Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του «Κλεόβουλος Κλώνης»
Lass (συζήτηση | συνεισφορές) |
|||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
<gallery> | <gallery> | ||
Image:KLONIS.jpg | Image: KLONIS.jpg | ||
</gallery> | </gallery> | ||
{{skinika | {{skinika | ||
|dob=1907 | |dob=1907 | ||
|dod=1988 | |dod=1988 | ||
|com=Ο Κλεόβουλος Κλώνης ήταν σκηνογράφος του "Εθνικού Θεάτρου". Το 1930, επιτυχημένος πλέον σκηνογράφος, ήταν ο πρώτος που προσλήφθηκε στο "Εθνικό Θέατρο" για να το επισκευάσει και να το παραδώσει στο θίασο προς χρήση. Από την πρώτη παράσταση του θεάτρου αυτού (1932) και ως την συνταξιοδότησή του (1963) ο Κλώνης σχεδίασε και κατασκεύασε πάνω από 1.000 σκηνικά. Από το 1932 ως το 1951 υπήρξε αποκλειστικός και από το 1961 πρώτος σκηνογράφος του "Εθνικού Θεάτρου", ενώ παράλληλα από το 1935 και ως την έξοδό του από την ενεργό δράση διευθυντής των τεχνικών υπηρεσιών και εργαστηρίων του Ιδρύματος. Σκηνογράφησε έργα όλων των εποχών, όλων των στυλ και όλων των θεατρικών ειδών, από την αρχαία ελληνική τραγωδία ως τον [https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%96%CE%B1%CE%BD_%CE%96%CE%B9%CF%81%CF%89%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%8D '''Ζαν Ζιρωντού''']. Τα σκηνικά του είχαν αρχιτεκτονική δόμηση και πλαστική αντίληψη. Έκτισε κυριολεκτικά τα σκηνικά του χωρίς αυτό να σημαίνει πως κατέφυγε στο νατουραλισμό, μολονότι ο νατουραλισμός με το σκηνικό που σχεδίασε (1933) για το "Φυντανάκι" του [[Παντελής Χορν|'''Παντελή Χορν''']] θριάμβευσε κατά τρόπον ανεπανάληπτο για την Ελλάδα. | |||
Ο Κλώνης είναι ο πρώτος σκηνογράφος στον κόσμο που ανέλαβε να λύσει τα σκηνογραφικά προβλήματα της αναβίωσης του αρχαίου δράματος σε αρχαία υπαίθρια θέατρα και σε αυτόν τον τομέα θα μείνουν ανεπανάληπτες οι λύσεις του στην "Ηλέκτρα" (1938) στους "Πέρσες" (1939) στη "Ορέστεια" (σε σκηνοθεσία [[Δημήτρης Ροντήρης|'''Δημήτρη Ροντήρη''']]) και τον "Ιππόλυτο" (σε σκηνοθεσία Δημήτρης Ροντήρη) στην Επίδαυρο και στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού. | |||
Ο Κλώνης εκτός από ευαίσθητος σκηνογράφος υπήρξε και άκρως ενημερωμένος τεχνικός του θεάτρου. Στα 60 χρόνια της δημιουργικής εργασίας του ανακαίνισε πολλές φορές τον εξοπλισμό σκηνής και τα εργαστήρια του "Εθνικού Θεάτρου", ώστε να ανταποκρίνονται σ' όλες τις απαιτήσεις των συγχρόνων σκηνοθεσιών και των προχωρημένων αισθητικών σχολών. | |||
|trivia= | |||
}} | }} | ||
Αναθεώρηση της 10:52, 24 Ιουλίου 2020
Ημερομηνία γέννησης: 1907
Ημερομηνία θανάτου: 1988
Σειρές στις οποίες έκανε τα σκηνικά
Κινηματογραφικές ταινίες στις οποίες έκανε τα σκηνικά:
| Σελίδα περιεχομένου | Έτος |
|---|---|
| Η Ηλέκτρα στην Επίδαυρο | 1938 |
| Ηλέκτρα (1962) (II) | 1962 |
Τηλεταινίες στις οποίες έκανε τα σκηνικά
Βιντεοταινίες στις οποίες έκανε τα σκηνικά:
Τηλεοπτικές θεατρικές παραστάσεις στις οποίες έκανε τα σκηνικά:
Θεατρικές παραστάσεις στις οποίες έκανε τα σκηνικά:
Τηλεοπτικές εκπομπές στις οποίες συμμετείχε ή έκανε τα σκηνικά:
Τηλεπαιχνίδια στα οποία έκανε τα σκηνικά:
Μεταγλωττισμένες παραγωγές στις οποίες έκανε τα σκηνικά:
Σχόλια: Ο Κλεόβουλος Κλώνης ήταν σκηνογράφος του "Εθνικού Θεάτρου". Το 1930, επιτυχημένος πλέον σκηνογράφος, ήταν ο πρώτος που προσλήφθηκε στο "Εθνικό Θέατρο" για να το επισκευάσει και να το παραδώσει στο θίασο προς χρήση. Από την πρώτη παράσταση του θεάτρου αυτού (1932) και ως την συνταξιοδότησή του (1963) ο Κλώνης σχεδίασε και κατασκεύασε πάνω από 1.000 σκηνικά. Από το 1932 ως το 1951 υπήρξε αποκλειστικός και από το 1961 πρώτος σκηνογράφος του "Εθνικού Θεάτρου", ενώ παράλληλα από το 1935 και ως την έξοδό του από την ενεργό δράση διευθυντής των τεχνικών υπηρεσιών και εργαστηρίων του Ιδρύματος. Σκηνογράφησε έργα όλων των εποχών, όλων των στυλ και όλων των θεατρικών ειδών, από την αρχαία ελληνική τραγωδία ως τον Ζαν Ζιρωντού. Τα σκηνικά του είχαν αρχιτεκτονική δόμηση και πλαστική αντίληψη. Έκτισε κυριολεκτικά τα σκηνικά του χωρίς αυτό να σημαίνει πως κατέφυγε στο νατουραλισμό, μολονότι ο νατουραλισμός με το σκηνικό που σχεδίασε (1933) για το "Φυντανάκι" του Παντελή Χορν θριάμβευσε κατά τρόπον ανεπανάληπτο για την Ελλάδα.
Ο Κλώνης είναι ο πρώτος σκηνογράφος στον κόσμο που ανέλαβε να λύσει τα σκηνογραφικά προβλήματα της αναβίωσης του αρχαίου δράματος σε αρχαία υπαίθρια θέατρα και σε αυτόν τον τομέα θα μείνουν ανεπανάληπτες οι λύσεις του στην "Ηλέκτρα" (1938) στους "Πέρσες" (1939) στη "Ορέστεια" (σε σκηνοθεσία Δημήτρη Ροντήρη) και τον "Ιππόλυτο" (σε σκηνοθεσία Δημήτρης Ροντήρη) στην Επίδαυρο και στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού.
Ο Κλώνης εκτός από ευαίσθητος σκηνογράφος υπήρξε και άκρως ενημερωμένος τεχνικός του θεάτρου. Στα 60 χρόνια της δημιουργικής εργασίας του ανακαίνισε πολλές φορές τον εξοπλισμό σκηνής και τα εργαστήρια του "Εθνικού Θεάτρου", ώστε να ανταποκρίνονται σ' όλες τις απαιτήσεις των συγχρόνων σκηνοθεσιών και των προχωρημένων αισθητικών σχολών.
Trivia:
Συζητήστε για τον/την σκηνογράφο "{{{Sname}}}" στο Retromaniax.gr