Ηρακλής Μαινόμενος

Έτος: 1960

Θεατρικός τίτλος:

Είδος: Τραγωδία

Θέατρο: Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, Αρχαίο Θέατρο Δωδώνης

Πρεμιέρα: 26 Ιουνίου 1960

Περίοδοι παραστάσεων: Θερινή 1960

Τόπος: Αθήνα

Σκηνοθεσία: Τάκης Μουζενίδης

Συγγραφέας: Ευριπίδης

Σενάριο: Παναγής Γ. Λεκατσάς (μετάφραση κειμένου)

Σκηνικά: Κλεόβουλος Κλώνης

Κοστούμια: Αντώνης Φωκάς

Μουσική επιμέλεια: Γιώργος Σισιλιάνος

Εταιρία παραγωγής: Εθνικό Θέατρο

Ηθοποιοί: Στέλιος Βόκοβιτς (Αμφιτρύων) , Κάκια Παναγιώτου (Μεγάρα) , Θάνος Κωτσόπουλος (Ηρακλής) , Νίκος Καζής (I) (Αγγελιοφόρος) , Λυκούργος Καλλέργης (Θησεύς) , Ελένη Νενεδάκη (Ίρις) , Πίτσα Καπιτσινέα (Λύσσα) , Γκίκας Μπινιάρης (Λύκος) , Βασίλης Κανάκης (Α'Κορυφαίος) , Νίκος Παπακωνσταντίνου (Κορυφαίος) , Θόδωρος Ανδριακόπουλος (Κορυφαίος) , Άγγελος Γιαννούλης (Κορυφαίος) , Βασίλης Παπανίκας (Κορυφαίος) , Γιάννης Μαυρογένης (I) (χορός) , Πέτρος Λοχαΐτης (χορός) , Κώστας Κοκκάκης (χορός) , Στέλιος Παπαδάκης (χορός) , Γιώργος Γεωργίου (I) (χορός) , Μιχάλης Μαραγκάκης (χορός) , Θόδωρος Δημήτριεφ (χορός) , Δημήτρης Ντουνάκης (χορός) , Νίκος Βοκάς (χορός) , Κώστας Σκαρλής (χορός) , Γιάννης Στεφάνου (χορός) , Θόδωρος Συριώτης (χορός) , Αίας Τριάντης (χορός) , Πέτρος Λεωκράτης (χορός) , Βαγγέλης Καζάν (χορός) , Κώστας Ματσακάς (χορός)

Χορογραφίες: Τατιάνα Βαρούτη

Σχόλια/Πλοκή: Ο Ηρακλής που έχει παντρευτεί τη Μεγάρα, κόρη του βασιλιά της Θήβας Κρέοντα, κατέβηκε στον Άδη για να εκτελέσει τον τελευταίο από τους περιλάλητους άθλους του –να φέρει στη Γη τον Κέρβερο.

Όμως ο σφετεριστής Λύκος επωφελείται από την απουσία του, σκοτώνει τον Κρέοντα κι ετοιμάζεται να σκοτώσει και τον πατέρα του Ηρακλή, Αμφιτρύωνα, τη Μεγάρα και τα τρία παιδιά τους. Ανήμποροι αυτοί είναι έτοιμοι να σκύψουν στη μοίρα τους, μόλο που ο γερο-Αμφιτρύων δεν έχει χάσει κάθε ελπίδα. Κι η ελπίδα του δικαιώνεται όταν την τελευταία στιγμή εμφανίζεται ο Ηρακλής, σκοτώνει το Λύκο και σώζει τους δικούς του.

Ξαφνικά παρουσιάζονται η Ίρις, που εχθρεύονταν τον Ηρακλή κι η Λύσσα, η θεά της τρέλας με τα τρομακτικά φιδίσια μαλλιά. Αυτή μεταδίδει στον Ηρακλή τη φονική μανία κι ο άτυχος ήρωας, την ώρα που ευχαριστούσε τους θεούς για τη σωτηρία των δικών του παραφρονεί και σκοτώνει τα παιδιά του, νομίζοντας πως είναι τα παιδιά του Ευρυσθέα και τη γυναίκα του.

Στο τέλος ο ήρωας δεν αυτοκτονεί, επιλέγοντας τη ζωή με τον χωρίς τέλος πόνο κι ακολουθεί το Θησέα στην Αθήνα που του παρέχει άσυλο και επιχειρεί να τον εξαγνίσει απ' το αίμα των δικών του.

Trivia:

Συζητήστε για τη θεατρική παράσταση "Ηρακλής Μαινόμενος" στο Retromaniax.gr