Προβολή πηγαίου κώδικα για τη σελίδα Αιμίλιος Βεάκης

<gallery>
Image: veakis.jpg
Image: emiliosveakis2.JPG
</gallery>
{{actor
|dob=13 Δεκεμβρίου 1884
|dod=29 Ιουνίου 1951

|com=Κορυφαίος Έλληνας ηθοποιός & δάσκαλος υποκριτικής. Γεννήθηκε στον Πειραιά. Παππούς του ήταν ο λόγιος και θεατρικός συγγραφέας '''[[Ιωάννης Βεάκης]]'''. Φοίτησε κατ' αρχάς στη Δραματική Σχολή του "Βασιλικού Θεάτρου" όπου ήταν μαθητής του Θωμά Οικονόμου, και στη συνέχεια εισήχθη στη "Σχολή Καλών Τεχνών". Το 1901 διέκοψε τις σπουδές του και εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο θέατρο με το "Θίασο της Ευαγγελίας Νίκα", σε μία κωμωδία του Σαρντού, στο Βόλο. Ακολούθησαν περιοδείες με σημαντικούς θιάσους. Με την ίδρυση του "Εθνικού Θεάτρου", έγινε βασικό στέλεχος του (1932-1941) και πρωταγωνίστησε σε δεκάδες έργα του διεθνούς ρεπερτορίου. Στη συνέχεια συνεργάστηκε με άλλους θιάσους και το 1947 αποφάσισε να αποχωρήσει από το θέατρο, παίρνοντας μία πενιχρή σύνταξη. Το 1949 επανήλθε στο θεατρικό σανίδι, στο "Ελεύθερο Θέατρο", σε μικρότερους ρόλους.Το 1951 επέστρεψε στο "Εθνικό Θέατρο". Πρόλαβε να παίξει σε δύο μόλις έργα προτού τον βρει ο θάνατος.  Κηδεύτηκε στο "Α' Νεκροταφείο Αθηνών".
Έγραψε ποιήματα, ένα μυθιστόρημα και δύο θεατρικά έργα που παρουσίασε ο ίδιος στο θίασο «Κυβέλης». Μέχρι το τέλος της ζωής του εργαζόταν ως δάσκαλος υποκριτικής στη σχολή Ωδείου Αθηνών (πρωτύτερα είχε διδάξει στη Δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου). 
Παντρεύτηκε σε πρώτο γάμο την ηθοποιό ''' Μαρία Βεάκη-Ράμφου''' και σε δεύτερο την ηθοποιό '''[[Σμάρω Βεάκη]]''' με την οποία απέκτησαν τρία παιδιά, τα οποία με τη σειρά τους ασχολήθηκαν με το θέατρο. Τους ηθοποιούς [[Γιάννης Βεάκης|'''Γιάννη Βεάκη''']], [[Δημήτρης Βεάκης|'''Δημήτρη Βεάκη''']] & '''[[Μαίρη Βεάκη]]'''.
|trivia=Ο Αιμίλιος Βεάκης αναγνωρίστηκε από το σύνολο σχεδόν των συγχρόνων του ως ο κορυφαίος Έλληνας ηθοποιός. Το θέατρο "Σκυλίτσειο" στην Καστέλα μετονομάστηκε το 1976 προς τιμήν του σε "Βεάκειο" ενώ το θεατρικό μουσείο απονέμει σε άνδρες ηθοποιούς από το 1994 και ανά διετία, το "Έπαθλο Αιμίλιος Βεάκης" για την ερμηνεία "Α' Ανδρικού Ρόλου", καθώς και το "Τιμητικό Έπαθλο Βεάκη" για τη συνολική προσφορά τους στο θέατρο.
}}