Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του «Άγγελος Τερζάκης»

Από retroDB
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
 
(3 ενδιάμεσες εκδόσεις από 2 χρήστες δεν εμφανίζονται)
Γραμμή 7: Γραμμή 7:
|dod=3 Αυγούστου 1979
|dod=3 Αυγούστου 1979


|com=
|com=Γεννήθηκε στο Ναύπλιο και πέθανε στην Αθήνα. Ήταν γιος του δημάρχου της πόλης και βουλευτή «Αργολιδοκορινθίας» '''Δημήτριου Τερζάκη''' και της Αγγελικής Πανοπούλου. Το 1927 αναγορεύεται Διδάκτωρ Νομικής ενώ το 1929 έλαβε την άδεια δικηγορίας. Εργάσθηκε ως δικηγόρος επί μια διετία και στη συνέχεια εγκατέλειψε το δικηγορικό επάγγελμα για να αφοσιωθεί στη λογοτεχνία.


|trivia=Είναι γιος του τότε δήμαρχου του Ναυπλίου, '''Δημητρίου Τερζάκη'''.
Φοιτητής ακόμη είχε εκδώσει το 1925 τη συλλογή διηγημάτων «Ο ξεχασμένος» και το 1929 τη δεύτερη συλλογή διηγημάτων με τίτλο «Φθινοπωρινή συμφωνία». Τα χρόνια αυτά επίσης εκδίδει και διευθύνει τα βραχύβια περιοδικά «Πνοή» και «Λόγος». Το 1932 εκδίδει το δίτομο μυθιστόρημα «Δεσμώτες» που μαζί με τους «Πρίγκιπες» του Θράσου Καστανάκη θεωρούνται ότι εγκαινιάζουν την πεζογραφία της γενιάς του ’30.
Το 1934 εκδίδεται το μυθιστόρημα «Η παρακμή των σκληρών». Το 1936 στρέφεται προς το θέατρο γράφοντας το βυζαντινό δράμα «Αυτοκράτωρ Μιχαήλ». Έκτοτε καλλιεργεί και τα δυο είδη, μυθιστόρημα και θέατρο, με μεγάλη επιτυχία. Από τα θεατρικά του έργα ξεχωρίζουν τα ακόλουθα: «Ο σταυρός και το σπαθί», «Είλωτες» (1939), «Τα λύτρα της ευτυχίας» (1959), «Θωμάς ο Δίψυχος» (1962), «Ο Πρόγονος» (1970).
 
Από το 1937 αναλαμβάνει την Γραμματεία του Εθνικού Θεάτρου ξεκινώντας μια πολύχρονη συνεργασία με τα διοικητικά της πρώτης κρατικής σκηνής της χώρας.
 
Το 1937 κυκλοφορεί το μυθιστόρημά του «Η μενεξεδένια πολιτεία». Την ίδια χρονιά αρχίζει η δημοσίευση της «Πριγκηπέσας Ιζαμπώ» στην «Καθημερινή», που θα ολοκληρωθεί το 1938 και θα εκδοθεί το 1945, αποτελώντας μια από τις μεγαλύτερες ελληνικές εκδοτικές επιτυχίες.
 
Οι εμπειρίες του από τον πόλεμο του 1940 καταγράφονται στα κείμενα της συλλογής πεζογραφημάτων «Απρίλης» (1946). Το 1966 γίνεται μορφωτικός ακόλουθος του Υπουργείου Εξωτερικών.
 
Το 1969 η Ακαδημία Αθηνών του απένειμε το Αριστείον Γραμμάτων για τη δραματολογική μελέτη «Το μυστήριο του Ιάγου». Το 1972 κυκλοφορεί ο δεύτερος τόμος δοκιμιών του, «Οι απόγονοι του Κάιν».
 
Υπήρξε επιφυλλιδογράφος και θεατρικός κριτικός της εφημερίδας «Το Βήμα» επί σειρά ετών, και το 1963 αναλαμβάνει διευθυντής του αξιολογότατου περιοδικού «Εποχές». Το 1974 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών ενώ το 1975 κυκλοφορεί ο τρίτος τόμος των δοκιμίων του με τίτλο «Ποντοπόροι».
 
Ο Άγγελος Τερζάκης έχει να επιδείξει και πλούσιο μεταφραστικό έργο. Έχει μεταφράσει μεταξύ άλλων την έμμετρη κλασική κωμωδία του Ben Johnson «Βολπόνε» που ανέβηκε από το Εθνικό Θέατρο, τα διηγήματα του Joseph Conrad «Ο τυφών» και «Τα νιάτα», τις τραγωδίες «Ορέστης» του Ευριπίδη και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή κ.λπ.
 
|trivia=Έχει γιο τον συνθέτη λόγιας μουσικής '''Δημήτρη Τερζάκη'''.
}}
}}

Τελευταία αναθεώρηση της 03:36, 28 Ιανουαρίου 2013

Ημερομηνία Γέννησης: 16 Φεβρουαρίου 1907

Ημερομηνία Θανάτου: 3 Αυγούστου 1979


Σειρές στις οποίες έχει γράψει το σενάριο:

Σελίδα περιεχομένου Έτος Κανάλι
Μενεξεδένια πολιτεία 1975|1975 ΕΙΡΤ
Οι δεσμώτες (1982) 1982|1982 ΥΕΝΕΔ
Το μυθιστόρημα των τεσσάρων 1981|1981 ΥΕΝΕΔ
Φθινοπωρινή συμφωνία bgcolor=#eeffee


Κινηματογραφικές ταινίες στις οποίες έχει γράψει το σενάριο:

Σελίδα περιεχομένου Έτος
Νυχτερινή περιπέτεια 1954


Τηλεταινίες στις οποίες έχει γράψει το σενάριο:


Βιντεοταινίες στις οποίες έχει γράψει το σενάριο:


Τηλεοπτικές θεατρικές παραστάσεις στις οποίες έχει γράψει το σενάριο:

Σελίδα περιεχομένου Έτος Κανάλι
Ατρείδες 1979 ΕΡΤ
Γαμήλιο εμβατήριο (1978) 1978 ΕΡΤ
Θεοφανώ (2011) 2011 Βουλή
Ιντερμέτζο 1976 ΕΡΤ
Ο πρόγονος 1979 ΕΡΤ


Θεατρικές παραστάσεις στις οποίες έχει γράψει το σενάριο:

Σελίδα περιεχομένου Έτος
Θεοφανώ (1956) 1956


Εκπομπές στις οποίες έχει γράψει τα κείμενα:


Τηλεπαιχνίδια στα οποία συμμετείχε:


Επεισόδια σειρών μυθοπλασίας & εκπομπών στα οποία έγραψε σενάριο ή κείμενα:


Βιογραφία: Γεννήθηκε στο Ναύπλιο και πέθανε στην Αθήνα. Ήταν γιος του δημάρχου της πόλης και βουλευτή «Αργολιδοκορινθίας» Δημήτριου Τερζάκη και της Αγγελικής Πανοπούλου. Το 1927 αναγορεύεται Διδάκτωρ Νομικής ενώ το 1929 έλαβε την άδεια δικηγορίας. Εργάσθηκε ως δικηγόρος επί μια διετία και στη συνέχεια εγκατέλειψε το δικηγορικό επάγγελμα για να αφοσιωθεί στη λογοτεχνία.

Φοιτητής ακόμη είχε εκδώσει το 1925 τη συλλογή διηγημάτων «Ο ξεχασμένος» και το 1929 τη δεύτερη συλλογή διηγημάτων με τίτλο «Φθινοπωρινή συμφωνία». Τα χρόνια αυτά επίσης εκδίδει και διευθύνει τα βραχύβια περιοδικά «Πνοή» και «Λόγος». Το 1932 εκδίδει το δίτομο μυθιστόρημα «Δεσμώτες» που μαζί με τους «Πρίγκιπες» του Θράσου Καστανάκη θεωρούνται ότι εγκαινιάζουν την πεζογραφία της γενιάς του ’30. Το 1934 εκδίδεται το μυθιστόρημα «Η παρακμή των σκληρών». Το 1936 στρέφεται προς το θέατρο γράφοντας το βυζαντινό δράμα «Αυτοκράτωρ Μιχαήλ». Έκτοτε καλλιεργεί και τα δυο είδη, μυθιστόρημα και θέατρο, με μεγάλη επιτυχία. Από τα θεατρικά του έργα ξεχωρίζουν τα ακόλουθα: «Ο σταυρός και το σπαθί», «Είλωτες» (1939), «Τα λύτρα της ευτυχίας» (1959), «Θωμάς ο Δίψυχος» (1962), «Ο Πρόγονος» (1970).

Από το 1937 αναλαμβάνει την Γραμματεία του Εθνικού Θεάτρου ξεκινώντας μια πολύχρονη συνεργασία με τα διοικητικά της πρώτης κρατικής σκηνής της χώρας.

Το 1937 κυκλοφορεί το μυθιστόρημά του «Η μενεξεδένια πολιτεία». Την ίδια χρονιά αρχίζει η δημοσίευση της «Πριγκηπέσας Ιζαμπώ» στην «Καθημερινή», που θα ολοκληρωθεί το 1938 και θα εκδοθεί το 1945, αποτελώντας μια από τις μεγαλύτερες ελληνικές εκδοτικές επιτυχίες.

Οι εμπειρίες του από τον πόλεμο του 1940 καταγράφονται στα κείμενα της συλλογής πεζογραφημάτων «Απρίλης» (1946). Το 1966 γίνεται μορφωτικός ακόλουθος του Υπουργείου Εξωτερικών.

Το 1969 η Ακαδημία Αθηνών του απένειμε το Αριστείον Γραμμάτων για τη δραματολογική μελέτη «Το μυστήριο του Ιάγου». Το 1972 κυκλοφορεί ο δεύτερος τόμος δοκιμιών του, «Οι απόγονοι του Κάιν».

Υπήρξε επιφυλλιδογράφος και θεατρικός κριτικός της εφημερίδας «Το Βήμα» επί σειρά ετών, και το 1963 αναλαμβάνει διευθυντής του αξιολογότατου περιοδικού «Εποχές». Το 1974 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών ενώ το 1975 κυκλοφορεί ο τρίτος τόμος των δοκιμίων του με τίτλο «Ποντοπόροι».

Ο Άγγελος Τερζάκης έχει να επιδείξει και πλούσιο μεταφραστικό έργο. Έχει μεταφράσει μεταξύ άλλων την έμμετρη κλασική κωμωδία του Ben Johnson «Βολπόνε» που ανέβηκε από το Εθνικό Θέατρο, τα διηγήματα του Joseph Conrad «Ο τυφών» και «Τα νιάτα», τις τραγωδίες «Ορέστης» του Ευριπίδη και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή κ.λπ.

Trivia: Έχει γιο τον συνθέτη λόγιας μουσικής Δημήτρη Τερζάκη.

Συζητήστε για τον/την σεναριογράφο "{{{Sname}}}" στο Retromaniax.gr