Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του «Ροζίτα Σώκου»

Από retroDB
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
 
(5 ενδιάμεσες εκδόσεις από 4 χρήστες δεν εμφανίζονται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
<gallery>
<gallery>
Image: rozitasokou1.JPG|Στην εκπομπή "Η μουσική γράφει ιστορία"
Image: rozitasokou.JPG
Image: rozitasokou.JPG
Image:Sokou.jpg
</gallery>
</gallery>
{{host
{{host
|dob=9 Σεπτεμβρίου 1923
|dob=9 Σεπτεμβρίου 1923
|dod=14 Δεκεμβρίου 2021


|com=
|com=Η Ροζίτα Σώκου (Ροζίτα Μαρία Ζωή) ήταν δημοσιογράφος, συγγραφέας και μεταφράστρια. Γεννήθηκε στην Πλάκα της Αθήνας και μεγάλωσε στο Ψυχικό. Μετά το τέλος του σχολείου, η αγάπη της για τη ζωγραφική την έσπρωξε να δώσει εξετάσεις στη Σχολή Καλών Τεχνών, όπου παρακολούθησε μαθήματα από τον Μαθιόπουλο κ.ά. Εγκατέλειψε όμως γρήγορα τη σχολή όταν γνώρισε το Γιάννη Τσαρούχη, ιδρύοντας μαζί του, και μαζί με άλλους νεαρούς επίδοξους ζωγράφους (όπως ο Κοσμάς Ξενάκης, ο Γιάννης Γαΐτης, ο Νίκος Γεωργιάδης, ο Μίνως Αργυράκης κ.ά.) έναν ερασιτεχνικό όμιλο που έμεινε γνωστός ως "Σχολή Τσαρούχη". Εν τω μεταξύ στα χρόνια της γερμανικής κατοχής, παρακολουθούσε τα μαθήματα της θεατρικής σχολής του Βασίλη Ρώτα, με καθηγητές τον γλύπτη Απάρτη, τη θεατρολόγο Σοφία Μαυροειδή-Παπαδάκη, στη δραματική τέχνη τον Γιαννούλη Σαραντίδη, τον σκηνογράφο και ζωγράφο Τσαρούχη, τον ενδυματολόγο Αντωνάκη Φωκά, και τον ίδιο το Βασίλη Ρώτα. Μετά την απελευθέρωση πήγε στην Αγγλία όπου παρακολούθησε μαθήματα στο πανεπιστήμιο Lady Margaret Hall της Οξφόρδης, με θέμα τη λογοτεχνία του 20ού αιώνα. Από τις πρώτες γυναίκες-δημοσιογράφους της Ελλάδας, άρχισε να ασχολείται επαγγελματικά με την κινηματογραφική κριτική το 1946: στο περιοδικό Χόλλυγουντ, στην εφημερίδα Οι καιροί (1948-1950) στην Ανεξαρτησία (1949), στη Βραδυνή (1949-1955), και συγχρόνως στην αγγλική Athens News (1952-1980).
Επί πολλά χρόνια συνεργαζόταν με την Ταινιοθήκη της Ελλάδος, γράφοντας φυλλάδια αλλά και παρουσιάζοντας τις ταινίες πριν από τις Κυριακάτικες προβολές τους. Μετά το πραξικόπημα του 1967 η Καθημερινή έκλεισε (όπως και οι Εικόνες) και η Ρ.Σ. συνεργάστηκε στη δημιουργία του περιοδικού Επίκαιρα, του Γιάννη Πουρνάρα, καθώς και σε περιοδικά όπως το Πρώτο, γιά λογαριασμό του οποίου πήγε, το 1968, αποστολή στην τότε Σοβιετική Ένωση και στο Χόλλυγουντ. Από το 1969 άρχισε η συνεργασία της με την Ακρόπολη στην οποία, ένα χρόνο αργότερα, προστέθηκε η Απογευματινή, στην οποία παρέμεινε ώς το φθινόπωρο 2005. Όταν η Καθημερινή ξανάρχισε την κυκλοφορία της, έγραφε στο κυριακάτικο φύλλο (με το ψευδώνυμο Ειρήνη Σταύρου), έως το 1987, που η Ε. Βλάχου πούλησε την εφημερίδα στον όμιλο Γραμμή του Κοσκωτά. Έγραφε για ένα διάστημα και στο Έθνος της Κυριακής, στον Κόσμο του Επενδυτή και άλλες εφημερίδες. Επί χρόνια είχε μια σελίδα στο περιοδικό Παιδί και Νέοι γονείς. Μετά το τέλος της εκπομπής «Να η ευκαιρία», από το 1984, ξεκίνησε, με τον ίδιο τίτλο, μια σελίδα στο εβδομαδιαίο περιοδικό Τηλέραμα, όπου προσπαθούσε να δώσει ελπίδα ή και λύσεις στα κάθε λογής προβλήματα που της έγραφαν οι αναγνώστες. Η συνεργασία αυτή κράτησε ως το 2006. Από το φθινόπωρο του 2006 διδάσκει Ιστορία Θεάτρου στη δραματική σχολή "Μέλισσα" της Έλντας Πανοπούλου. Έχει τιμηθεί από τη Γαλλική Κυβέρνηση με το παράσημο Ιππότης του Τάγματος Γραμμάτων και Τεχνών (Chevalier de l' Ordre des Arts et des Lettres) για τις υπηρεσίες της στον κινηματογράφο (1986)και από το Ίδρυμα Μπότση (1988) γιά την προσφορά της στη δημοσιογραφία γενικότερα. Το Μάρτιο του 2009 τιμήθηκε από την ΕΣΗΕΑ, μαζί με πέντε άλλες γυναίκες δημοσιογράφους, "για την καταξιωμένη δημοσιογραφική της πορεία, το επαγγελματικό ήθος της και την προσφορά της στον κλάδο
Το Νοέμβριο του 2009 βραβεύτηκε στην τιμητική εκδήλωση «Από το 1 στο 50: Το 50ό Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης συναντά την 1η Εβδομάδα Ελληνικού Κινηματογράφου», η οποία έγινε την Τρίτη 17 Νοεμβρίου, στo Ολύμπιον, στο πλαίσιο της 50ης επετειακής διοργάνωσης, ανάμεσα σε άλλα πρόσωπα που σηματοδότησαν την ίδρυση και την εξέλιξη του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.


|trivia=Έχει ξαδέρφη την ηθοποιό Εκάλη Σώκου και ανιψιό τον, επίσης ηθοποιό, '''Δημήτρη Χατζημάρκο'''.
|trivia=Κόρη του δημοσιογράφου, θεατρικού συγγραφέα και εκδότη '''Γεωργίου Σώκου''' Έχει ξαδέρφη την ηθοποιό '''Εκάλη Σώκου'''. Το 1957 έγινε ο γάμος της με τον Ιταλό δημοσιογράφο '''Manlio Maradei'''. Κόρη τους είναι η ηθοποιός '''Irene Maradei'''.
}}
}}

Τελευταία αναθεώρηση της 18:54, 14 Δεκεμβρίου 2021

Ημερομηνία γέννησης: 9 Σεπτεμβρίου 1923

Ημερομηνία θανάτου: 14 Δεκεμβρίου 2021


Τηλεοπτικές εκπομπές που έχει παρουσιάσει / στις οποίες συμμετείχε:

Σελίδα περιεχομένου Έτος Κανάλι
20 χρόνια τηλεόραση 1985 ΕΡΤ2
Όνειρα στο φως 1997 Κανάλι 5
Αντ' αυτού 1998 ΕΤ1
Η μουσική γράφει ιστορία 1973 ΥΕΝΕΔ
Κυριακάτικα 1986 ΕΡΤ
Μέντα σοκολάτα 2010 ΤΗΛΕΑΣΤΥ
Μουσική βραδυά: Τραγούδια από τον Ελληνικό Κινηματογράφο 1978 ΕΡΤ
Να η ευκαιρία (1977) 1977 ΕΡΤ
Να η ευκαιρία (1990) 1990 Mega
Να η ευκαιρία (2001) 2001 Mega
Οι επισκέπτες της νύχτας 1992 New Channel
Οι παλιοί μας φίλοι 1982 ΕΡΤ
Σαν παλιό σινεμά 2001 ΕΤ1
Σε χρόνο TV 2005 ΕΤ1
Τ' αστέρια λάμπουν για πάντα (1990) 1990 ΕΤ2
Τα στέκια: Φωκίωνος Νέγρη 2014 ΝΕΡΙΤ

Τηλεπαιχνίδια που έχει παρουσιάσει / στα οποία συμμετείχε:

Σελίδα περιεχομένου Έτος Κανάλι
Εσείς τι λέτε; 1987 ΕΡΤ
Τα τετράγωνα των αστέρων (1980) 1980 ΕΡΤ
Το παιχνίδι των άστρων 1988 ΕΤ2

Σειρές στις οποίες έχει εμφανιστεί:

Σελίδα περιεχομένου Έτος Κανάλι
Προς την ελευθερία (2010) 2010|2010 ΕΤ1

Κινηματογραφικές ταινίες στις οποίες έχει εμφανιστεί:

Σελίδα περιεχομένου Έτος
Προς την ελευθερία (1996) 1996

Θεατρικές παραστάσεις στις οποίες έχει παίξει:

Σελίδα περιεχομένου Έτος
Λεντς 1981
Το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέι 1980

Θεατρικές παραστάσεις στις οποίες έχει παίξει:


Βιντεοταινίες στις οποίες έχει εμφανιστεί:


Μεταγλωττισμένες παραγωγές στις οποίες συμμετείχε:


Βιογραφία: Η Ροζίτα Σώκου (Ροζίτα Μαρία Ζωή) ήταν δημοσιογράφος, συγγραφέας και μεταφράστρια. Γεννήθηκε στην Πλάκα της Αθήνας και μεγάλωσε στο Ψυχικό. Μετά το τέλος του σχολείου, η αγάπη της για τη ζωγραφική την έσπρωξε να δώσει εξετάσεις στη Σχολή Καλών Τεχνών, όπου παρακολούθησε μαθήματα από τον Μαθιόπουλο κ.ά. Εγκατέλειψε όμως γρήγορα τη σχολή όταν γνώρισε το Γιάννη Τσαρούχη, ιδρύοντας μαζί του, και μαζί με άλλους νεαρούς επίδοξους ζωγράφους (όπως ο Κοσμάς Ξενάκης, ο Γιάννης Γαΐτης, ο Νίκος Γεωργιάδης, ο Μίνως Αργυράκης κ.ά.) έναν ερασιτεχνικό όμιλο που έμεινε γνωστός ως "Σχολή Τσαρούχη". Εν τω μεταξύ στα χρόνια της γερμανικής κατοχής, παρακολουθούσε τα μαθήματα της θεατρικής σχολής του Βασίλη Ρώτα, με καθηγητές τον γλύπτη Απάρτη, τη θεατρολόγο Σοφία Μαυροειδή-Παπαδάκη, στη δραματική τέχνη τον Γιαννούλη Σαραντίδη, τον σκηνογράφο και ζωγράφο Τσαρούχη, τον ενδυματολόγο Αντωνάκη Φωκά, και τον ίδιο το Βασίλη Ρώτα. Μετά την απελευθέρωση πήγε στην Αγγλία όπου παρακολούθησε μαθήματα στο πανεπιστήμιο Lady Margaret Hall της Οξφόρδης, με θέμα τη λογοτεχνία του 20ού αιώνα. Από τις πρώτες γυναίκες-δημοσιογράφους της Ελλάδας, άρχισε να ασχολείται επαγγελματικά με την κινηματογραφική κριτική το 1946: στο περιοδικό Χόλλυγουντ, στην εφημερίδα Οι καιροί (1948-1950) στην Ανεξαρτησία (1949), στη Βραδυνή (1949-1955), και συγχρόνως στην αγγλική Athens News (1952-1980). Επί πολλά χρόνια συνεργαζόταν με την Ταινιοθήκη της Ελλάδος, γράφοντας φυλλάδια αλλά και παρουσιάζοντας τις ταινίες πριν από τις Κυριακάτικες προβολές τους. Μετά το πραξικόπημα του 1967 η Καθημερινή έκλεισε (όπως και οι Εικόνες) και η Ρ.Σ. συνεργάστηκε στη δημιουργία του περιοδικού Επίκαιρα, του Γιάννη Πουρνάρα, καθώς και σε περιοδικά όπως το Πρώτο, γιά λογαριασμό του οποίου πήγε, το 1968, αποστολή στην τότε Σοβιετική Ένωση και στο Χόλλυγουντ. Από το 1969 άρχισε η συνεργασία της με την Ακρόπολη στην οποία, ένα χρόνο αργότερα, προστέθηκε η Απογευματινή, στην οποία παρέμεινε ώς το φθινόπωρο 2005. Όταν η Καθημερινή ξανάρχισε την κυκλοφορία της, έγραφε στο κυριακάτικο φύλλο (με το ψευδώνυμο Ειρήνη Σταύρου), έως το 1987, που η Ε. Βλάχου πούλησε την εφημερίδα στον όμιλο Γραμμή του Κοσκωτά. Έγραφε για ένα διάστημα και στο Έθνος της Κυριακής, στον Κόσμο του Επενδυτή και άλλες εφημερίδες. Επί χρόνια είχε μια σελίδα στο περιοδικό Παιδί και Νέοι γονείς. Μετά το τέλος της εκπομπής «Να η ευκαιρία», από το 1984, ξεκίνησε, με τον ίδιο τίτλο, μια σελίδα στο εβδομαδιαίο περιοδικό Τηλέραμα, όπου προσπαθούσε να δώσει ελπίδα ή και λύσεις στα κάθε λογής προβλήματα που της έγραφαν οι αναγνώστες. Η συνεργασία αυτή κράτησε ως το 2006. Από το φθινόπωρο του 2006 διδάσκει Ιστορία Θεάτρου στη δραματική σχολή "Μέλισσα" της Έλντας Πανοπούλου. Έχει τιμηθεί από τη Γαλλική Κυβέρνηση με το παράσημο Ιππότης του Τάγματος Γραμμάτων και Τεχνών (Chevalier de l' Ordre des Arts et des Lettres) για τις υπηρεσίες της στον κινηματογράφο (1986)και από το Ίδρυμα Μπότση (1988) γιά την προσφορά της στη δημοσιογραφία γενικότερα. Το Μάρτιο του 2009 τιμήθηκε από την ΕΣΗΕΑ, μαζί με πέντε άλλες γυναίκες δημοσιογράφους, "για την καταξιωμένη δημοσιογραφική της πορεία, το επαγγελματικό ήθος της και την προσφορά της στον κλάδο Το Νοέμβριο του 2009 βραβεύτηκε στην τιμητική εκδήλωση «Από το 1 στο 50: Το 50ό Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης συναντά την 1η Εβδομάδα Ελληνικού Κινηματογράφου», η οποία έγινε την Τρίτη 17 Νοεμβρίου, στo Ολύμπιον, στο πλαίσιο της 50ης επετειακής διοργάνωσης, ανάμεσα σε άλλα πρόσωπα που σηματοδότησαν την ίδρυση και την εξέλιξη του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Trivia: Κόρη του δημοσιογράφου, θεατρικού συγγραφέα και εκδότη Γεωργίου Σώκου Έχει ξαδέρφη την ηθοποιό Εκάλη Σώκου. Το 1957 έγινε ο γάμος της με τον Ιταλό δημοσιογράφο Manlio Maradei. Κόρη τους είναι η ηθοποιός Irene Maradei.

Συζητήστε για τον/την παρουσιαστή "{{{Sname}}}" στο Retromaniax.gr