Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του «Κώστας Κλεφτογιάννης»
Nasos (συζήτηση | συνεισφορές) |
Nasos (συζήτηση | συνεισφορές) |
||
Γραμμή 5: | Γραμμή 5: | ||
</gallery> | </gallery> | ||
{{actor | {{actor | ||
|dob= | |dob=1947 | ||
|com= | |dod=15 Φεβρουαρίου 2022 | ||
|com=Γεννήθηκε στην Καλαμάτα. Αποφοίτησε από την Δραματική Σχολή του Πέλου Κατσέλη το 1969, και στη συνέχεια παρακολούθησε σεμινάρια θεάτρου στη Νέα Υόρκη (Jim FrankelWorkshop, 1969-1971). Συνεργάστηκε στο Μόντρεαλ του Καναδά με το "Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο" και πρωτοεμφανίστηκε στη σκηνή το 1970, με το έργο του Νότη Περγιάλη "Το Νυφιάτικο Τραγούδι". | |||
Το 1971 επιστρέφει στην Ελλάδα και υποδύεται τον Αίμονα στην "Αντιγόνη" του Σοφοκλή (Θέατρο Μπουρνέλλη). Συνεργάζεται με το θέατρο Στοά του Θανάση Παπαγεωργίου, όπου ενσαρκώνει τον Καλλίμαχο στον "Μανδραγόρα" του Μακιαβέλι και τον Έγκλειστο στους "Παγιδευμένους" του Λ. Κουρετζή. Με το Θίασο Γιώργου Κωνσταντίνου έπαιξε, μεταξύ άλλων, στο "Μανωλάκης ο Βομβιστής" του Αλέκου Σακελλάριου. Συνέχισε με τον θίασο της Έλσας Βεργή (1973-1979) παρουσιάζοντας και σε περιοδεία τον "Χορό" του Ζακόπουλου, τη σύνθεση "Μορφές αρχαίου δράματος", τη "Μήδεια" (Κρέων), τη "Θεοφανώ" του Τερζάκη, την "Ιφιγένεια εν Ταύροις" (Πυλάδης) και την "Ανδρομάχη" (Ορέστης). | |||
Με τον θίασο της Αλίκης Γεωργούλη στο θέατρο "Αποθήκη" έπαιξε στο "Κάζο Κλίνικο" του Μπουτζάτι (Μασκερίνι) και στην "Κωμωδία της Τράπεζας" του Ντύρενματ. Με τη "Σκηνή", σε σκηνοθεσία Λευτέρη Βογιατζή, υποδύθηκε στο "Συμφορά από το πολύ μυαλό" του Γκριμπογέντοφ τον Πλατόν Μιχαϊλοβιτς Μπόριτς. | |||
Συνεργάστηκε με τον θίασο του Βασίλη Μητσάκη ("Αντιγόνη" (Αίμων) και "Αλέξανδρος Δελμούζος"). Πολυετής υπήρξε η συνεργασία του με το Εθνικό Θέατρο σε ένα ευρείας γκάμας ρεπερτόριο, από Σαίξπηρ (Αντώνιος στη "Δωδέκατη Νύχτα") και Αριστοφάνη (Ιερέας στον "Πλούτο"), μέχρι Μολιέρο (Ντυμπουά στο "Μισάνθρωπο") Μπρέχτ (Ίννα στο "Αρτούρο Ούι") και αρχαία τραγωδία. Υποδύθηκε τον Ξέρξη στους "Πέρσες" του Αισχύλου, στην Επίδαυρο, και τον Υπολοχαγό Τάσιτς στο "Ο 'Αγιος Γεώργιος σκοτώνει το Δράκο" του Ντούσαν Κοβάτσεβιτς. Για την τελευταία ερμηνεία τιμήθηκε στο Φεστιβάλ του Νόβισαντ της Σερβίας από βετεράνους του Β' Παγκόσμιου Πολέμου. Υποδύθηκε, τέλος, μεταξύ άλλων, τον Ήφαιστο στον "Προμηθέα Δεσμώτη" του Αισχύλου, σε σκηνοθεσία Νικήτα Τσακίρογλου. | |||
Στον κινηματογράφο συνδέθηκε σχεδόν αποκλειστικά με τον Παντελή Βούλγαρη. Έπαιξε στα «Πέτρινα Χρόνια», πρωταγωνίστησε στη «Φανέλα με το 9 «(Γαλάντης), και στην «Ψυχή Βαθιά» (Ταξίαρχος του Εθνικού Στρατού, Τσαγκλής/Τσακαλώτος), ενώ συμμετείχε και στη «Μικρά Αγγλία». | |||
Το 1986 με την παρότρυνση του Γιάννη Τσαρούχη, που έγινε σταθερός συνεργάτης του μέχρι τον θάνατό του, και με τον οποίο σχεδίαζαν να ανεβάσουν την "Ελένη" (ο ζωγράφος απεβίωσε και δεν πρόλαβαν να υλοποιήσουν το σχέδιο), ο Κώστας Κλεφτόγιαννης μαζί με την επίσης ηθοποιό σύζυγό του Αταλάντη Κλαπάκη δημιούργησαν στο Μαρούσι το Αθμόνιο Θέατρο, με το οποίο, έχοντας, μεταξύ άλλων συνεργάτες τον σκηνοθέτη Διαγόρα Χρονόπουλο και τον συνθέτη Χρήστο Λεοντή, παρουσίασαν σε σκηνογραφία του μεγάλου ζωγράφου την "Τύχη της Μαρούλας" του Κορομηλά, την "Γυναικοκρατία" του Βυζάντιου και το "Γενικό Γραμματέα" του Καπετανάκη. Με την Αταλάντη Κλαπάκη ο ζωγράφος σκηνοθέτησε και σκηνογράφησε για το Αθμόνιο Θέατρο την "Στέλλα Βιολάντη" (1986-1989). | |||
Διετέλεσε αντιπρόεδρος του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Αμαρουσίου και καλλιτεχνικός διευθυντής του, διοργάνωσε θερινά φεστιβάλ στο θέατρο Αναβρύτων, και μετέτρεψε τον Δήμο σε υπαίθρια γλυπτοθήκη, με τα έργα κορυφαίων εικαστικών μας, ως φόρο τιμής στον μαρουσιώτη Ολυμπιονίκη Σπύρο Λούη. Ταυτόχρονα, επιμελήθηκε στη Δημοτική Πινακοθήκη του Δήμου, έκθεση με τίτλο "11 Έλληνες ζωγράφοι δημιουργούν για το Μαρούσι του 2004 και την Ολυμπιακή Ιδέα», στην οποία συνέπραξαν οι εικαστικοί Παναγιώτης Γράββαλος, Βλάσης Κανιάρης, Χρίστος Καράς, Νίκος Κεσσανλής, Γιάννης Μιγάδης, Χρόνης Μπότσογλου, Δημήτρης Μυταράς, Pavlos (Διονυσόπουλος), Κώστας Τσόκλης, Αλέκος Φασιανός και Γιάννης Ψυχοπαίδης. | |||
Συνέγραψε το βιβλίο "Τσαρούχης", με έργα, μαρτυρίες και ντοκουμέντα από τη στενή συνεργασία του με τον μεγάλο ζωγράφο, ενώ ετοίμαζε, χωρίς να προλάβει να ολοκληρώσει, μονογραφία για τον πρωτοπόρο αεροπόρο, λαογράφο κι ελληνευρέτη, Θάνο Μούραη Βελλούδιο. | |||
Το 2000 ήταν παραγωγός και παρουσιαστής της ραδιοφωνικής εκπομπής "Αγαθόν το Εξομολογείσθαι", στην ΕΡΑ, όπου ανθολογούσε κείμενα του Γιάννη Τσαρούχη. | |||
|trivia= | |trivia= | ||
}} | }} |
Τελευταία αναθεώρηση της 15:42, 7 Μαρτίου 2022
Ημερομηνία Γέννησης: 1947
Ημερομηνία Θανάτου: 15 Φεβρουαρίου 2022
Τηλεοπτικές σειρές στις οποίες έχει παίξει:
Κινηματογραφικές ταινίες στις οποίες έχει παίξει:
Σελίδα περιεχομένου | Έτος |
---|---|
Η φανέλα με το "9" (1988) | 1988 |
Ο γύρος του θανάτου | 1983 |
Πέτρινα Χρόνια (1985) | 1985 |
Ρένα να η ευκαιρία | 1980 |
Τελευταία πτήση | 1978 |
Το κρυφτό στην Ελασσόνα | 2003 |
Ψυχή Βαθιά | 2009 |
Τηλεταινίες στις οποίες έχει παίξει:
Βιντεοταινίες στις οποίες έχει παίξει:
Σελίδα περιεχομένου | Έτος |
---|---|
Η Πολιτεία κατηγορεί | 1985 |
Ληστεία στον Πύργο | 1985 |
Μια μέρα νωρίτερα | 1985 |
Μια παράξενη δολοφονία | 1985 |
Νύχτες τρόμου | 1985 |
Ο θάνατος έχει δυο όψεις | 1985 |
Τα φώτα σβήσαν στις οκτώ | 1985 |
Τελευταία ειδοποίηση | 1985 |
Μαγνητοσκοπημένες θεατρικές παραστάσεις στις οποίες έχει παίξει:
Σελίδα περιεχομένου | Έτος | Κανάλι |
---|---|---|
Η κοιμισμένη τρέλα | 1981 | ΕΡΤ |
Θεατρικές παραστάσεις στις οποίες έχει παίξει:
Σελίδα περιεχομένου | Έτος |
---|---|
Η χαρτοπαίχτρα (1988) | 1988 |
Μανωλάκης ο βομβιστής (1972) | 1972 |
Ο Μισάνθρωπος (1993) | 1993 |
Πέρσες (1990) | 1990 |
Συμφορά από το πολύ μυαλό | 1985 |
Εκπομπές στις οποίες συμμετείχε ή τις οποίες παρουσίαζε:
Τηλεπαιχνίδια τα οποία παρουσίαζε ή στα οποία συμμετείχε:
Επεισόδια σειρών μυθοπλασίας & εκπομπών στα οποία συμμετείχε ή παρουσίαζε:
Μεταγλωττισμένες παραγωγές στις οποίες συμμετείχε:
Έχει τραγουδήσει:
Βιογραφία: Γεννήθηκε στην Καλαμάτα. Αποφοίτησε από την Δραματική Σχολή του Πέλου Κατσέλη το 1969, και στη συνέχεια παρακολούθησε σεμινάρια θεάτρου στη Νέα Υόρκη (Jim FrankelWorkshop, 1969-1971). Συνεργάστηκε στο Μόντρεαλ του Καναδά με το "Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο" και πρωτοεμφανίστηκε στη σκηνή το 1970, με το έργο του Νότη Περγιάλη "Το Νυφιάτικο Τραγούδι".
Το 1971 επιστρέφει στην Ελλάδα και υποδύεται τον Αίμονα στην "Αντιγόνη" του Σοφοκλή (Θέατρο Μπουρνέλλη). Συνεργάζεται με το θέατρο Στοά του Θανάση Παπαγεωργίου, όπου ενσαρκώνει τον Καλλίμαχο στον "Μανδραγόρα" του Μακιαβέλι και τον Έγκλειστο στους "Παγιδευμένους" του Λ. Κουρετζή. Με το Θίασο Γιώργου Κωνσταντίνου έπαιξε, μεταξύ άλλων, στο "Μανωλάκης ο Βομβιστής" του Αλέκου Σακελλάριου. Συνέχισε με τον θίασο της Έλσας Βεργή (1973-1979) παρουσιάζοντας και σε περιοδεία τον "Χορό" του Ζακόπουλου, τη σύνθεση "Μορφές αρχαίου δράματος", τη "Μήδεια" (Κρέων), τη "Θεοφανώ" του Τερζάκη, την "Ιφιγένεια εν Ταύροις" (Πυλάδης) και την "Ανδρομάχη" (Ορέστης).
Με τον θίασο της Αλίκης Γεωργούλη στο θέατρο "Αποθήκη" έπαιξε στο "Κάζο Κλίνικο" του Μπουτζάτι (Μασκερίνι) και στην "Κωμωδία της Τράπεζας" του Ντύρενματ. Με τη "Σκηνή", σε σκηνοθεσία Λευτέρη Βογιατζή, υποδύθηκε στο "Συμφορά από το πολύ μυαλό" του Γκριμπογέντοφ τον Πλατόν Μιχαϊλοβιτς Μπόριτς.
Συνεργάστηκε με τον θίασο του Βασίλη Μητσάκη ("Αντιγόνη" (Αίμων) και "Αλέξανδρος Δελμούζος"). Πολυετής υπήρξε η συνεργασία του με το Εθνικό Θέατρο σε ένα ευρείας γκάμας ρεπερτόριο, από Σαίξπηρ (Αντώνιος στη "Δωδέκατη Νύχτα") και Αριστοφάνη (Ιερέας στον "Πλούτο"), μέχρι Μολιέρο (Ντυμπουά στο "Μισάνθρωπο") Μπρέχτ (Ίννα στο "Αρτούρο Ούι") και αρχαία τραγωδία. Υποδύθηκε τον Ξέρξη στους "Πέρσες" του Αισχύλου, στην Επίδαυρο, και τον Υπολοχαγό Τάσιτς στο "Ο 'Αγιος Γεώργιος σκοτώνει το Δράκο" του Ντούσαν Κοβάτσεβιτς. Για την τελευταία ερμηνεία τιμήθηκε στο Φεστιβάλ του Νόβισαντ της Σερβίας από βετεράνους του Β' Παγκόσμιου Πολέμου. Υποδύθηκε, τέλος, μεταξύ άλλων, τον Ήφαιστο στον "Προμηθέα Δεσμώτη" του Αισχύλου, σε σκηνοθεσία Νικήτα Τσακίρογλου.
Στον κινηματογράφο συνδέθηκε σχεδόν αποκλειστικά με τον Παντελή Βούλγαρη. Έπαιξε στα «Πέτρινα Χρόνια», πρωταγωνίστησε στη «Φανέλα με το 9 «(Γαλάντης), και στην «Ψυχή Βαθιά» (Ταξίαρχος του Εθνικού Στρατού, Τσαγκλής/Τσακαλώτος), ενώ συμμετείχε και στη «Μικρά Αγγλία».
Το 1986 με την παρότρυνση του Γιάννη Τσαρούχη, που έγινε σταθερός συνεργάτης του μέχρι τον θάνατό του, και με τον οποίο σχεδίαζαν να ανεβάσουν την "Ελένη" (ο ζωγράφος απεβίωσε και δεν πρόλαβαν να υλοποιήσουν το σχέδιο), ο Κώστας Κλεφτόγιαννης μαζί με την επίσης ηθοποιό σύζυγό του Αταλάντη Κλαπάκη δημιούργησαν στο Μαρούσι το Αθμόνιο Θέατρο, με το οποίο, έχοντας, μεταξύ άλλων συνεργάτες τον σκηνοθέτη Διαγόρα Χρονόπουλο και τον συνθέτη Χρήστο Λεοντή, παρουσίασαν σε σκηνογραφία του μεγάλου ζωγράφου την "Τύχη της Μαρούλας" του Κορομηλά, την "Γυναικοκρατία" του Βυζάντιου και το "Γενικό Γραμματέα" του Καπετανάκη. Με την Αταλάντη Κλαπάκη ο ζωγράφος σκηνοθέτησε και σκηνογράφησε για το Αθμόνιο Θέατρο την "Στέλλα Βιολάντη" (1986-1989).
Διετέλεσε αντιπρόεδρος του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Αμαρουσίου και καλλιτεχνικός διευθυντής του, διοργάνωσε θερινά φεστιβάλ στο θέατρο Αναβρύτων, και μετέτρεψε τον Δήμο σε υπαίθρια γλυπτοθήκη, με τα έργα κορυφαίων εικαστικών μας, ως φόρο τιμής στον μαρουσιώτη Ολυμπιονίκη Σπύρο Λούη. Ταυτόχρονα, επιμελήθηκε στη Δημοτική Πινακοθήκη του Δήμου, έκθεση με τίτλο "11 Έλληνες ζωγράφοι δημιουργούν για το Μαρούσι του 2004 και την Ολυμπιακή Ιδέα», στην οποία συνέπραξαν οι εικαστικοί Παναγιώτης Γράββαλος, Βλάσης Κανιάρης, Χρίστος Καράς, Νίκος Κεσσανλής, Γιάννης Μιγάδης, Χρόνης Μπότσογλου, Δημήτρης Μυταράς, Pavlos (Διονυσόπουλος), Κώστας Τσόκλης, Αλέκος Φασιανός και Γιάννης Ψυχοπαίδης.
Συνέγραψε το βιβλίο "Τσαρούχης", με έργα, μαρτυρίες και ντοκουμέντα από τη στενή συνεργασία του με τον μεγάλο ζωγράφο, ενώ ετοίμαζε, χωρίς να προλάβει να ολοκληρώσει, μονογραφία για τον πρωτοπόρο αεροπόρο, λαογράφο κι ελληνευρέτη, Θάνο Μούραη Βελλούδιο.
Το 2000 ήταν παραγωγός και παρουσιαστής της ραδιοφωνικής εκπομπής "Αγαθόν το Εξομολογείσθαι", στην ΕΡΑ, όπου ανθολογούσε κείμενα του Γιάννη Τσαρούχη.
Trivia:
Συζητήστε για τον/την ηθοποιό "{{{Sname}}}" στο Retromaniax.gr