Προβολή πηγαίου κώδικα για τη σελίδα Άγγελος Τερζάκης

<gallery>
Image: AggelosTerzakis.jpg
Image: AggelosTerzakis1.jpg
</gallery>
{{scenario
|dob=16 Φεβρουαρίου 1907
|dod=3 Αυγούστου 1979

|com=Γεννήθηκε στο Ναύπλιο και πέθανε στην Αθήνα. Ήταν γιος του δημάρχου της πόλης και βουλευτή «Αργολιδοκορινθίας» Δημήτριου Τερζάκη και της Αγγελικής Πανοπούλου. Το 1927 αναγορεύεται Διδάκτωρ Νομικής ενώ το 1929 έλαβε την άδεια δικηγορίας. Εργάσθηκε ως δικηγόρος επί μια διετία και στη συνέχεια εγκατέλειψε το δικηγορικό επάγγελμα για να αφοσιωθεί στη λογοτεχνία.

Φοιτητής ακόμη είχε εκδώσει το 1925 τη συλλογή διηγημάτων «Ο ξεχασμένος» και το 1929 τη δεύτερη συλλογή διηγημάτων με τίτλο «Φθινοπωρινή συμφωνία». Τα χρόνια αυτά επίσης εκδίδει και διευθύνει τα βραχύβια περιοδικά «Πνοή» και «Λόγος». Το 1932 εκδίδει το δίτομο μυθιστόρημα «Δεσμώτες» που μαζί με τους «Πρίγκιπες» του Θράσου Καστανάκη θεωρούνται ότι εγκαινιάζουν την πεζογραφία της γενιάς του ’30.
Το 1934 εκδίδεται το μυθιστόρημα «Η παρακμή των σκληρών». Το 1936 στρέφεται προς το θέατρο γράφοντας το βυζαντινό δράμα «Αυτοκράτωρ Μιχαήλ». Έκτοτε καλλιεργεί και τα δυο είδη, μυθιστόρημα και θέατρο, με μεγάλη επιτυχία. Από τα θεατρικά του έργα ξεχωρίζουν τα ακόλουθα: «Ο σταυρός και το σπαθί», «Είλωτες» (1939), «Τα λύτρα της ευτυχίας» (1959), «Θωμάς ο Δίψυχος» (1962), «Ο Πρόγονος» (1970).

Από το 1937 αναλαμβάνει την Γραμματεία του Εθνικού Θεάτρου ξεκινώντας μια πολύχρονη συνεργασία με τα διοικητικά της πρώτης κρατικής σκηνής της χώρας.

Το 1937 κυκλοφορεί το μυθιστόρημά του «Η μενεξεδένια πολιτεία». Την ίδια χρονιά αρχίζει η δημοσίευση της «Πριγκηπέσας Ιζαμπώ» στην «Καθημερινή», που θα ολοκληρωθεί το 1938 και θα εκδοθεί το 1945, αποτελώντας μια από τις μεγαλύτερες ελληνικές εκδοτικές επιτυχίες.

Οι εμπειρίες του από τον πόλεμο του 1940 καταγράφονται στα κείμενα της συλλογής πεζογραφημάτων «Απρίλης» (1946). Το 1966 γίνεται μορφωτικός ακόλουθος του Υπουργείου Εξωτερικών.

Το 1969 η Ακαδημία Αθηνών του απένειμε το Αριστείον Γραμμάτων για τη δραματολογική μελέτη «Το μυστήριο του Ιάγου». Το 1972 κυκλοφορεί ο δεύτερος τόμος δοκιμιών του, «Οι απόγονοι του Κάιν».

Υπήρξε επιφυλλιδογράφος και θεατρικός κριτικός της εφημερίδας «Το Βήμα» επί σειρά ετών, και το 1963 αναλαμβάνει διευθυντής του αξιολογότατου περιοδικού «Εποχές». Το 1974 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών ενώ το 1975 κυκλοφορεί ο τρίτος τόμος των δοκιμίων του με τίτλο «Ποντοπόροι».

Ο Άγγελος Τερζάκης έχει να επιδείξει και πλούσιο μεταφραστικό έργο. Έχει μεταφράσει μεταξύ άλλων την έμμετρη κλασική κωμωδία του Ben Johnson «Βολπόνε» που ανέβηκε από το Εθνικό Θέατρο, τα διηγήματα του Joseph Conrad «Ο τυφών» και «Τα νιάτα», τις τραγωδίες «Ορέστης» του Ευριπίδη και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή κ.λπ.

|trivia=Γιος του ο συνθέτης λόγιας μουσικής '''Δημήτρης Τερζάκης'''.
}}