Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του «Ελένη Χαλκούση»
Nasos (συζήτηση | συνεισφορές) |
|||
(4 ενδιάμεσες εκδόσεις από 4 χρήστες δεν εμφανίζονται) | |||
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
<gallery> | <gallery> | ||
Image: elenihalkousi1.JPG | |||
Image: elenihalkousi.jpg | Image: elenihalkousi.jpg | ||
</gallery> | </gallery> | ||
{{ actor |dob=1901 | {{actor | ||
|dob=1901 | |||
|dod=28 Μαρτίου 1993 | |||
|com=Γόνος αστικής οικογένειας, με καταγωγή από τη Χίο, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κωνσταντινούπολη όπου και αποφοίτησε από το "Ζάππειο Παρθεναγωγείο Κωνσταντινουπόλεως". Από νεαρή ηλικία θέλησε να ασχοληθεί με το θέατρο και μαθήτρια ακόμη συμμετείχε σε μια πολίτικη καλλιτεχνική συντροφιά κι ανέβαζε παραστάσεις μαζί με τους '''Γιαννούλη Σαραντίδη, Αντώνη Γιαννίδη, Γιώργο Βακαλό.''' Μόλις ενηλικιώθηκε εγκαταστάθηκε στο Παρίσι και σπούδασε θέατρο. Η Μικρασιατική Καταστροφή που μεσολάβησε ανέτρεψε τα σχέδια της να επιστρέψει στην Πόλη κι έτσι το 1925 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Πρωτοεμφανίστηκε στο "Αθήναιον" με το "Θέατρο Τέχνης" του '''Σπύρου Μελά''' το Σεπτέμβριο του 1925 και την επόμενη χρονιά στο "Θέατρο Κυβέλης" με το θίασο "Οι Νέοι" του οποίου υπήρξε ιδρυτικό μέλος. Από το 1927 συγκροτεί δικούς της θιάσους έως το 1936 που προσλαμβάνεται στο θίασο της [[Μαρίκα Κοτοπούλη|'''Μαρίκας Κοτοπούλη''']]. Θα μείνει δίπλα στην Κοτοπούλη για οκτώ περίπου χρόνια. Στο διάστημα αυτό θα ερμηνεύσει πολλούς και σημαντικούς ρόλους ενώ θα εργαστεί και ως βοηθός σκηνοθέτη δίπλα στον καλό της φίλο και σημαντικό θεατράνθρωπο [[Γιαννούλης Σαραντίδης|'''Γιαννούλη Σαραντίδη''']]. Το 1945 προσλαμβάνεται στο '''Εθνικό Θέατρο''' το οποίο θα υπηρετήσει με μικρά διαλείμματα μέχρι να αποσυρθεί στις αρχές της δεκαετίας του '80. Τα τελευταία χρόνια της ζωής της τα πέρασε σε γηροκομείο στο Χαλάνδρι οπού την επισκεπτόταν ελάχιστοι φίλοι και συνάδελφοι της, ανάμεσα τους ο Δημήτρης Χορν, ο Γιώργος Ανεμογιάννης κι ο Αρτέμης Μάτσας που ήταν κι ο μοναδικός καλλιτέχνης που παρευρέθει στην κηδεία της. | |||
|trivia=Ήταν γλωσσομαθής κι ασχολήθηκε με τη μετάφραση θεατρικών έργων καθώς και με τη συγγραφή. Από τα βιβλία της ξεχωρίζουν το βιογραφικό '''"Θεατρικό Ημερολόγιο"''' καθώς και το '''"Σαβουάρ Βιβρ"''' που κυκλοφόρησε τη δεκαετία του '60 κι έκανε μεγάλη εντύπωση καθώς ήταν το πρώτο βιβλίο τέτοιου είδους που κυκλοφόρησε στη χώρα μας. | |||
Με παρότρυνση της Ελένης Βλάχου ασχολήθηκε επίσης με τη θεατρική κριτική και τη δημοσιογραφία πάντα με θέματα γύρω από το θέατρο. | |||
}} |
Τελευταία αναθεώρηση της 21:52, 26 Απριλίου 2020
Ημερομηνία Γέννησης: 1901
Ημερομηνία Θανάτου: 28 Μαρτίου 1993
Τηλεοπτικές σειρές στις οποίες έχει παίξει:
Σελίδα περιεχομένου | Έτος | Κανάλι |
---|---|---|
Οι έμποροι των εθνών | 1973|1973 | ΕΙΡΤ |
Κινηματογραφικές ταινίες στις οποίες έχει παίξει:
Σελίδα περιεχομένου | Έτος |
---|---|
Διακοπές στην Αίγινα | 1958 |
Εικοσιτέσσερις ώρες ζωντοχήρα | 1969 |
Η φωνή της καρδιάς | 1943 |
Ματωμένα Χριστούγεννα | 1951 |
Ραντεβού στην Κέρκυρα | 1960 |
Σκάνδαλα στο νησί του έρωτα | 1963 |
Τα 201 καναρίνια | 1964 |
Το δρομάκι του παραδείσου | 1943 |
Φτωχαδάκια και λεφτάδες | 1961 |
Τηλεταινίες στις οποίες έχει παίξει:
Βιντεοταινίες στις οποίες έχει παίξει:
Μαγνητοσκοπημένες θεατρικές παραστάσεις στις οποίες έχει παίξει:
Σελίδα περιεχομένου | Έτος | Κανάλι |
---|---|---|
Εκκλησιάζουσαι (1981) | 1981 | ΕΡΤ |
Η άγρυπνη νύχτα του κ. Ντε Μυσσέ | 1972 | ΕΙΡΤ |
Ο φούρναρης, η φουρνάρισσα και ο παραγιός | 1990 | ΕΤ1 |
Το νυφικό δωμάτιο | 1973 | ΕΙΡΤ |
Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα | 1978 | ΥΕΝΕΔ |
Θεατρικές παραστάσεις στις οποίες έχει παίξει:
Σελίδα περιεχομένου | Έτος |
---|---|
Άνθρωπος και Υπεράνθρωπος | 1947 |
Ένας Μήνας στην Εξοχή (1979) | 1979 |
Η Χάνελε πάει στον Παράδεισο (1942) | 1942 |
Θεσμοφοριάζουσες (1979) | 1979 |
Καινούργια Ζωή (1948) | 1948 |
Κολόμπ (1955) | 1955 |
Λυσιστράτη (1957) | 1957 |
Λυσιστράτη (1969) | 1969 |
Λυσιστράτη (1980) | 1980 |
Μονσεράτ | 1951 |
Ο Βασιλικός (1948) | 1948 |
Ο Βασιλικός (1964) | 1964 |
Ο Επιθεωρητής (1945) | 1945 |
Ο Μισάνθρωπος (1971) | 1971 |
Οι Αντίζηλοι (1954) | 1954 |
Ρουί Μπλας | 1947 |
Σφήκες (1963) | 1963 |
Το Όνειρο | 1963 |
Το Ζαμπελάκι (1957) | 1957 |
Το Ζαμπελάκι (1970) | 1970 |
Το πανταλόνι | 1981 |
Εκπομπές στις οποίες συμμετείχε ή τις οποίες παρουσίαζε:
Σελίδα περιεχομένου | Έτος | Κανάλι |
---|---|---|
Μουσική βραδυά: Τραγούδια του '40 | 1976 | ΕΡΤ |
Τηλεπαιχνίδια τα οποία παρουσίαζε ή στα οποία συμμετείχε:
Επεισόδια σειρών μυθοπλασίας & εκπομπών στα οποία συμμετείχε ή παρουσίαζε:
Μεταγλωττισμένες παραγωγές στις οποίες συμμετείχε:
Έχει τραγουδήσει:
Βιογραφία: Γόνος αστικής οικογένειας, με καταγωγή από τη Χίο, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κωνσταντινούπολη όπου και αποφοίτησε από το "Ζάππειο Παρθεναγωγείο Κωνσταντινουπόλεως". Από νεαρή ηλικία θέλησε να ασχοληθεί με το θέατρο και μαθήτρια ακόμη συμμετείχε σε μια πολίτικη καλλιτεχνική συντροφιά κι ανέβαζε παραστάσεις μαζί με τους Γιαννούλη Σαραντίδη, Αντώνη Γιαννίδη, Γιώργο Βακαλό. Μόλις ενηλικιώθηκε εγκαταστάθηκε στο Παρίσι και σπούδασε θέατρο. Η Μικρασιατική Καταστροφή που μεσολάβησε ανέτρεψε τα σχέδια της να επιστρέψει στην Πόλη κι έτσι το 1925 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Πρωτοεμφανίστηκε στο "Αθήναιον" με το "Θέατρο Τέχνης" του Σπύρου Μελά το Σεπτέμβριο του 1925 και την επόμενη χρονιά στο "Θέατρο Κυβέλης" με το θίασο "Οι Νέοι" του οποίου υπήρξε ιδρυτικό μέλος. Από το 1927 συγκροτεί δικούς της θιάσους έως το 1936 που προσλαμβάνεται στο θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη. Θα μείνει δίπλα στην Κοτοπούλη για οκτώ περίπου χρόνια. Στο διάστημα αυτό θα ερμηνεύσει πολλούς και σημαντικούς ρόλους ενώ θα εργαστεί και ως βοηθός σκηνοθέτη δίπλα στον καλό της φίλο και σημαντικό θεατράνθρωπο Γιαννούλη Σαραντίδη. Το 1945 προσλαμβάνεται στο Εθνικό Θέατρο το οποίο θα υπηρετήσει με μικρά διαλείμματα μέχρι να αποσυρθεί στις αρχές της δεκαετίας του '80. Τα τελευταία χρόνια της ζωής της τα πέρασε σε γηροκομείο στο Χαλάνδρι οπού την επισκεπτόταν ελάχιστοι φίλοι και συνάδελφοι της, ανάμεσα τους ο Δημήτρης Χορν, ο Γιώργος Ανεμογιάννης κι ο Αρτέμης Μάτσας που ήταν κι ο μοναδικός καλλιτέχνης που παρευρέθει στην κηδεία της.
Trivia: Ήταν γλωσσομαθής κι ασχολήθηκε με τη μετάφραση θεατρικών έργων καθώς και με τη συγγραφή. Από τα βιβλία της ξεχωρίζουν το βιογραφικό "Θεατρικό Ημερολόγιο" καθώς και το "Σαβουάρ Βιβρ" που κυκλοφόρησε τη δεκαετία του '60 κι έκανε μεγάλη εντύπωση καθώς ήταν το πρώτο βιβλίο τέτοιου είδους που κυκλοφόρησε στη χώρα μας. Με παρότρυνση της Ελένης Βλάχου ασχολήθηκε επίσης με τη θεατρική κριτική και τη δημοσιογραφία πάντα με θέματα γύρω από το θέατρο.
Συζητήστε για τον/την ηθοποιό "{{{Sname}}}" στο Retromaniax.gr