Η Στεφανία
Τίτλος κινηματογραφικής ταινίας: Η Στεφανία a.k.a. Η Στεφανία στο αναμορφωτήριο
Έτος: 1966
Πρεμιέρα: 9 Ιανουαρίου 1967
Διάρκεια: 95'
Είδος: Κοινωνική
Σκηνοθεσία: Γιάννης Δαλιανίδης
Συγγραφέας: Νέλλη Θεοδώρου
Σενάριο: Γιάννης Δαλιανίδης
Φωτογραφία: Νίκος Καβουκίδης
Μουσική σύνθεση: Μίμης Πλέσσας
Παραγωγός: Φιλοποίμην Φίνος
Εταιρία παραγωγής: Φίνος Φιλμ
Ηθοποιοί: Ζωή Λάσκαρη , Σπύρος Φωκάς , Λευτέρης Βουρνάς , Σπύρος Καλογήρου , Δέσπω Διαμαντίδου , Τασσώ Καββαδία , Κάκια Παναγιώτου , Ρένα Χριστάκη , Σούλα Αθανασιάδου , Άγγελος Μαυρόπουλος , Τούλα Διακοπούλου , Δημήτρης Μπισλάνης , Ηρώ Κυριακάκη , Σπύρος Κωνσταντόπουλος , Καίτη Τριανταφύλλου , Σούλης Θεοδώρου , Γκόλφω Μπίνη , Βαγγέλης Πλοιός , Ειρήνη Τούσκα , Ειρήνη Κουμαριανού , Βύρων Πάλλης , Νόρα Βαλσάμη , Υβόνη Βλαδίμηρου , Νίκη Κρεούζη , Michael Brandy , Δώρα Καλυβιώτου , Λέτα Μουσούτη , Υβόννη Μαλτέζου , Τ. Τσαλαπάτα , Κατερίνα Μπόμπου , Στέλλα Γερμενή , Α. Μαδάρου , Χ. Ρηγάκη , Βάσω Βενιέρη , Β. Κούκουρα , Μ. Γιάννοβιτς , Β. Λημνιώτου
Περίληψη/Σχόλια: Η Στεφανία (Ζωή Λάσκαρη) βρίσκεται κλεισμένη στο αναμορφωτήριο και πρόθεσή της είναι η απόδραση. Όταν εμφανίζεται ο γιατρός Δαπόντε (Σπύρος Φωκάς), με τον οποίο η Στεφανία ήταν ερωτευμένη στα μαθητικά της χρόνια, αλλάζει γνώμη και γίνεται βοηθός στο ιατρείο του. Αποφασίζει να του γράψει μια επιστολή, εξηγώντας του τι της συνέβη στη ζωή της και πώς κατέληξε στο αναμορφωτήριο. Ο γιατρός, συγκλονισμένος από την ιστορία της, της προτείνει να παντρευτούν και να την πάρει μακριά από αυτό το μέρος. Η Στεφανία, φεύγοντας από το αναμορφωτήριο, δέχεται τη βίαιη ερωτική επίθεση του φύλακα του ιδρύματος (Σπύρος Καλογήρου), τον οποίο θα απωθήσει προκειμένου να συναντήσει τον μέλλοντα σύζυγό της.
Στοιχεία/Trivia: Η ταινία προβλήθηκε τη σαιζόν 1966-1967 και έκοψε 438.186 εισιτήρια. Ήρθε στην 7η θέση σε 117 ταινίες. Η ταινία είναι βασισμένη στο μυθιστόρημα της Νέλλης Θεοδώρου "Η Στεφανία στο αναμορφωτήριο".
Η αφίσα της ταινίας έγραφε: "ΣΤΕΦΑΝΙΑ - ΑΥΣΤΗΡΩΣ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΝ", αφού ήταν πολύ τολμηρή για την εποχή της, με σκηνές που υπονοούσαν ακόμα και σεξουαλικά όργια.
Είναι η μοναδική Ελληνική ταινία για την οποία γυρίστηκαν δυο φινάλε, ένα για την Αθήνα στο οποίο η Ζωή Λάσκαρη δολοφονείται, και ένα για την επαρχία το οποίο έχει ευτυχισμένο τέλος.