Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του «Δημήτρης Παπαμιχαήλ»

Από retroDB
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
 
(3 ενδιάμεσες εκδόσεις από 2 χρήστες δεν εμφανίζονται)
Γραμμή 10: Γραμμή 10:
|dod=8 Αυγούστου 2004
|dod=8 Αυγούστου 2004


|com= Γεννήθηκε στον Πειραιά και σπούδασε ηθοποιός στη Δραματική Σχολή του [[Εθνικό Θέατρο|'''Εθνικού Θεάτρου''']]. Σπουδαστής ακόμα, κάνει την πρώτη του θεατρική εμφάνιση με ένα μικρό ρόλο στο έργο του Σπύρου Μελά «Ο Βασιλιάς και ο Σκύλος», σε σκηνοθεσία του [[Δημήτρης Ροντήρης|'''Δημήτρη Ροντήρη''']], και το καλοκαίρι του 1954 κάνει και την πρώτη του εμφάνιση στην Επίδαυρο, στο χορό του «Ιππόλυτου» του [[Ευριπίδης|'''Ευριπίδη''']] με πρωταγωνιστή τον Αλέκο Αλεξανδράκη. Ο πρώτος μεγάλος ρόλος θα έρθει το 1957, στο Εθνικό, με το «Γλάρο» του [[Anton Chekhov|'''Τσέχωφ''']].
|com= Γεννήθηκε στον Πειραιά και σπούδασε ηθοποιός στη Δραματική Σχολή του [[Εθνικό Θέατρο|'''Εθνικού Θεάτρου''']]. Σπουδαστής ακόμα, κάνει την πρώτη του θεατρική εμφάνιση με ένα μικρό ρόλο στο έργο του [[Σπύρος Μελάς|'''Σπύρου Μελά''']] "Ο Βασιλιάς και ο Σκύλος", σε σκηνοθεσία του [[Δημήτρης Ροντήρης|'''Δημήτρη Ροντήρη''']], και το καλοκαίρι του 1954 κάνει και την πρώτη του εμφάνιση στην Επίδαυρο, στο χορό του '''"Ιππόλυτου"''' του [[Ευριπίδης|'''Ευριπίδη''']] με πρωταγωνιστή τον [[Αλέκος Αλεξανδράκης|'''Αλέκο Αλεξανδράκη''']]. Ο πρώτος μεγάλος ρόλος θα έρθει το 1957, στο '''[[Εθνικό Θέατρο]]''', με το "Γλάρο" του [[Anton Chekhov|'''Τσέχωφ''']].


Στο Εθνικό Θέατρο παραμένει μέχρι το 1960, με μια ενδιάμεση συνεργασία με το Θέατρο Τέχνης, στον «Θείο Βάνια» του Τσέχοφ, σε σκηνοθεσία [[Κάρολος Κουν|'''Κάρολου Κουν''']]. Στη συνέχεια με τη βοήθεια της [[Δέσπω Διαμαντίδου|'''Δέσπως Διαμαντίδου''']] κάνει το δικό του θίασο, με τον οποίο θα περιοδεύσει στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Το 1964 συνεργάζεται με το [[Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος|'''ΚΘΒΕ''']] και ένα χρόνο αργότερα γίνεται συνθιασάρχης με την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Είχαν προηγηθεί οι μεγάλες κινηματογραφικές επιτυχίες «Μανταλένα» το 1960, «Η Αλίκη στο Ναυτικό» το 1961, τα «Χτυποκάρδια στο θρανίο» το 1963, με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, ενώ το 1960 συμμετείχε στο «Ποτέ την Κυριακή» και το 1963 στα «Κόκκινα φανάρια».
Στο Εθνικό Θέατρο παραμένει μέχρι το 1960, με μια ενδιάμεση συνεργασία με το Θέατρο Τέχνης, στον "Θείο Βάνια" του Τσέχωφ, σε σκηνοθεσία [[Κάρολος Κουν (I)|'''Κάρολου Κουν''']]. Στη συνέχεια με τη βοήθεια της [[Δέσπω Διαμαντίδου|'''Δέσπως Διαμαντίδου''']] κάνει το δικό του θίασο, με τον οποίο θα περιοδεύσει στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Το 1964 συνεργάζεται με το [[Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος|'''Κ.Θ.Β.Ε.''']] και ένα χρόνο αργότερα γίνεται συνθιασάρχης με την '''[[Αλίκη Βουγιουκλάκη]]'''. Είχαν προηγηθεί οι μεγάλες κινηματογραφικές επιτυχίες '''"Μανταλένα"''' το 1960, '''"Η Αλίκη στο Ναυτικό"''' το 1961, τα '''"Χτυποκάρδια στο θρανίο"''' το 1963, με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, ενώ το 1960 συμμετείχε στο '''"Ποτέ την Κυριακή"''' και το 1963 στα '''"Κόκκινα φανάρια"'''.


Οι δυο τους ως συνθιασάρχες ανεβάζουν το «Κολόμπ» του Ανούιγ, ενώ παντρεύονται το 1965, και τρία χρόνια αργότερα αποκτούν το γιο τους, τον Γιάννη. Το 1970 εγκαινιάζουν το θέατρο «Αλίκη», όπου συνεργάζονται μέχρι το χωρισμό τους. Στη συνέχεια ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ χαράσσει την προσωπική του πορεία στο θέατρο, με σπουδαίους ρόλους και συνεργασίες με την Ελλη Λαμπέτη, την Ελένη Χατζηαργύρη, την Κάτια Δανδουλάκη, τον Σπύρο Ευαγγελάτο και το «Αμφι-Θέατρο», κ.ά. Το 1984 ξανασυναντά θεατρικά τη Βουγιουκλάκη για το «Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα» του Ράσελ και τη «Φιλουμένα Μαρτουράνο» του Ντε Φιλίπο.
Οι δυο τους ως συνθιασάρχες ανεβάζουν το "Κολόμπ" του [[Jean Anouilh|'''Ζαν Ανούιγ''']], ενώ παντρεύονται το 1965, και τρία χρόνια αργότερα αποκτούν το γιο τους, τον Γιάννη. Το 1970 εγκαινιάζουν το θέατρο Αλίκη, όπου συνεργάζονται μέχρι το χωρισμό τους. Στη συνέχεια ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ χαράσσει την προσωπική του πορεία στο θέατρο, με σπουδαίους ρόλους και συνεργασίες με την '''[[Έλλη Λαμπέτη]]''', την '''[[Ελένη Χατζηαργύρη]]''', την '''[[Κάτια Δανδουλάκη]]''', τον [[Σπύρος Ευαγγελάτος|'''Σπύρο Ευαγγελάτο''']] και το «Αμφι-Θέατρο», κ.ά. Το 1984 ξανασυναντά θεατρικά τη Βουγιουκλάκη για το '''"Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα"''' του [[Willy Russell|'''Γούιλι Ράσελ''']] και τη '''"Φιλουμένα Μαρτουράνο"''' του [[Eduardo De Filippo|'''Εντουάνρτο Ντε Φιλίπο''']].


Το 1994 βραβεύτηκε από το «Κέντρο Μελέτης και Ερευνας του Ελληνικού Θεάτρου» για την ερμηνεία του στο ''[[Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ|'''Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ''']]''. Η τελευταία σπουδαία θεατρική εμφάνισή του ήταν το 1998 στην Επίδαυρο, στην τραγωδία του [[Σοφοκλής|'''Σοφοκλή''']] «Οιδίπους επί Κολωνώ». Η τελευταία θεατρική δουλειά του ήταν στο θέατρο «Μπρόντγουεϊ», τη θεατρική σεζόν 2000-2001, με το έργο της Γιασμίν Ρεζά «Τρεις φορές ζωή».
Το 1994 βραβεύτηκε από το «Κέντρο Μελέτης και Ερευνας του Ελληνικού Θεάτρου» για την ερμηνεία του στο '''"Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ"'''. Η τελευταία σπουδαία θεατρική εμφάνισή του ήταν το 1998 στην Επίδαυρο, στην τραγωδία του [[Σοφοκλής|'''Σοφοκλή''']] "Οιδίπους επί Κολωνώ". Η τελευταία θεατρική δουλειά του ήταν στο θέατρο Μπρόντγουεϊ, τη θεατρική σεζόν 2000-2001, με το έργο της Γιασμίν Ρεζά "Τρεις φορές ζωή".


Έφυγε από την ζωή ξαφνικά από έμφραγμα ενώ βρισκόταν στο εξοχικό του σπίτι στο Πόρτο Ύδρα, στην Πελοπόννησο.  
Έφυγε από την ζωή ξαφνικά από έμφραγμα ενώ βρισκόταν στο εξοχικό του σπίτι στο Πόρτο Ύδρα, στην Πελοπόννησο.  


|trivia=Υπήρξε σύζυγος της, επίσης ηθοποιού, [[Αλίκη Βουγιουκλάκη|'''Αλίκης Βουγιουκλάκη''']] και έχουν γιο τον Γιάννη Παπαμιχαήλ.  
|trivia=Υπήρξε σύζυγος της, επίσης ηθοποιού, '''Αλίκης Βουγιουκλάκη''' και έχουν γιο τον Γιάννη Παπαμιχαήλ.  
}}
}}

Τελευταία αναθεώρηση της 01:29, 20 Αυγούστου 2020

Ημερομηνία Γέννησης: 29 Αυγούστου 1934

Ημερομηνία Θανάτου: 8 Αυγούστου 2004


Τηλεοπτικές σειρές στις οποίες έχει παίξει:

Σελίδα περιεχομένου Έτος Κανάλι
Ένοχοι (1977) 1977|1977 ΕΡΤ
Ανατολικός άνεμος 1992|1992 ΑΝΤ1
Βασίλισσα Αμαλία (1975) 1975|1975 ΕΙΡΤ
Η Αλτάνα της Πάργας 1990|1990 ΕΤ2
Η λάμψη των άστρων 1983|1983 ΕΡΤ2
Κόντρα στον άνεμο 1980|1980 ΕΡΤ
Ναυτικές ιστορίες 1978|1978 ΥΕΝΕΔ
Πορεία 090 1980|1980 ΥΕΝΕΔ
Προς την ελευθερία (2010) 2010|2010 ΕΤ1


Κινηματογραφικές ταινίες στις οποίες έχει παίξει:

Σελίδα περιεχομένου Έτος
Never on Sunday 1960
Άγριες κότες 1981
Ένα Αστείο Κορίτσι 1970
Αν έχεις τύχη... (1964) 1964
Ανάμεσα σε δυο γυναίκες 1967
Αστέρω (1959) 1959
Αχ! Αυτή η Γυναίκα μου (II) (1967) 1967
Δημήτρη μου, Δημήτρη μου 1967
Διπλοπεννιές 1966
Δυο αγάπες δυο κόσμοι 1958
Είναι ένας... τρελλός τρελλός τρελλός Βέγγος 1965
Εταιρία Θαυμάτων 1962
Η Αγάπη μας 1968
Η Αλίκη Δικτάτωρ 1972
Η Αλίκη στο Ναυτικό 1961
Η Αρχόντισσα κι' ο Αλήτης 1968
Η Δασκάλα με τα Ξανθά Μαλλιά 1969
Η Θεία Από το Sικάγο 1957
Η Κόρη μου η Σοσιαλίστρια (1966) 1966
Η Μεγάλη Στιγμή του '21: Παπαφλέσσας 1971
Η Νεράιδα και το Παληκάρι 1969
Η κυρά μας η μαμμή 1958
Ιπποκράτης και Δημοκρατία 1972
Κραυγή γυναικών 1978
Μανταλένα (1960) 1960
Μηδέν πέντε 1958
Μην Ερωτεύεσαι το Σάββατο.. 1962
Μοντέρνα Σταχτοπούτα 1965
Ο Αγαπητικός της Βοσκοπούλας (1956) 1956
Ο Λουστράκος 1962
Ο εξυπνάκιας 1966
Ο θάνατος θα ξανάρθει 1961
Ο νικητής 1965
Ο παραμυθάς (1969) 1969
Οι Εραστές του Ονείρου (1974) 1974
Περάστε την πρώτη του μηνός (1965) 1965
Πολίτες δεύτερης κατηγορίας 1981
Ποτέ δε σε ξέχασα 1962
Προς την ελευθερία (1996) 1996
Τα Κόκκινα Φανάρια (1963) 1963
Το Κορίτσι του Λούνα παρκ 1968
Το Λεβεντόπαιδο 1969
Το Ξύλο Βγήκε Απ' τον Παράδεισο 1959
Το Πιο Λαμπρό Αστέρι 1967
Το Ραντεβού της Κυριακής 1960
Το Τελευταίο Ψέμα 1958
Το τεμπελόσκυλο 1963
Υπολοχαγός Νατάσσα 1970
Χαμένα όνειρα 1961
Χτυποκάρδια στο Θρανίο (1963) 1963
Ως την τελευταία στιγμή 1972


Τηλεταινίες στις οποίες έχει παίξει:


Βιντεοταινίες στις οποίες έχει παίξει:


Μαγνητοσκοπημένες θεατρικές παραστάσεις στις οποίες έχει παίξει:

Σελίδα περιεχομένου Έτος Κανάλι
Αγαμέμνων (1988) 1988 ΕΤ2
Φιλουμένα Μαρτουράνο (1996) 1996 Seven X


Θεατρικές παραστάσεις στις οποίες έχει παίξει:

Σελίδα περιεχομένου Έτος
Άμλετ (1955) 1955
Ανατόλ 1987
Αυτό Που Ξέρει Κάθε Γυναίκα 1969
Αχ Αυτή η Γυναίκα μου (I) (1967) 1967
Βασίλισσα Αμαλία (1971) 1971
Για ψήφου πήδημα 1989
Γλυκειά μου Μπριζίτ 1968
Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα (1984) 1984
Ζητείται Νέα με Προίκα (1967) 1967
Η Κόρη μου η Σοσιαλίστρια (1965) 1965
Η θεατρίνα (1972) 1972
Ιππόλυτος (1954) 1954
Κολόμπ (1964) 1964
Ντόλλυ 1980
Ο Αμπιγιέρ (1989) 1989
Ο Σοκολατένιος Στρατιώτης (1980) 1980
Ο κόσμος της Σούζυ Βογκ 1965
Ο χορός του θανάτου (1996) 1996
Οι τελευταίοι 1994
Οι φυλακισμένοι της 2ας λεωφόρου 1972
Οργισμένα Νιάτα (1960) 1960
Πειρασμός (1965) 1965
Ποντικοπαγίδα (1963) 1963
Τέσσα 1958
Το Ζαμπελάκι (1957) 1957
Το ημέρωμα της στρίγγλας (1988) 1988
Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ 1992
Του Φτωχού τ' αρνί (1966) 1966
Τραχίνιαι (1994) 1994
Φιλουμένα Μαρτουράνο (1978) 1978
Φιλουμένα Μαρτουράνο (1986) 1986
Φοιτηταί (1960) 1960
Ω! Μαμά... Ελλάς 1979
Ωραία μου Κυρία (1973) 1973


Εκπομπές στις οποίες συμμετείχε ή τις οποίες παρουσίαζε:

Σελίδα περιεχομένου Έτος Κανάλι
Δώδεκα μήνες τραγούδι 1973 ΕΙΡΤ
Ελληνικά και άλλα 1990 ΑΝΤ1
Ενώπιος Ενωπίω (1991) 1991 Mega
Μαζί (2001) 2001 Mega
Μπρος '91 και πίσω ρέμα 1990 ΕΤ2
Πρωινή Συχνότητα 1994 Mega
Πρωινός Καφές 1991 ΑΝΤ1
Πρόσκληση σε γεύμα (1972) 1972 ΕΙΡΤ
Τετ-α-τετ (2002) 2002 Alter
Το καλλιτεχνικό καφενείο 1986 ΕΡΤ


Τηλεπαιχνίδια τα οποία παρουσίαζε ή στα οποία συμμετείχε:

Σελίδα περιεχομένου Έτος Κανάλι
Κορώνα γράμματα 1985 ΕΡΤ


Επεισόδια σειρών μυθοπλασίας & εκπομπών στα οποία συμμετείχε ή παρουσίαζε:


Μεταγλωττισμένες παραγωγές στις οποίες συμμετείχε:


Έχει τραγουδήσει:


Βιογραφία: Γεννήθηκε στον Πειραιά και σπούδασε ηθοποιός στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Σπουδαστής ακόμα, κάνει την πρώτη του θεατρική εμφάνιση με ένα μικρό ρόλο στο έργο του Σπύρου Μελά "Ο Βασιλιάς και ο Σκύλος", σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Ροντήρη, και το καλοκαίρι του 1954 κάνει και την πρώτη του εμφάνιση στην Επίδαυρο, στο χορό του "Ιππόλυτου" του Ευριπίδη με πρωταγωνιστή τον Αλέκο Αλεξανδράκη. Ο πρώτος μεγάλος ρόλος θα έρθει το 1957, στο Εθνικό Θέατρο, με το "Γλάρο" του Τσέχωφ.

Στο Εθνικό Θέατρο παραμένει μέχρι το 1960, με μια ενδιάμεση συνεργασία με το Θέατρο Τέχνης, στον "Θείο Βάνια" του Τσέχωφ, σε σκηνοθεσία Κάρολου Κουν. Στη συνέχεια με τη βοήθεια της Δέσπως Διαμαντίδου κάνει το δικό του θίασο, με τον οποίο θα περιοδεύσει στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Το 1964 συνεργάζεται με το Κ.Θ.Β.Ε. και ένα χρόνο αργότερα γίνεται συνθιασάρχης με την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Είχαν προηγηθεί οι μεγάλες κινηματογραφικές επιτυχίες "Μανταλένα" το 1960, "Η Αλίκη στο Ναυτικό" το 1961, τα "Χτυποκάρδια στο θρανίο" το 1963, με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, ενώ το 1960 συμμετείχε στο "Ποτέ την Κυριακή" και το 1963 στα "Κόκκινα φανάρια".

Οι δυο τους ως συνθιασάρχες ανεβάζουν το "Κολόμπ" του Ζαν Ανούιγ, ενώ παντρεύονται το 1965, και τρία χρόνια αργότερα αποκτούν το γιο τους, τον Γιάννη. Το 1970 εγκαινιάζουν το θέατρο Αλίκη, όπου συνεργάζονται μέχρι το χωρισμό τους. Στη συνέχεια ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ χαράσσει την προσωπική του πορεία στο θέατρο, με σπουδαίους ρόλους και συνεργασίες με την Έλλη Λαμπέτη, την Ελένη Χατζηαργύρη, την Κάτια Δανδουλάκη, τον Σπύρο Ευαγγελάτο και το «Αμφι-Θέατρο», κ.ά. Το 1984 ξανασυναντά θεατρικά τη Βουγιουκλάκη για το "Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα" του Γούιλι Ράσελ και τη "Φιλουμένα Μαρτουράνο" του Εντουάνρτο Ντε Φιλίπο.

Το 1994 βραβεύτηκε από το «Κέντρο Μελέτης και Ερευνας του Ελληνικού Θεάτρου» για την ερμηνεία του στο "Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ". Η τελευταία σπουδαία θεατρική εμφάνισή του ήταν το 1998 στην Επίδαυρο, στην τραγωδία του Σοφοκλή "Οιδίπους επί Κολωνώ". Η τελευταία θεατρική δουλειά του ήταν στο θέατρο Μπρόντγουεϊ, τη θεατρική σεζόν 2000-2001, με το έργο της Γιασμίν Ρεζά "Τρεις φορές ζωή".

Έφυγε από την ζωή ξαφνικά από έμφραγμα ενώ βρισκόταν στο εξοχικό του σπίτι στο Πόρτο Ύδρα, στην Πελοπόννησο.

Trivia: Υπήρξε σύζυγος της, επίσης ηθοποιού, Αλίκης Βουγιουκλάκη και έχουν γιο τον Γιάννη Παπαμιχαήλ.

Συζητήστε για τον/την ηθοποιό "Δημήτρης Παπαμιχαήλ" στο Retromaniax.gr