Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του «Αιμίλιος Βεάκης»
(5 ενδιάμεσες εκδόσεις από 2 χρήστες δεν εμφανίζονται) | |||
Γραμμή 7: | Γραμμή 7: | ||
|dod=29 Ιουνίου 1951 | |dod=29 Ιουνίου 1951 | ||
|com= | |com=Κορυφαίος Έλληνας ηθοποιός & δάσκαλος υποκριτικής. Γεννήθηκε στον Πειραιά. Παππούς του ήταν ο λόγιος και θεατρικός συγγραφέας '''[[Ιωάννης Βεάκης]]'''. Φοίτησε κατ' αρχάς στη Δραματική Σχολή του "Βασιλικού Θεάτρου" όπου ήταν μαθητής του Θωμά Οικονόμου, και στη συνέχεια εισήχθη στη "Σχολή Καλών Τεχνών". Το 1901 διέκοψε τις σπουδές του και εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο θέατρο με το "Θίασο της Ευαγγελίας Νίκα", σε μία κωμωδία του Σαρντού, στο Βόλο. Ακολούθησαν περιοδείες με σημαντικούς θιάσους. Με την ίδρυση του "Εθνικού Θεάτρου", έγινε βασικό στέλεχος του (1932-1941) και πρωταγωνίστησε σε δεκάδες έργα του διεθνούς ρεπερτορίου. Στη συνέχεια συνεργάστηκε με άλλους θιάσους και το 1947 αποφάσισε να αποχωρήσει από το θέατρο, παίρνοντας μία πενιχρή σύνταξη. Το 1949 επανήλθε στο θεατρικό σανίδι, στο "Ελεύθερο Θέατρο", σε μικρότερους ρόλους.Το 1951 επέστρεψε στο "Εθνικό Θέατρο". Πρόλαβε να παίξει σε δύο μόλις έργα προτού τον βρει ο θάνατος. Κηδεύτηκε στο "Α' Νεκροταφείο Αθηνών". | ||
Έγραψε ποιήματα, ένα μυθιστόρημα και δύο θεατρικά έργα που παρουσίασε ο ίδιος στο θίασο «Κυβέλης». Μέχρι το τέλος της ζωής του εργαζόταν ως δάσκαλος υποκριτικής στη σχολή Ωδείου Αθηνών (πρωτύτερα είχε διδάξει στη Δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου). | |||
|trivia= | Παντρεύτηκε σε πρώτο γάμο την ηθοποιό ''' Μαρία Βεάκη-Ράμφου''' και σε δεύτερο την ηθοποιό '''[[Σμάρω Βεάκη]]''' με την οποία απέκτησαν τρία παιδιά, τα οποία με τη σειρά τους ασχολήθηκαν με το θέατρο. Τους ηθοποιούς [[Γιάννης Βεάκης|'''Γιάννη Βεάκη''']], [[Δημήτρης Βεάκης|'''Δημήτρη Βεάκη''']] & '''[[Μαίρη Βεάκη]]'''. | ||
|trivia=Ο Αιμίλιος Βεάκης αναγνωρίστηκε από το σύνολο σχεδόν των συγχρόνων του ως ο κορυφαίος Έλληνας ηθοποιός. Το θέατρο "Σκυλίτσειο" στην Καστέλα μετονομάστηκε το 1976 προς τιμήν του σε "Βεάκειο" ενώ το θεατρικό μουσείο απονέμει σε άνδρες ηθοποιούς από το 1994 και ανά διετία, το "Έπαθλο Αιμίλιος Βεάκης" για την ερμηνεία "Α' Ανδρικού Ρόλου", καθώς και το "Τιμητικό Έπαθλο Βεάκη" για τη συνολική προσφορά τους στο θέατρο. | |||
}} | }} |
Τελευταία αναθεώρηση της 22:30, 11 Σεπτεμβρίου 2020
Ημερομηνία Γέννησης: 13 Δεκεμβρίου 1884
Ημερομηνία Θανάτου: 29 Ιουνίου 1951
Τηλεοπτικές σειρές στις οποίες έχει παίξει:
Κινηματογραφικές ταινίες στις οποίες έχει παίξει:
Σελίδα περιεχομένου | Έτος |
---|---|
Έρως και Κύματα | 1928 |
Αστέρω (1929) | 1929 |
Η φωνή της καρδιάς | 1943 |
Μαρία Πενταγιώτισσα (1929) | 1929 |
Οι απάχηδες των Αθηνών (1950) | 1950 |
Πρόσωπα λησμονημένα | 1946 |
Τα αρραβωνιάσματα (1950) | 1950 |
Το λιμάνι των δακρύων | 1929 |
Τον Παλιό Εκείνο τον Καιρό | 1964 |
Τηλεταινίες στις οποίες έχει παίξει:
Βιντεοταινίες στις οποίες έχει παίξει:
Μαγνητοσκοπημένες θεατρικές παραστάσεις στις οποίες έχει παίξει:
Σελίδα περιεχομένου | Έτος | Κανάλι |
---|---|---|
Ζητείται πρωταγωνίστρια | 1983 | ΕΡΤ2 |
Θεατρικές παραστάσεις στις οποίες έχει παίξει:
Σελίδα περιεχομένου | Έτος |
---|---|
Άμλετ (1937) | 1937 |
Άννα Κρίστι (1932) | 1932 |
Έντα Γκάμπλερ (1949) | 1949 |
Αντιγόνη (1940) | 1940 |
Αρραβωνιάσματα (1936) | 1936 |
Βασιλεύς Ληρ | 1938 |
Η κυρία δε με μέλλει (1949) | 1949 |
Ιούλιος Καίσαρ | 1932 |
Ιωάννα της Λωραίνης | 1947 |
Κυρία, σας αγαπώ | 1944 |
Μάγδα | 1949 |
Μαντάμ Σουσού (1949) | 1949 |
Μονσεράτ | 1951 |
Ο Επιθεωρητής (1936) | 1936 |
Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας (1929) | 1929 |
Ο αρχισιδηρουργός | 1949 |
Οι αδελφοί Καραμαζώφ | 1946 |
Οι κατακτηταί | 1949 |
Οιδίπους Τύραννος (1933) | 1933 |
Οιδίπους Τύραννος (1941) | 1941 |
Πέρσες (1934) | 1934 |
Περάστε την 1η του μηνός (1949) | 1949 |
Το φιντανάκι (1921) | 1921 |
Το φιντανάκι (1933) | 1933 |
Εκπομπές στις οποίες συμμετείχε ή τις οποίες παρουσίαζε:
Τηλεπαιχνίδια τα οποία παρουσίαζε ή στα οποία συμμετείχε:
Επεισόδια σειρών μυθοπλασίας & εκπομπών στα οποία συμμετείχε ή παρουσίαζε:
Μεταγλωττισμένες παραγωγές στις οποίες συμμετείχε:
Έχει τραγουδήσει:
Βιογραφία: Κορυφαίος Έλληνας ηθοποιός & δάσκαλος υποκριτικής. Γεννήθηκε στον Πειραιά. Παππούς του ήταν ο λόγιος και θεατρικός συγγραφέας Ιωάννης Βεάκης. Φοίτησε κατ' αρχάς στη Δραματική Σχολή του "Βασιλικού Θεάτρου" όπου ήταν μαθητής του Θωμά Οικονόμου, και στη συνέχεια εισήχθη στη "Σχολή Καλών Τεχνών". Το 1901 διέκοψε τις σπουδές του και εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο θέατρο με το "Θίασο της Ευαγγελίας Νίκα", σε μία κωμωδία του Σαρντού, στο Βόλο. Ακολούθησαν περιοδείες με σημαντικούς θιάσους. Με την ίδρυση του "Εθνικού Θεάτρου", έγινε βασικό στέλεχος του (1932-1941) και πρωταγωνίστησε σε δεκάδες έργα του διεθνούς ρεπερτορίου. Στη συνέχεια συνεργάστηκε με άλλους θιάσους και το 1947 αποφάσισε να αποχωρήσει από το θέατρο, παίρνοντας μία πενιχρή σύνταξη. Το 1949 επανήλθε στο θεατρικό σανίδι, στο "Ελεύθερο Θέατρο", σε μικρότερους ρόλους.Το 1951 επέστρεψε στο "Εθνικό Θέατρο". Πρόλαβε να παίξει σε δύο μόλις έργα προτού τον βρει ο θάνατος. Κηδεύτηκε στο "Α' Νεκροταφείο Αθηνών". Έγραψε ποιήματα, ένα μυθιστόρημα και δύο θεατρικά έργα που παρουσίασε ο ίδιος στο θίασο «Κυβέλης». Μέχρι το τέλος της ζωής του εργαζόταν ως δάσκαλος υποκριτικής στη σχολή Ωδείου Αθηνών (πρωτύτερα είχε διδάξει στη Δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου). Παντρεύτηκε σε πρώτο γάμο την ηθοποιό Μαρία Βεάκη-Ράμφου και σε δεύτερο την ηθοποιό Σμάρω Βεάκη με την οποία απέκτησαν τρία παιδιά, τα οποία με τη σειρά τους ασχολήθηκαν με το θέατρο. Τους ηθοποιούς Γιάννη Βεάκη, Δημήτρη Βεάκη & Μαίρη Βεάκη.
Trivia: Ο Αιμίλιος Βεάκης αναγνωρίστηκε από το σύνολο σχεδόν των συγχρόνων του ως ο κορυφαίος Έλληνας ηθοποιός. Το θέατρο "Σκυλίτσειο" στην Καστέλα μετονομάστηκε το 1976 προς τιμήν του σε "Βεάκειο" ενώ το θεατρικό μουσείο απονέμει σε άνδρες ηθοποιούς από το 1994 και ανά διετία, το "Έπαθλο Αιμίλιος Βεάκης" για την ερμηνεία "Α' Ανδρικού Ρόλου", καθώς και το "Τιμητικό Έπαθλο Βεάκη" για τη συνολική προσφορά τους στο θέατρο.
Συζητήστε για τον/την ηθοποιό "{{{Sname}}}" στο Retromaniax.gr