Λευτέρης Βογιατζής
Ημερομηνία Γέννησης: 1945
Ημερομηνία Θανάτου: 2 Μαΐου 2013
Τηλεοπτικές σειρές στις οποίες έχει παίξει:
| Σελίδα περιεχομένου | Έτος | Κανάλι |
|---|---|---|
| Παράξενα ελληνικά διηγήματα | 1981|1981 | ΕΡΤ |
Κινηματογραφικές ταινίες στις οποίες έχει παίξει:
| Σελίδα περιεχομένου | Έτος |
|---|---|
| Acropolis Express | 1973 |
| Beautiful People | 2001 |
| Hommage | 2020 |
| Αθήνα-Κωνσταντινούπολη | 2008 |
| Ακροπόλ | 1996 |
| Ανατολική περιφέρεια | 1979 |
| Βαριετέ (1985) | 1985 |
| Η Γυναίκα Που Έβλεπε τα Όνειρα | 1989 |
| Η Λιμουζίνα: Κωμωδία Παρεξηγήσεων | 2013 |
| Μελόδραμα; | 1980 |
| Ο Επισκέπτης | 1973 |
| Ονειρεύομαι τους Φίλους μου | 1993 |
| Περιπλάνηση | 1979 |
| Τα Οπωροφόρα της Αθήνας | 2010 |
Τηλεταινίες στις οποίες έχει παίξει:
Βιντεοταινίες στις οποίες έχει παίξει:
Μαγνητοσκοπημένες θεατρικές παραστάσεις στις οποίες έχει παίξει:
| Σελίδα περιεχομένου | Έτος | Κανάλι |
|---|---|---|
| Δεσποινίς Τζούλια (1979) | 1979 | ΕΡΤ |
| Ο μισάνθρωπος (1997) | 1997 | ΕΤ1 |
| Οι βάτραχοι | 1977 | ΕΡΤ |
| Πλούτος (1979) | 1979 | ΕΡΤ |
Θεατρικές παραστάσεις στις οποίες έχει παίξει:
| Σελίδα περιεχομένου | Έτος |
|---|---|
| Βάτραχοι (1977) | 1977 |
| Ερωτόκριτος (1975) | 1975 |
| Η Νύχτα της Κουκουβάγιας | 1998 |
| Λαχταρώ | 2003 |
| Λυσιστράτη (1976) | 1976 |
| Ο θείος Βάνιας (1989) | 1989 |
| Οδύσσεια (1976) | 1976 |
| Οι δούλες (2005) | 2005 |
| Πέρσες (1999) | 1999 |
| Σε φιλώ στη μούρη (1987) | 1987 |
| Συμφορά από το πολύ μυαλό | 1985 |
| Τα παιδιά ενός κατώτερου Θεού (1981) | 1981 |
| Ψυχοστασία | 1979 |
Εκπομπές στις οποίες συμμετείχε ή τις οποίες παρουσίαζε:
Τηλεπαιχνίδια τα οποία παρουσίαζε ή στα οποία συμμετείχε:
Επεισόδια σειρών μυθοπλασίας & εκπομπών στα οποία συμμετείχε ή παρουσίαζε:
Μεταγλωττισμένες παραγωγές στις οποίες συμμετείχε:
Έχει τραγουδήσει:
Βιογραφία: Γεννήθηκε στην Καλλιθέα της Αθήνας, σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο "Πανεπιστήμιο Αθηνών", παρακολούθησε το Reinhurt Seminar στη Βιέννη και τελείωσε την "Σχολή Κ. Μιχαηλίδη" στην Αθήνα.
Στο θέατρο εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1973, στον ρόλο της "Γιαγιάς", στον «Κυριακάτικο Περίπατο», σε σκηνοθεσία Γ. Μιχαηλίδη. Ακολούθησαν συνεργασίες με τον Σπύρο Ευαγγελάτο, και αργότερα με την Ελεύθερη Σκηνή, σε μια προσπάθεια ανανέωσης του επιθεωρησιακού κώδικα, καθώς και με την Έλλη Λαμπέτη στη «Σάρα». Στο Αμφιθέατρο έπαιξε, την επώνυμη ηρωίδα στη «Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη, τον Ευριπίδη στους «Βατράχους», τον Ταρτούφο στον "Ταρτούφο" του Μολιέρου κ.ά.
Το 1981 ίδρυσε την «Εταιρία Θεάτρου "Η Σκηνή"» με τη συνεργασία έξι ακόμα ηθοποιών. Από το 1982 έως το 1987 που λειτούργησε η "Σκηνή", σκηνοθέτησε και έπαιξε στα έργα: "Η Σπασμένη Στάμνα" του Χάινριχ φον Κλάιστ, "Οι Αγροίκοι" του Κάρλο Γκολντόνι, "Συμφορά από το Πολύ Μυαλό" του Α. Γκριμπογιέντοφ, «Σε φιλώ στη μούρη...» του Γ. Διαλεγμένου για το οποίο τιμήθηκε με το βραβείο σκηνοθεσίας Κάρολου Κουν για την περίοδο 1986-1987. Το 1988 ίδρυσε τη "Νέα Σκηνή", όπου με τη συμμετοχή νέων ηθοποιών, παρουσίασε συστηματικά έργα που καλύπτουν το τρίπτυχο: κλασικό έργο, σύγχρονο έργο αιχμής και νεοελληνικό έργο. Παράλληλα, το 1989, στην απαρχή της ενασχόλησής του με το αρχαίο ελληνικό δράμα, ιδρύει το "Εργαστήριο Αρχαίου Δράματος", σκηνοθετώντας την "Αντιγόνη" του Σοφοκλή. Μια Αντιγόνη κλειστού χώρου, όπου κυριάρχησε "η ένταση του τραγικού ψιθύρου". Με τους μαθητές του εργαστηρίου, συνεχίζει τη διερεύνησή του στον ελληνικό ποιητικό λόγο και την "παιδική ηλικία του θεάτρου", ανεβάζοντας αυτή τη φορά την αναγεννησιακή κρητική κωμωδία "Κατσούρμπος", του Γεωργίου Χορτάτση.
Επιστρέφοντας στους επαγγελματίες ηθοποιούς, το 1995, ανεβάζει ένα ακόμα σύγχρονο ελληνικό έργο, τη σατιρική κωμωδία των Δημήτρη Κεχαΐδη-Ελένης Χαβιαρά, "Με Δύναμη από την Κηφισιά". Ακολουθούν επιτυχημένες παραστάσεις όπως: «Ο Μισάνθρωπος» του Μολιέρου (1996), "Ελένη" του Ευριπίδη, «Η νύχτα της κουκουβάγιας» του Γιώργου Διαλεγμένου (1998) για την οποία τιμήθηκε με το βραβείο σκηνοθεσίας «Φώτος Πολίτης» και το βραβείο Κάρολος Κουν, βραβείο της Ένωσης Ελλήνων Θεατρικών Κριτικών, "Οι Πέρσες" (1999) του Αισχύλου, "Τέφρα και Σκιά" (2000) του Χάρολντ Πίντερ.
Το 2001 ανεβάζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα Σάρα Κέην, το «Καθαροί πια», όπου κρατά τον ρόλο του Τίνκερ. Το 2003, σκηνοθετεί το έργο, της Λούλας Αναγνωστάκη, "Σ' εσάς που με ακούτε" και για δεύτερη φορά Σάρα Κέην, το «Crave» (Λαχταρώ). Ακολουθεί το 2004, ένας δεύτερος Μολιέρος, «Το Σχολείο των γυναικών». Το 2005 σκηνοθέτησε και έπαιξε σ' ένα ακόμα έργο του Γιώργου Διαλεγμένου, το «Bella Venezia», για το οποίο απέσπασε το βραβείο Κριτικών Θεάτρου και Μουσικής, Κάρολος Κουν. Το 2006 έκλεισε το Φεστιβάλ Επιδαύρου με την νέα του παράσταση της «Αντιγόνης» του Σοφοκλή, ενώ το καλοκαίρι του 2007 η παράσταση άνοιξε, αυτή τη φορά, το ίδιο Φεστιβάλ.
Το 2007, σε συνεργασία με τον Γ. Σκεύα, ανεβάζει και πρωταγωνιστεί στην "Ήμερη" του Φ. Ντοστογιέφσκι. Ακολουθούν τρία θεατρικά έργα: το "Ύστατο Σήμερα" του Χάουαρντ Μπάρκερ, το "Θερμοκήπιο" του Χάρολντ Πίντερ και "Ο Τόκος" του Δημήτρη Δημητριάδη.
Στον κινηματογράφο συμμετέχει σχεδόν αποκλειστικά στις ταινίες του Νίκου Παναγιωτόπουλου, με τον οποίο τον συνέδεε μία μεγάλη φιλία.
Trivia:
Συζητήστε για τον/την ηθοποιό "{{{Sname}}}" στο Retromaniax.gr