Προβολή πηγαίου κώδικα για τη σελίδα Δημήτρης Παπαμιχαήλ

<gallery>
Image:Dimpapamihail1.JPG|Στην ταινία "Το τελευταίο ψέμα"
Image:Dimpapamihail.jpg
Image:Dimpapamihail3.JPG|Στην ταινία "Η αγάπη μας"
Image:Dimpapamihail4.JPG|Στην εκπομπή "Μαζί" το 2001
</gallery>
{{actor
|Sname=Δημήτρης Παπαμιχαήλ
|dob=29 Αυγούστου 1934
|dod=8 Αυγούστου 2004

|com= Γεννήθηκε στον Πειραιά και σπούδασε ηθοποιός στη Δραματική Σχολή του [[Εθνικό Θέατρο|'''Εθνικού Θεάτρου''']]. Σπουδαστής ακόμα, κάνει την πρώτη του θεατρική εμφάνιση με ένα μικρό ρόλο στο έργο του [[Σπύρος Μελάς|'''Σπύρου Μελά''']] "Ο Βασιλιάς και ο Σκύλος", σε σκηνοθεσία του [[Δημήτρης Ροντήρης|'''Δημήτρη Ροντήρη''']], και το καλοκαίρι του 1954 κάνει και την πρώτη του εμφάνιση στην Επίδαυρο, στο χορό του '''"Ιππόλυτου"''' του [[Ευριπίδης|'''Ευριπίδη''']] με πρωταγωνιστή τον [[Αλέκος Αλεξανδράκης|'''Αλέκο Αλεξανδράκη''']]. Ο πρώτος μεγάλος ρόλος θα έρθει το 1957, στο '''[[Εθνικό Θέατρο]]''', με το "Γλάρο" του [[Anton Chekhov|'''Τσέχωφ''']].

Στο Εθνικό Θέατρο παραμένει μέχρι το 1960, με μια ενδιάμεση συνεργασία με το Θέατρο Τέχνης, στον "Θείο Βάνια" του Τσέχωφ, σε σκηνοθεσία [[Κάρολος Κουν (I)|'''Κάρολου Κουν''']]. Στη συνέχεια με τη βοήθεια της [[Δέσπω Διαμαντίδου|'''Δέσπως Διαμαντίδου''']] κάνει το δικό του θίασο, με τον οποίο θα περιοδεύσει στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Το 1964 συνεργάζεται με το [[Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος|'''Κ.Θ.Β.Ε.''']] και ένα χρόνο αργότερα γίνεται συνθιασάρχης με την '''[[Αλίκη Βουγιουκλάκη]]'''. Είχαν προηγηθεί οι μεγάλες κινηματογραφικές επιτυχίες '''"Μανταλένα"''' το 1960, '''"Η Αλίκη στο Ναυτικό"''' το 1961, τα '''"Χτυποκάρδια στο θρανίο"''' το 1963, με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, ενώ το 1960 συμμετείχε στο '''"Ποτέ την Κυριακή"''' και το 1963 στα '''"Κόκκινα φανάρια"'''.

Οι δυο τους ως συνθιασάρχες ανεβάζουν το "Κολόμπ" του [[Jean Anouilh|'''Ζαν Ανούιγ''']], ενώ παντρεύονται το 1965, και τρία χρόνια αργότερα αποκτούν το γιο τους, τον Γιάννη. Το 1970 εγκαινιάζουν το θέατρο Αλίκη, όπου συνεργάζονται μέχρι το χωρισμό τους. Στη συνέχεια ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ χαράσσει την προσωπική του πορεία στο θέατρο, με σπουδαίους ρόλους και συνεργασίες με την '''[[Έλλη Λαμπέτη]]''', την '''[[Ελένη Χατζηαργύρη]]''', την '''[[Κάτια Δανδουλάκη]]''', τον [[Σπύρος Ευαγγελάτος|'''Σπύρο Ευαγγελάτο''']] και το «Αμφι-Θέατρο», κ.ά. Το 1984 ξανασυναντά θεατρικά τη Βουγιουκλάκη για το '''"Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα"''' του [[Willy Russell|'''Γούιλι Ράσελ''']] και τη '''"Φιλουμένα Μαρτουράνο"''' του [[Eduardo De Filippo|'''Εντουάνρτο Ντε Φιλίπο''']].

Το 1994 βραβεύτηκε από το «Κέντρο Μελέτης και Ερευνας του Ελληνικού Θεάτρου» για την ερμηνεία του στο '''"Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ"'''. Η τελευταία σπουδαία θεατρική εμφάνισή του ήταν το 1998 στην Επίδαυρο, στην τραγωδία του [[Σοφοκλής|'''Σοφοκλή''']] "Οιδίπους επί Κολωνώ". Η τελευταία θεατρική δουλειά του ήταν στο θέατρο Μπρόντγουεϊ, τη θεατρική σεζόν 2000-2001, με το έργο της Γιασμίν Ρεζά "Τρεις φορές ζωή".

Έφυγε από την ζωή ξαφνικά από έμφραγμα ενώ βρισκόταν στο εξοχικό του σπίτι στο Πόρτο Ύδρα, στην Πελοπόννησο. 

|trivia=Υπήρξε σύζυγος της, επίσης ηθοποιού, '''Αλίκης Βουγιουκλάκη''' και έχουν γιο τον Γιάννη Παπαμιχαήλ. 
}}