βράχια. Ο Ιππόλυτος τραυματίζεται θανάσιμα. Οι φίλοι του τον φέρουν ετοιμοθάνατο στη σκηνή μπροστά στον Θησέα. Εκεί η Άρτεμη με στίχους αξέχαστης τρυφερότητας, αποχαιρετά τον κυνηγό της και αποκαλύπτει την αλήθεια στον Θησέα στον οποίο και δίνει συγχώρεση για την ηθική ενοχή του. Ο Θησέας θεσπίζει τη λατρεία του. Τόπος λατρείας του Ιππόλυτου ως τοπικού θεού ή ημίθεου προστάτη της παρθενικής νεότητας ήταν η Τροιζήνα.
Trivia:
Συζητήστε για τη θεατρική παράσταση "{{{Sname}}}" στο Retromaniax.gr