Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του «Αλίκη Βουγιουκλάκη»
| Γραμμή 9: | Γραμμή 9: | ||
|dod=23 Ιουλίου 1996 | |dod=23 Ιουλίου 1996 | ||
|com=Το πλήρες όνομά της ήταν '''Αλίκη-Σταματίνα Βουγιουκλάκη'''. Υπήρξε σύζυγος του, επίσης ηθοποιού, '''Δημήτρη Παπαμιχαήλ''' (1965-1975). Έκανε ένα δεύτερο γάμο το 1980 με τον Κύπριο επιχειρηματία '''Γιώργο Ηλιάδη'''. Αδερφός της είναι ο σκηνοθέτης και παραγωγός '''Τάκης Βουγιουκλάκης'''. Πατέρας της είναι ο πρώην νομάρχης της Αρκαδίας και νομικός, '''Ιωάννης Βουγιουκλάκης''', όπου σκοτώθηκε απ' τους αντάρτες με βασανιστικό τρόπο θεωρούμενος ως συνεργάτης των Ιταλών και των Γερμανών. | |com=Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Το πλήρες όνομά της ήταν '''Αλίκη-Σταματίνα Βουγιουκλάκη'''. Υπήρξε σύζυγος του, επίσης ηθοποιού, '''Δημήτρη Παπαμιχαήλ''' (1965-1975). Έκανε ένα δεύτερο γάμο το 1980 με τον Κύπριο επιχειρηματία '''Γιώργο Ηλιάδη'''. Αδερφός της είναι ο σκηνοθέτης και παραγωγός '''Τάκης Βουγιουκλάκης'''. Πατέρας της είναι ο πρώην νομάρχης της Αρκαδίας και νομικός, '''Ιωάννης Βουγιουκλάκης''', όπου σκοτώθηκε απ' τους αντάρτες με βασανιστικό τρόπο θεωρούμενος ως συνεργάτης των Ιταλών και των Γερμανών. | ||
Το 1952 έδωσε κρυφά από την οικογένειά της εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου από την οποία αποφοίτησε τρία χρόνια μετά με Λίαν Καλώς. Προτού ακόμη αποφοιτήσει από τη Σχολή ξεκίνησε τη σταδιοδρομία της από το θέατρο. Έκανε το ντεμπούτο της στο θέατρο το 1953 με το έργο Κατά Φαντασίαν Ασθενής του Μολιέρου. Τον επόμενο χρόνο πραγματοποίησε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο με την ταινία Το Ποντικάκι. Ακολούθησαν πολλές ταινίες, οι περισσότερες των οποίων έγιναν τεράστιες εισπρακτικές επιτυχίες και κατάφεραν να εκτινάξουν την καριέρα της στα ύψη και να της δοθεί ο χαρακτηρισμός "Εθνική Σταρ". Υπήρξε ίσως η δημοφιλέστερη ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου στην Ελλάδα κατά το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα. Το 1960, της απονεμήθηκε το Βραβείο ερμηνείας Α' Γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης του 1960 για την ερμηνεία της στην κινηματογραφική ταινία "Μανταλένα", σε σκηνοθεσία Ντίνου Δημόπουλου. Η σημαντική εμπορική κάμψη που σημείωσε από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 ο ελληνικός κινηματογράφος ώθησε τη Βουγιουκλάκη να ασχοληθεί σχεδόν αποκλειστικά με το θέατρο. Το 1975 αλλάζει τον μέχρι τότε τρόπο ανεβάσματος των μιούζικαλ, φέρνοντας στην Ελλάδα τα μιούζικαλ-υπερπαραγωγή, με το έργο του Νιλ Σάιμον ''Καμπίρια''. Ανέβασε επίσης με μεγάλη επιτυχία και άλλα έργα του είδους, όπως το ''Καμπαρέ'', ''Ωραία Μου Κυρία'', ''Τζούλια'' και ''Εβίτα'' με τελευταίο το μιούζικαλ ''Η Μελωδία Της Ευτυχίας''. | Το 1952 έδωσε κρυφά από την οικογένειά της εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου από την οποία αποφοίτησε τρία χρόνια μετά με Λίαν Καλώς. Προτού ακόμη αποφοιτήσει από τη Σχολή ξεκίνησε τη σταδιοδρομία της από το θέατρο. Έκανε το ντεμπούτο της στο θέατρο το 1953 με το έργο Κατά Φαντασίαν Ασθενής του Μολιέρου. Τον επόμενο χρόνο πραγματοποίησε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο με την ταινία Το Ποντικάκι. Ακολούθησαν πολλές ταινίες, οι περισσότερες των οποίων έγιναν τεράστιες εισπρακτικές επιτυχίες και κατάφεραν να εκτινάξουν την καριέρα της στα ύψη και να της δοθεί ο χαρακτηρισμός "Εθνική Σταρ". Υπήρξε ίσως η δημοφιλέστερη ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου στην Ελλάδα κατά το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα. Το 1960, της απονεμήθηκε το Βραβείο ερμηνείας Α' Γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης του 1960 για την ερμηνεία της στην κινηματογραφική ταινία "Μανταλένα", σε σκηνοθεσία Ντίνου Δημόπουλου. Η σημαντική εμπορική κάμψη που σημείωσε από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 ο ελληνικός κινηματογράφος ώθησε τη Βουγιουκλάκη να ασχοληθεί σχεδόν αποκλειστικά με το θέατρο. Το 1975 αλλάζει τον μέχρι τότε τρόπο ανεβάσματος των μιούζικαλ, φέρνοντας στην Ελλάδα τα μιούζικαλ-υπερπαραγωγή, με το έργο του Νιλ Σάιμον ''Καμπίρια''. Ανέβασε επίσης με μεγάλη επιτυχία και άλλα έργα του είδους, όπως το ''Καμπαρέ'', ''Ωραία Μου Κυρία'', ''Τζούλια'' και ''Εβίτα'' με τελευταίο το μιούζικαλ ''Η Μελωδία Της Ευτυχίας''. | ||
Τον Απρίλιο του 1996, την περίοδο που δίνονταν στη Θεσσαλονίκη οι παραστάσεις του τελευταίου θεατρικού της έργου "Η Μελωδία Της Ευτυχίας", η Αλίκη Βουγιουκλάκη είχε έντονους πόνους στο στομάχι, τους οποίους πίστευε ότι προκαλούσαν τα πολλά αντιβιοτικά που πήρε εξαιτίας μιας βρογχίτιδας που την ταλαιπωρούσε εκείνο το διάστημα. Αφού έκανε εξετάσεις σε ένα ιατρικό διαγνωστικό κέντρο της "Express Service" στη Θεσσαλονίκη, διεγνώσθη κακοήθης όγκος στο ήπαρ. Μη έχοντας συνειδητοποιήσει τη σοβαρότητα της κατάστασης, συνέχισε για μια ακόμη εβδομάδα τις παραστάσεις στη Θεσσαλονίκη, τις οποίες τελικά διέκοψε στις 29 Απριλίου, οπότε δόθηκε και η τελευταία παράσταση του έργου. | |||
Στην Αθήνα, μια ομάδα τριών καθηγητών ιατρών διεπίστωσε την ύπαρξη καρκίνου καλπάζουσας μορφής και στο πάγκρεας, πέραν του όγκου στο ήπαρ. Στις 7 Μαΐου, η Αλίκη Βουγιουκλάκη ταξίδεψε στο Μόναχο, όπου υποβλήθηκε σε μια σειρά επιπλέον εξετάσεων κατά τη διάρκεια των τριών ημερών που έμεινε εκεί. Στις 9 Μαΐου, επέστρεψε στην Ελλάδα από το Μόναχο της Γερμανίας. Στις 15 Μαΐου, έκανε το τελευταίο της ταξίδι στη Βοστόνη των Η.Π.Α. σε μια ύστατη προσπάθεια να αντιμετωπίσει το σοβαρό πρόβλημα της υγείας της. Ποτέ δεν έμαθε ότι οι γιατροί στις ΗΠΑ της έδωσαν μόλις 15 μέρες ζωής. Στις 19 Μαΐου επέστρεψε οριστικά στην Αθήνα και στις 22 Μαΐου μπήκε στο "Ιατρικό Κέντρο Αθηνών" με δική της πρωτοβουλία. | |||
Μετά από δυο μήνες νοσηλείας, η Αλίκη Βουγιουκλάκη πέθανε στο "Ιατρικό Κέντρο Αθηνών" μετά από τη σύντομη και άνιση μάχη που έδωσε με τον καρκίνο. Ο θάνατός της, μόλις τρεις μέρες μετά τα γενέθλιά της, βύθισε στο πένθος ολόκληρο τον Ελληνισμό. Υπήρξαν αμέτρητα αφιερώματα από τους τηλεοπτικούς σταθμούς για την ζωή και την καριέρα της, που ξεπέρασαν σε τηλεθέαση ακόμη και τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα, αλλά και πολυσέλιδα αφιερώματα από τα έντυπα της εποχής. Ακολούθησε διήμερο λαϊκό προσκύνημα της σορού της στο παρεκκλήσι της Μητρόπολης Αθηνών. Στις 25 Ιουλίου 1996, η νεκρώσιμη ακολουθία εψάλη στον Καθεδρικό Ναό Αθηνών και η ταφή της πραγματοποιήθηκε από το "Α' Νεκροταφείο Αθηνών" δημοσία δαπάνη, παρουσία πολλών συναδέλφων της αλλά και πλήθος κόσμου, παρά την αποπνικτική ζέστη που επικρατούσε. | |||
|trivia= | |trivia= | ||
}} | }} | ||
Αναθεώρηση της 08:10, 18 Δεκεμβρίου 2013
Ημερομηνία Γέννησης: 20 Ιουλίου 1934
Ημερομηνία Θανάτου: 23 Ιουλίου 1996
Τηλεοπτικές σειρές στις οποίες έχει παίξει:
| Σελίδα περιεχομένου | Έτος | Κανάλι |
|---|---|---|
| Έναν ελληνικό | 1995|1995 | ΑΝΤ1 |
| Βασίλισσα Αμαλία (1975) | 1975|1975 | ΕΙΡΤ |
| Δέκα μικροί Μήτσοι (1992) | 1992|1992 | Mega |
| Η θεατρίνα (1977) | 1977|1977 | ΕΡΤ |
| Και Εύθυμη και Χήρα | 1991|1991 | ΑΝΤ1 |
| Ο χήρος η χήρα και τα χειρότερα | 1993|1993 | ΑΝΤ1 |
Κινηματογραφικές ταινίες στις οποίες έχει παίξει:
Τηλεταινίες στις οποίες έχει παίξει:
| Σελίδα περιεχομένου | Έτος | Κανάλι |
|---|---|---|
| Cabaret | 1978|1978 | ΕΡΤ |
| Η νύχτα των μάγων | 1990|1990 | ΑΝΤ1 |
Βιντεοταινίες στις οποίες έχει παίξει:
| Σελίδα περιεχομένου | Έτος |
|---|---|
| Ο ένας για τον άλλο | 1987 |
Μαγνητοσκοπημένες θεατρικές παραστάσεις στις οποίες έχει παίξει:
| Σελίδα περιεχομένου | Έτος | Κανάλι |
|---|---|---|
| Miss Πέπσι (1994) | 1994 | ΑΝΤ1 |
| Η κυρία δε με μέλλει (1992) | 1992 | ΑΝΤ1 |
| Η μελωδία της ευτυχίας | 1996 | ΑΝΤ1 |
| Τραγούδια θεάτρου | 1989 | ΕΤ1 |
| Φιλουμένα Μαρτουράνο (1996) | 1996 | Seven X |
| Ωραία μου Κυρία (1994) | 1994 | ΑΝΤ1 |
Θεατρικές παραστάσεις στις οποίες έχει παίξει:
Εκπομπές στις οποίες συμμετείχε ή τις οποίες παρουσίαζε:
Τηλεπαιχνίδια τα οποία παρουσίαζε ή στα οποία συμμετείχε:
Επεισόδια σειρών μυθοπλασίας & εκπομπών στα οποία συμμετείχε ή παρουσίαζε:
Μεταγλωττισμένες παραγωγές στις οποίες συμμετείχε:
Έχει τραγουδήσει:
Βιογραφία: Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Το πλήρες όνομά της ήταν Αλίκη-Σταματίνα Βουγιουκλάκη. Υπήρξε σύζυγος του, επίσης ηθοποιού, Δημήτρη Παπαμιχαήλ (1965-1975). Έκανε ένα δεύτερο γάμο το 1980 με τον Κύπριο επιχειρηματία Γιώργο Ηλιάδη. Αδερφός της είναι ο σκηνοθέτης και παραγωγός Τάκης Βουγιουκλάκης. Πατέρας της είναι ο πρώην νομάρχης της Αρκαδίας και νομικός, Ιωάννης Βουγιουκλάκης, όπου σκοτώθηκε απ' τους αντάρτες με βασανιστικό τρόπο θεωρούμενος ως συνεργάτης των Ιταλών και των Γερμανών.
Το 1952 έδωσε κρυφά από την οικογένειά της εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου από την οποία αποφοίτησε τρία χρόνια μετά με Λίαν Καλώς. Προτού ακόμη αποφοιτήσει από τη Σχολή ξεκίνησε τη σταδιοδρομία της από το θέατρο. Έκανε το ντεμπούτο της στο θέατρο το 1953 με το έργο Κατά Φαντασίαν Ασθενής του Μολιέρου. Τον επόμενο χρόνο πραγματοποίησε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο με την ταινία Το Ποντικάκι. Ακολούθησαν πολλές ταινίες, οι περισσότερες των οποίων έγιναν τεράστιες εισπρακτικές επιτυχίες και κατάφεραν να εκτινάξουν την καριέρα της στα ύψη και να της δοθεί ο χαρακτηρισμός "Εθνική Σταρ". Υπήρξε ίσως η δημοφιλέστερη ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου στην Ελλάδα κατά το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα. Το 1960, της απονεμήθηκε το Βραβείο ερμηνείας Α' Γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης του 1960 για την ερμηνεία της στην κινηματογραφική ταινία "Μανταλένα", σε σκηνοθεσία Ντίνου Δημόπουλου. Η σημαντική εμπορική κάμψη που σημείωσε από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 ο ελληνικός κινηματογράφος ώθησε τη Βουγιουκλάκη να ασχοληθεί σχεδόν αποκλειστικά με το θέατρο. Το 1975 αλλάζει τον μέχρι τότε τρόπο ανεβάσματος των μιούζικαλ, φέρνοντας στην Ελλάδα τα μιούζικαλ-υπερπαραγωγή, με το έργο του Νιλ Σάιμον Καμπίρια. Ανέβασε επίσης με μεγάλη επιτυχία και άλλα έργα του είδους, όπως το Καμπαρέ, Ωραία Μου Κυρία, Τζούλια και Εβίτα με τελευταίο το μιούζικαλ Η Μελωδία Της Ευτυχίας.
Τον Απρίλιο του 1996, την περίοδο που δίνονταν στη Θεσσαλονίκη οι παραστάσεις του τελευταίου θεατρικού της έργου "Η Μελωδία Της Ευτυχίας", η Αλίκη Βουγιουκλάκη είχε έντονους πόνους στο στομάχι, τους οποίους πίστευε ότι προκαλούσαν τα πολλά αντιβιοτικά που πήρε εξαιτίας μιας βρογχίτιδας που την ταλαιπωρούσε εκείνο το διάστημα. Αφού έκανε εξετάσεις σε ένα ιατρικό διαγνωστικό κέντρο της "Express Service" στη Θεσσαλονίκη, διεγνώσθη κακοήθης όγκος στο ήπαρ. Μη έχοντας συνειδητοποιήσει τη σοβαρότητα της κατάστασης, συνέχισε για μια ακόμη εβδομάδα τις παραστάσεις στη Θεσσαλονίκη, τις οποίες τελικά διέκοψε στις 29 Απριλίου, οπότε δόθηκε και η τελευταία παράσταση του έργου.
Στην Αθήνα, μια ομάδα τριών καθηγητών ιατρών διεπίστωσε την ύπαρξη καρκίνου καλπάζουσας μορφής και στο πάγκρεας, πέραν του όγκου στο ήπαρ. Στις 7 Μαΐου, η Αλίκη Βουγιουκλάκη ταξίδεψε στο Μόναχο, όπου υποβλήθηκε σε μια σειρά επιπλέον εξετάσεων κατά τη διάρκεια των τριών ημερών που έμεινε εκεί. Στις 9 Μαΐου, επέστρεψε στην Ελλάδα από το Μόναχο της Γερμανίας. Στις 15 Μαΐου, έκανε το τελευταίο της ταξίδι στη Βοστόνη των Η.Π.Α. σε μια ύστατη προσπάθεια να αντιμετωπίσει το σοβαρό πρόβλημα της υγείας της. Ποτέ δεν έμαθε ότι οι γιατροί στις ΗΠΑ της έδωσαν μόλις 15 μέρες ζωής. Στις 19 Μαΐου επέστρεψε οριστικά στην Αθήνα και στις 22 Μαΐου μπήκε στο "Ιατρικό Κέντρο Αθηνών" με δική της πρωτοβουλία.
Μετά από δυο μήνες νοσηλείας, η Αλίκη Βουγιουκλάκη πέθανε στο "Ιατρικό Κέντρο Αθηνών" μετά από τη σύντομη και άνιση μάχη που έδωσε με τον καρκίνο. Ο θάνατός της, μόλις τρεις μέρες μετά τα γενέθλιά της, βύθισε στο πένθος ολόκληρο τον Ελληνισμό. Υπήρξαν αμέτρητα αφιερώματα από τους τηλεοπτικούς σταθμούς για την ζωή και την καριέρα της, που ξεπέρασαν σε τηλεθέαση ακόμη και τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα, αλλά και πολυσέλιδα αφιερώματα από τα έντυπα της εποχής. Ακολούθησε διήμερο λαϊκό προσκύνημα της σορού της στο παρεκκλήσι της Μητρόπολης Αθηνών. Στις 25 Ιουλίου 1996, η νεκρώσιμη ακολουθία εψάλη στον Καθεδρικό Ναό Αθηνών και η ταφή της πραγματοποιήθηκε από το "Α' Νεκροταφείο Αθηνών" δημοσία δαπάνη, παρουσία πολλών συναδέλφων της αλλά και πλήθος κόσμου, παρά την αποπνικτική ζέστη που επικρατούσε.
Trivia:
Συζητήστε για τον/την ηθοποιό "Αλίκη Βουγιουκλάκη" στο Retromaniax.gr