Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του «Δημήτρης Παπαμιχαήλ»
Nasos (συζήτηση | συνεισφορές) |
Landa (συζήτηση | συνεισφορές) |
||
| Γραμμή 10: | Γραμμή 10: | ||
|dod=8 Αυγούστου 2004 | |dod=8 Αυγούστου 2004 | ||
|com= Γεννήθηκε στον Πειραιά και σπούδασε ηθοποιός στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Σπουδαστής ακόμα, κάνει την πρώτη του θεατρική εμφάνιση με ένα μικρό ρόλο στο έργο του Σπύρου Μελά «Ο Βασιλιάς και ο Σκύλος», σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Ροντήρη, και το καλοκαίρι του 1954 κάνει και την πρώτη του εμφάνιση στην Επίδαυρο, στο χορό του «Ιππόλυτου» του Ευριπίδη με πρωταγωνιστή τον Αλέκο Αλεξανδράκη. Ο πρώτος μεγάλος ρόλος θα έρθει το 1957, στο Εθνικό, με το «Γλάρο» του | |com= Γεννήθηκε στον Πειραιά και σπούδασε ηθοποιός στη Δραματική Σχολή του [[Εθνικό Θέατρο|'''Εθνικού Θεάτρου''']]. Σπουδαστής ακόμα, κάνει την πρώτη του θεατρική εμφάνιση με ένα μικρό ρόλο στο έργο του Σπύρου Μελά «Ο Βασιλιάς και ο Σκύλος», σε σκηνοθεσία του [[Δημήτρης Ροντήρης|'''Δημήτρη Ροντήρη''']], και το καλοκαίρι του 1954 κάνει και την πρώτη του εμφάνιση στην Επίδαυρο, στο χορό του «Ιππόλυτου» του [[Ευριπίδης|'''Ευριπίδη''']] με πρωταγωνιστή τον Αλέκο Αλεξανδράκη. Ο πρώτος μεγάλος ρόλος θα έρθει το 1957, στο Εθνικό, με το «Γλάρο» του [[Anton Chekhov|'''Τσέχωφ''']]. | ||
Στο Εθνικό Θέατρο παραμένει μέχρι το 1960, με μια ενδιάμεση συνεργασία με το Θέατρο Τέχνης, στον «Θείο Βάνια» του Τσέχοφ, σε σκηνοθεσία Κάρολου Κουν. Στη συνέχεια με τη βοήθεια της Δέσπως Διαμαντίδου κάνει το δικό του θίασο, με τον οποίο θα περιοδεύσει στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Το 1964 συνεργάζεται με το ΚΘΒΕ και ένα χρόνο αργότερα γίνεται συνθιασάρχης με την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Είχαν προηγηθεί οι μεγάλες κινηματογραφικές επιτυχίες «Μανταλένα» το 1960, «Η Αλίκη στο Ναυτικό» το 1961, τα «Χτυποκάρδια στο θρανίο» το 1963, με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, ενώ το 1960 συμμετείχε στο «Ποτέ την Κυριακή» και το 1963 στα «Κόκκινα φανάρια». | Στο Εθνικό Θέατρο παραμένει μέχρι το 1960, με μια ενδιάμεση συνεργασία με το Θέατρο Τέχνης, στον «Θείο Βάνια» του Τσέχοφ, σε σκηνοθεσία [[Κάρολος Κουν|'''Κάρολου Κουν''']]. Στη συνέχεια με τη βοήθεια της [[Δέσπω Διαμαντίδου|'''Δέσπως Διαμαντίδου''']] κάνει το δικό του θίασο, με τον οποίο θα περιοδεύσει στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Το 1964 συνεργάζεται με το [[Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος|'''ΚΘΒΕ''']] και ένα χρόνο αργότερα γίνεται συνθιασάρχης με την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Είχαν προηγηθεί οι μεγάλες κινηματογραφικές επιτυχίες «Μανταλένα» το 1960, «Η Αλίκη στο Ναυτικό» το 1961, τα «Χτυποκάρδια στο θρανίο» το 1963, με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, ενώ το 1960 συμμετείχε στο «Ποτέ την Κυριακή» και το 1963 στα «Κόκκινα φανάρια». | ||
Οι δυο τους ως συνθιασάρχες ανεβάζουν το «Κολόμπ» του Ανούιγ, ενώ παντρεύονται το 1965, και τρία χρόνια αργότερα αποκτούν το γιο τους, τον Γιάννη. Το 1970 εγκαινιάζουν το θέατρο «Αλίκη», όπου συνεργάζονται μέχρι το χωρισμό τους. Στη συνέχεια ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ χαράσσει την προσωπική του πορεία στο θέατρο, με σπουδαίους ρόλους και συνεργασίες με την Ελλη Λαμπέτη, την Ελένη Χατζηαργύρη, την Κάτια Δανδουλάκη, τον Σπύρο Ευαγγελάτο και το «Αμφι-Θέατρο», κ.ά. Το 1984 ξανασυναντά θεατρικά τη Βουγιουκλάκη για το «Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα» του Ράσελ και τη «Φιλουμένα Μαρτουράνο» του Ντε Φιλίπο. | Οι δυο τους ως συνθιασάρχες ανεβάζουν το «Κολόμπ» του Ανούιγ, ενώ παντρεύονται το 1965, και τρία χρόνια αργότερα αποκτούν το γιο τους, τον Γιάννη. Το 1970 εγκαινιάζουν το θέατρο «Αλίκη», όπου συνεργάζονται μέχρι το χωρισμό τους. Στη συνέχεια ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ χαράσσει την προσωπική του πορεία στο θέατρο, με σπουδαίους ρόλους και συνεργασίες με την Ελλη Λαμπέτη, την Ελένη Χατζηαργύρη, την Κάτια Δανδουλάκη, τον Σπύρο Ευαγγελάτο και το «Αμφι-Θέατρο», κ.ά. Το 1984 ξανασυναντά θεατρικά τη Βουγιουκλάκη για το «Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα» του Ράσελ και τη «Φιλουμένα Μαρτουράνο» του Ντε Φιλίπο. | ||
Το 1994 βραβεύτηκε από το «Κέντρο Μελέτης και Ερευνας του Ελληνικού Θεάτρου» για την ερμηνεία του στο | Το 1994 βραβεύτηκε από το «Κέντρο Μελέτης και Ερευνας του Ελληνικού Θεάτρου» για την ερμηνεία του στο ''[[Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ|'''Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ''']]''. Η τελευταία σπουδαία θεατρική εμφάνισή του ήταν το 1998 στην Επίδαυρο, στην τραγωδία του [[Σοφοκλής|'''Σοφοκλή''']] «Οιδίπους επί Κολωνώ». Η τελευταία θεατρική δουλειά του ήταν στο θέατρο «Μπρόντγουεϊ», τη θεατρική σεζόν 2000-2001, με το έργο της Γιασμίν Ρεζά «Τρεις φορές ζωή». | ||
Έφυγε από την ζωή ξαφνικά από έμφραγμα ενώ βρισκόταν στο εξοχικό του σπίτι στο Πόρτο Ύδρα, στην Πελοπόννησο. | Έφυγε από την ζωή ξαφνικά από έμφραγμα ενώ βρισκόταν στο εξοχικό του σπίτι στο Πόρτο Ύδρα, στην Πελοπόννησο. | ||
|trivia=Υπήρξε σύζυγος της, επίσης ηθοποιού, [[Αλίκη Βουγιουκλάκη|'''Αλίκης Βουγιουκλάκη''']] και έχουν γιο τον Γιάννη Παπαμιχαήλ. | |||
|trivia=Υπήρξε σύζυγος της, επίσης ηθοποιού, '''Αλίκης Βουγιουκλάκη''' και έχουν γιο τον Γιάννη Παπαμιχαήλ. | |||
}} | }} | ||
Αναθεώρηση της 15:53, 19 Αυγούστου 2020
Στην ταινία "Το τελευταίο ψέμα"
Στην ταινία "Η αγάπη μας"
Στην εκπομπή "Μαζί" το 2001
Ημερομηνία Γέννησης: 29 Αυγούστου 1934
Ημερομηνία Θανάτου: 8 Αυγούστου 2004
Τηλεοπτικές σειρές στις οποίες έχει παίξει:
| Σελίδα περιεχομένου | Έτος | Κανάλι |
|---|---|---|
| Ένοχοι (1977) | 1977|1977 | ΕΡΤ |
| Ανατολικός άνεμος | 1992|1992 | ΑΝΤ1 |
| Βασίλισσα Αμαλία (1975) | 1975|1975 | ΕΙΡΤ |
| Η Αλτάνα της Πάργας | 1990|1990 | ΕΤ2 |
| Η λάμψη των άστρων | 1983|1983 | ΕΡΤ2 |
| Κόντρα στον άνεμο | 1980|1980 | ΕΡΤ |
| Ναυτικές ιστορίες | 1978|1978 | ΥΕΝΕΔ |
| Πορεία 090 | 1980|1980 | ΥΕΝΕΔ |
| Προς την ελευθερία (2010) | 2010|2010 | ΕΤ1 |
Κινηματογραφικές ταινίες στις οποίες έχει παίξει:
Τηλεταινίες στις οποίες έχει παίξει:
Βιντεοταινίες στις οποίες έχει παίξει:
Μαγνητοσκοπημένες θεατρικές παραστάσεις στις οποίες έχει παίξει:
| Σελίδα περιεχομένου | Έτος | Κανάλι |
|---|---|---|
| Αγαμέμνων (1988) | 1988 | ΕΤ2 |
| Φιλουμένα Μαρτουράνο (1996) | 1996 | Seven X |
Θεατρικές παραστάσεις στις οποίες έχει παίξει:
| Σελίδα περιεχομένου | Έτος |
|---|---|
| Άμλετ (1955) | 1955 |
| Ανατόλ | 1987 |
| Αυτό Που Ξέρει Κάθε Γυναίκα | 1969 |
| Αχ Αυτή η Γυναίκα μου (I) (1967) | 1967 |
| Βασίλισσα Αμαλία (1971) | 1971 |
| Για ψήφου πήδημα | 1989 |
| Γλυκειά μου Μπριζίτ | 1968 |
| Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα (1984) | 1984 |
| Ζητείται Νέα με Προίκα (1967) | 1967 |
| Η Κόρη μου η Σοσιαλίστρια (1965) | 1965 |
| Η θεατρίνα (1972) | 1972 |
| Ιππόλυτος (1954) | 1954 |
| Κολόμπ (1964) | 1964 |
| Ντόλλυ | 1980 |
| Ο Αμπιγιέρ (1989) | 1989 |
| Ο Σοκολατένιος Στρατιώτης (1980) | 1980 |
| Ο κόσμος της Σούζυ Βογκ | 1965 |
| Ο χορός του θανάτου (1996) | 1996 |
| Οι τελευταίοι | 1994 |
| Οι φυλακισμένοι της 2ας λεωφόρου | 1972 |
| Οργισμένα Νιάτα (1960) | 1960 |
| Πειρασμός (1965) | 1965 |
| Ποντικοπαγίδα (1963) | 1963 |
| Τέσσα | 1958 |
| Το Ζαμπελάκι (1957) | 1957 |
| Το ημέρωμα της στρίγγλας (1988) | 1988 |
| Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ | 1992 |
| Του Φτωχού τ' αρνί (1966) | 1966 |
| Τραχίνιαι (1994) | 1994 |
| Φιλουμένα Μαρτουράνο (1978) | 1978 |
| Φιλουμένα Μαρτουράνο (1986) | 1986 |
| Φοιτηταί (1960) | 1960 |
| Ω! Μαμά... Ελλάς | 1979 |
| Ωραία μου Κυρία (1973) | 1973 |
Εκπομπές στις οποίες συμμετείχε ή τις οποίες παρουσίαζε:
| Σελίδα περιεχομένου | Έτος | Κανάλι |
|---|---|---|
| Δώδεκα μήνες τραγούδι | 1973 | ΕΙΡΤ |
| Ελληνικά και άλλα | 1990 | ΑΝΤ1 |
| Ενώπιος Ενωπίω (1991) | 1991 | Mega |
| Μαζί (2001) | 2001 | Mega |
| Μπρος '91 και πίσω ρέμα | 1990 | ΕΤ2 |
| Πρωινή Συχνότητα | 1994 | Mega |
| Πρωινός Καφές | 1991 | ΑΝΤ1 |
| Πρόσκληση σε γεύμα (1972) | 1972 | ΕΙΡΤ |
| Τετ-α-τετ (2002) | 2002 | Alter |
| Το καλλιτεχνικό καφενείο | 1986 | ΕΡΤ |
Τηλεπαιχνίδια τα οποία παρουσίαζε ή στα οποία συμμετείχε:
| Σελίδα περιεχομένου | Έτος | Κανάλι |
|---|---|---|
| Κορώνα γράμματα | 1985 | ΕΡΤ |
Επεισόδια σειρών μυθοπλασίας & εκπομπών στα οποία συμμετείχε ή παρουσίαζε:
Μεταγλωττισμένες παραγωγές στις οποίες συμμετείχε:
Έχει τραγουδήσει:
Βιογραφία: Γεννήθηκε στον Πειραιά και σπούδασε ηθοποιός στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Σπουδαστής ακόμα, κάνει την πρώτη του θεατρική εμφάνιση με ένα μικρό ρόλο στο έργο του Σπύρου Μελά «Ο Βασιλιάς και ο Σκύλος», σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Ροντήρη, και το καλοκαίρι του 1954 κάνει και την πρώτη του εμφάνιση στην Επίδαυρο, στο χορό του «Ιππόλυτου» του Ευριπίδη με πρωταγωνιστή τον Αλέκο Αλεξανδράκη. Ο πρώτος μεγάλος ρόλος θα έρθει το 1957, στο Εθνικό, με το «Γλάρο» του Τσέχωφ.
Στο Εθνικό Θέατρο παραμένει μέχρι το 1960, με μια ενδιάμεση συνεργασία με το Θέατρο Τέχνης, στον «Θείο Βάνια» του Τσέχοφ, σε σκηνοθεσία Κάρολου Κουν. Στη συνέχεια με τη βοήθεια της Δέσπως Διαμαντίδου κάνει το δικό του θίασο, με τον οποίο θα περιοδεύσει στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Το 1964 συνεργάζεται με το ΚΘΒΕ και ένα χρόνο αργότερα γίνεται συνθιασάρχης με την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Είχαν προηγηθεί οι μεγάλες κινηματογραφικές επιτυχίες «Μανταλένα» το 1960, «Η Αλίκη στο Ναυτικό» το 1961, τα «Χτυποκάρδια στο θρανίο» το 1963, με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, ενώ το 1960 συμμετείχε στο «Ποτέ την Κυριακή» και το 1963 στα «Κόκκινα φανάρια».
Οι δυο τους ως συνθιασάρχες ανεβάζουν το «Κολόμπ» του Ανούιγ, ενώ παντρεύονται το 1965, και τρία χρόνια αργότερα αποκτούν το γιο τους, τον Γιάννη. Το 1970 εγκαινιάζουν το θέατρο «Αλίκη», όπου συνεργάζονται μέχρι το χωρισμό τους. Στη συνέχεια ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ χαράσσει την προσωπική του πορεία στο θέατρο, με σπουδαίους ρόλους και συνεργασίες με την Ελλη Λαμπέτη, την Ελένη Χατζηαργύρη, την Κάτια Δανδουλάκη, τον Σπύρο Ευαγγελάτο και το «Αμφι-Θέατρο», κ.ά. Το 1984 ξανασυναντά θεατρικά τη Βουγιουκλάκη για το «Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα» του Ράσελ και τη «Φιλουμένα Μαρτουράνο» του Ντε Φιλίπο.
Το 1994 βραβεύτηκε από το «Κέντρο Μελέτης και Ερευνας του Ελληνικού Θεάτρου» για την ερμηνεία του στο Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ. Η τελευταία σπουδαία θεατρική εμφάνισή του ήταν το 1998 στην Επίδαυρο, στην τραγωδία του Σοφοκλή «Οιδίπους επί Κολωνώ». Η τελευταία θεατρική δουλειά του ήταν στο θέατρο «Μπρόντγουεϊ», τη θεατρική σεζόν 2000-2001, με το έργο της Γιασμίν Ρεζά «Τρεις φορές ζωή».
Έφυγε από την ζωή ξαφνικά από έμφραγμα ενώ βρισκόταν στο εξοχικό του σπίτι στο Πόρτο Ύδρα, στην Πελοπόννησο.
Trivia: Υπήρξε σύζυγος της, επίσης ηθοποιού, Αλίκης Βουγιουκλάκη και έχουν γιο τον Γιάννη Παπαμιχαήλ.
Συζητήστε για τον/την ηθοποιό "Δημήτρης Παπαμιχαήλ" στο Retromaniax.gr