Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του «Έλλη Λαμπέτη»
Nasos (συζήτηση | συνεισφορές) (Νέα σελίδα: {{actor}}) |
|||
| (16 ενδιάμεσες εκδόσεις από 4 χρήστες δεν εμφανίζονται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
{{actor}} | <gallery> | ||
Image: Έλλη Λαμπέτη.jpg | |||
Image: ellilabeti2.jpg | |||
Image: Ellilabeti.jpg | |||
Image: Kyriakatikoksipnima.jpg|Από το "Κυριακάτικο ξύπνημα" | |||
Image: Toteleutaiopsemma.jpg|Στην κινηματογραφική ταινία "Το Τελευταίο Ψέμα" | |||
</gallery> | |||
{{actor | |||
|dob=13 Απριλίου 1922 | |||
|dod=3 Σεπτεμβρίου 1983 | |||
|com=Γεννήθηκε στα Βίλια (παλαιότερα Ειδύλια) Αττικής. Το πραγματικό της όνομα είναι '''Έλλη Λούκου''' (το όνομα Λαμπέτη ήταν δανεισμένο από τον ήρωα του Αστραπόγιαννου στο ομώνυμο ποίημα του [[Αριστοτέλης Βαλαωρίτης|'''Αριστοτέλη Βαλαωρίτη''']]). Πρώτος της σύζυγος υπήρξε ο σεναριογράφος '''[[Μάριος Πλωρίτης]]''', ενώ δεύτερος σύζυγός της ήταν ο συγγραφέας '''[[Frederic Wakeman]]'''. Γνωστή ήταν και η σχέση της με τον [[Δημήτρης Χορν|'''Δημήτρη Χορν''']]. Η Έλλη Λαμπέτη ήταν μια από τις μεγαλύτερες Ελληνίδες ηθοποιούς. Το 1941 έδωσε εξετάσεις και απέτυχε τόσο στη "Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου" όσο και στη "Σχολή Κοτοπούλη". Η ίδια η '''[[Μαρίκα Κοτοπούλη]]''' όμως αναγνώρισε το ταλέντο της και την έκανε δεκτή στη σχολή της. Πρώτη της θεατρική εμφάνιση το 1942 στο έργο "Η Χάνελε Πάει στον Παράδεισο" του [[Gerhart Hauptmann|'''Γκέρχαρντ Χάουπτμαν''']]. Η συνεργασία της με το "Θέατρο Τέχνης" το διάστημα '46-'48 είναι αυτή που την καθιερώνει ως εξαίρετη ηθοποιό. Ξεχώρισαν οι ερμηνείες της στον "Γυάλινο Κόσμο", στην "Αντιγόνη" και στο πρώτο ανέβασμα του "Ματωμένου Γάμου" στην Ελλάδα. Ανέβασε τις παραστάσεις "Κληρονόμος", "Νυφικό Κρεβάτι", "Λεωφορείον ο Πόθος", "Φθινοπωρινή Ιστορία", "Δεσποινίς Μαργαρίτα", "Έξι Μονόπρακτα", "Πέπσι", "Φιλουμένα Μαρτουράνο", "Σάρα: Τα Παιδιά Ενός Κατώτερου Θεού" κ.α. Είχε τιμηθεί με το "Επαμειβόμενο Βραβείο Μαρίκα Κοτοπούλη" για τη διετία 1949-1951. | |||
Ταλαιπωρήθηκε πολλά χρόνια από τον καρκίνο, ο οποίος έκανε την πρώτη του εμφάνιση του 1969, με αποτέλεσμα η Έλλη Λαμπέτη να υποβληθεί σε ολική μαστεκτομή στις Η.Π.Α. Το 1980, ο καρκίνος έκανε την επανεμφάνισή του και αποτέλεσμα των χημειοθεραπειών στις οποίες υποβλήθηκε, ήταν να χάσει σταδιακά την φωνή της. Πέθανε από φυματίωση στη Νέα Υόρκη των Η.Π.Α. Μετά τον θάνατό της, ο κινηματογράφος "Γρανάδα", που βρίσκεται στη λεωφόρο Αλεξάνδρας 106, μετονομάστηκε και λειτουργεί μέχρι σήμερα ως θέατρο με το όνομα "Λαμπέτη". | |||
|trivia= | |||
}} | |||
Τελευταία αναθεώρηση της 19:25, 15 Απριλίου 2022
Από το "Κυριακάτικο ξύπνημα"
Στην κινηματογραφική ταινία "Το Τελευταίο Ψέμα"
Ημερομηνία Γέννησης: 13 Απριλίου 1922
Ημερομηνία Θανάτου: 3 Σεπτεμβρίου 1983
Τηλεοπτικές σειρές στις οποίες έχει παίξει:
Κινηματογραφικές ταινίες στις οποίες έχει παίξει:
| Σελίδα περιεχομένου | Έτος |
|---|---|
| Il relitto | 1961 |
| Αδούλωτοι σκλάβοι | 1946 |
| Διαγωγή... μηδέν! | 1949 |
| Ιστορία μιας κάλπικης λίρας | 1955 |
| Κυριακάτικο ξύπνημα | 1954 |
| Ματωμένα Χριστούγεννα | 1951 |
| Μια μέρα ο πατέρας μου | 1968 |
| Παιδιά της Αθήνας | 1947 |
| Το Κορίτσι με τα Μαύρα | 1956 |
| Το Τελευταίο Ψέμα | 1958 |
Τηλεταινίες στις οποίες έχει παίξει:
Βιντεοταινίες στις οποίες έχει παίξει:
Μαγνητοσκοπημένες θεατρικές παραστάσεις στις οποίες έχει παίξει:
| Σελίδα περιεχομένου | Έτος | Κανάλι |
|---|---|---|
| Ανθρώπινη φωνή (1967) | 1967 | ΕΙΡ |
Θεατρικές παραστάσεις στις οποίες έχει παίξει:
Εκπομπές στις οποίες συμμετείχε ή τις οποίες παρουσίαζε:
| Σελίδα περιεχομένου | Έτος | Κανάλι |
|---|---|---|
| Αλάτι και Πιπέρι | 1969 | ΥΕΝΕΔ |
| Θέματα τέχνης | 1967 | ΕΙΡ |
| Κείμενα Μεγάλης Εβδομάδος | 1979 | ΥΕΝΕΔ |
| Το Πορτραίτο της Πέμπτης | 1976 | ΕΡΤ |
Τηλεπαιχνίδια τα οποία παρουσίαζε ή στα οποία συμμετείχε:
Επεισόδια σειρών μυθοπλασίας & εκπομπών στα οποία συμμετείχε ή παρουσίαζε:
Μεταγλωττισμένες παραγωγές στις οποίες συμμετείχε:
Έχει τραγουδήσει:
Βιογραφία: Γεννήθηκε στα Βίλια (παλαιότερα Ειδύλια) Αττικής. Το πραγματικό της όνομα είναι Έλλη Λούκου (το όνομα Λαμπέτη ήταν δανεισμένο από τον ήρωα του Αστραπόγιαννου στο ομώνυμο ποίημα του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη). Πρώτος της σύζυγος υπήρξε ο σεναριογράφος Μάριος Πλωρίτης, ενώ δεύτερος σύζυγός της ήταν ο συγγραφέας Frederic Wakeman. Γνωστή ήταν και η σχέση της με τον Δημήτρη Χορν. Η Έλλη Λαμπέτη ήταν μια από τις μεγαλύτερες Ελληνίδες ηθοποιούς. Το 1941 έδωσε εξετάσεις και απέτυχε τόσο στη "Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου" όσο και στη "Σχολή Κοτοπούλη". Η ίδια η Μαρίκα Κοτοπούλη όμως αναγνώρισε το ταλέντο της και την έκανε δεκτή στη σχολή της. Πρώτη της θεατρική εμφάνιση το 1942 στο έργο "Η Χάνελε Πάει στον Παράδεισο" του Γκέρχαρντ Χάουπτμαν. Η συνεργασία της με το "Θέατρο Τέχνης" το διάστημα '46-'48 είναι αυτή που την καθιερώνει ως εξαίρετη ηθοποιό. Ξεχώρισαν οι ερμηνείες της στον "Γυάλινο Κόσμο", στην "Αντιγόνη" και στο πρώτο ανέβασμα του "Ματωμένου Γάμου" στην Ελλάδα. Ανέβασε τις παραστάσεις "Κληρονόμος", "Νυφικό Κρεβάτι", "Λεωφορείον ο Πόθος", "Φθινοπωρινή Ιστορία", "Δεσποινίς Μαργαρίτα", "Έξι Μονόπρακτα", "Πέπσι", "Φιλουμένα Μαρτουράνο", "Σάρα: Τα Παιδιά Ενός Κατώτερου Θεού" κ.α. Είχε τιμηθεί με το "Επαμειβόμενο Βραβείο Μαρίκα Κοτοπούλη" για τη διετία 1949-1951.
Ταλαιπωρήθηκε πολλά χρόνια από τον καρκίνο, ο οποίος έκανε την πρώτη του εμφάνιση του 1969, με αποτέλεσμα η Έλλη Λαμπέτη να υποβληθεί σε ολική μαστεκτομή στις Η.Π.Α. Το 1980, ο καρκίνος έκανε την επανεμφάνισή του και αποτέλεσμα των χημειοθεραπειών στις οποίες υποβλήθηκε, ήταν να χάσει σταδιακά την φωνή της. Πέθανε από φυματίωση στη Νέα Υόρκη των Η.Π.Α. Μετά τον θάνατό της, ο κινηματογράφος "Γρανάδα", που βρίσκεται στη λεωφόρο Αλεξάνδρας 106, μετονομάστηκε και λειτουργεί μέχρι σήμερα ως θέατρο με το όνομα "Λαμπέτη".
Trivia:
Συζητήστε για τον/την ηθοποιό "{{{Sname}}}" στο Retromaniax.gr