Προβολή πηγαίου κώδικα για τη σελίδα Γιώργος Σκαλενάκης

<gallery>
Image: GiorgosSkalenakis.jpg
</gallery>
{{director
|dob=17 Μαϊου 1926 / 1930
|dod=14 Σεπτεμβρίου 2014

|com=Γεννήθηκε στο Port Said της Αιγύπτου. Υπήρξε σύζυγος με την Τσεχοσλοβάκα χορεύτρια (αλλά ριζωμένη Ελληνίδα) '''[[Μάρθα Σκαλενάκη]]'''. Έκαναν έναν γιο, τον Βασίλη Σκαλενάκη, που ακολούθησε τ' αχνάρια του μπαμπά του: Σήμερα εργάζεται κι αυτός στην Πράγα. Ο Γιώργος Σκαλενάκης δίδασκε επί 35 χρόνια στη "Σχολή Σταυράκου" και μέχρι το θάνατό του ήταν επίτιμος διευθυντής της. Καινοτόμος δημιουργός, ήταν αυτός που έβγαλε τον ελληνικό κινηματογράφο εκτός στούντιο: πήρε την κάμερα και την ξαμόλησε στους δρόμους, καταγράφοντας εικόνες της Αθήνας που σήμερα αποτελούν ντοκουμέντα μιας ολόκληρης εποχής. Ας μην ξεχνάμε πως μέχρι τότε η συνήθης πρακτική για τις ελληνικές ταινίες ήταν να γυρίζονται μέσα σε στούντιο.

Ο Σκαλενάκης σπούδασε κινηματογράφο στην Πράγα ("Ανώτατη Σχολή Κινηματογράφου της Πράγας"), όπου είχε μάλιστα συμφοιτητές τους '''Milos Forman''' (αγαπητό του φίλο) και '''[[Milan Kundera]]''' Μάλιστα ο Φόρμαν έλεγε: "Τον θαυμάζαμε τόσο, δεν πιστεύαμε πως θα τον φτάναμε ποτέ". Στην Πράγα ο Γιώργος Σκαλενάκης συνάντησε και τον [[Νίκος Καζαντζάκης|'''Νίκο Καζαντζάκη''']], ο οποίος μιλούσε θερμά γι' αυτόν.

Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Πράγα δημιούργησε μια σειρά από ταινίες μικρού μήκους που διακρίθηκαν σε διάφορα διεθνή φεστιβάλ, εκπροσωπώντας επάξια τον τσέχικο κινηματογράφο. Ανάμεσά τους: "Επείγουσα Περίπτωση" ('56), "Κολέγιο-Σχολείο Κι Εγώ" ('57), "Τελευταίος Σταθμός Ρυθμός" ('62), "Κοντσέρτο Για Μιάμιση Ορχήστρα" ('64). Εκεί γύρισε και την πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους "Τα Μπλουζ Της Πράγας" ('63). Μάλιστα ο Σκαλενάκης θεωρείται πως καθιέρωσε στην Τσεχία το μιούζικαλ, ενώ και πίσω στην Ελλάδα συνετέλεσε τα μέγιστα στη δημιουργία ενός μιούζικαλ με πιο ελληνικό ύφος.

Το 1966, ύστερα από πρόσκληση της εταιρείας παραγωγής κινηματογραφικών ταινιών [[Δαμασκηνός-Μιχαηλίδης|"'''Θ. Δαμασκηνός-Β. Μιχαηλίδης Α.Ε.'''"]], γύρισε στην πατρίδα και σκηνοθέτησε την πρώτη του μεγάλου μήκους ελληνική ταινία "Διπλοπεννιές" ('66). Η ταινία γνώρισε μεγάλη εμπορική επιτυχία και πραγματοποίησε καλές πωλήσεις στο εξωτερικό. Από το 1981 εργάστηκε κυρίως στην ελληνική τηλεόραση. Πέθανε στην Αθήνα έπειτα από τρίμηνη ταλαιπωρία του σε θεραπευτήρια. Στις 14 Σεπτεμβρίου 2014 από τις 11:00, η οικογένειά του υποδεχόταν όποιον ήθελε να εκφράσει τα συλλυπητήριά του, στο χώρο της "Σχολής Σταυράκου" (Πατησίων 65). Η κηδεία έγινε στις 16 Σεπτεμβρίου 2014 στις 14:00, στο "Α' Νεκροταφείο Αθηνών" (Ναός Αγίων Θεοδώρων).

|trivia=
}}