Μυρτιώτισσα
Στο "Όνειρο Εαρινής Πρωίας" του Ντ' Αννούντσιο στο "Δημοτικό Θέατρο".
Ημερομηνία Γέννησης: 1885
Ημερομηνία Θανάτου: 4 Αυγούστου 1968
Σειρές στις οποίες έχει γράψει το σενάριο:
Κινηματογραφικές ταινίες στις οποίες έχει γράψει το σενάριο:
Τηλεταινίες στις οποίες έχει γράψει το σενάριο:
Βιντεοταινίες στις οποίες έχει γράψει το σενάριο:
Τηλεοπτικές θεατρικές παραστάσεις στις οποίες έχει γράψει το σενάριο:
| Σελίδα περιεχομένου | Έτος | Κανάλι |
|---|---|---|
| Ευαγγελισμός (1995) | 1995 | ΕΤ1 |
Θεατρικές παραστάσεις στις οποίες έχει γράψει το σενάριο:
Εκπομπές στις οποίες έχει γράψει τα κείμενα:
| Σελίδα περιεχομένου | Έτος | Κανάλι |
|---|---|---|
| Σύγχρονη Εύα | 1968 | ΤΕΔ |
Τηλεπαιχνίδια στα οποία συμμετείχε:
Επεισόδια σειρών μυθοπλασίας & εκπομπών στα οποία έγραψε σενάριο ή κείμενα:
Βιογραφία: Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1885, στο προάστιο Μπεμπέκι. Το πραγματικό της όνομα είναι Θεώνη Δρακοπούλου. Ο πατέρας της, Αριστομένης Δρακόπουλος, ήταν γιος της Θεώνης Καλαμογδάρτη και εγγονός του πρώην γερουσιαστή Ανδρέα Καλαμογδάρτη, γόνου αρχοντικής Πατρινής οικογένειας. Υπηρετούσε στην Κωνσταντινούπολη ως πρώτος διερμηνέας της Ελληνικής Πρεσβείας κι είχε την καλλιέργεια αλλά και όλα τα μέσα και να προσφέρει στην κόρη του τη μόρφωση που απαιτούσε η πρώιμη καλλιτεχνική της ιδιοσυγκρασία. Έξι χρόνια μετά τη γέννηση της Θεώνης, ο πατέρας της διορίστηκε γενικός πρόξενος της Ελλάδας στην τουρκοκρατούμενη τότε Κρήτη, όπου μετακόμισε μαζί με την οικογένειά του. Μετά από παραμονή δυο χρόνων στο νησί εγκαταστάθηκαν οριστικά στην Αθήνα, όπου η Θεώνη φοίτησε στην "Δραματική Σχολή Χιλλ" της Πλάκας. Από μαθητική ηλικία είχε κλίση προς την ποίηση και το θέατρο. Πήρε μέρος σε ερασιτεχνικές παραστάσεις αρχαίου δράματος, παρακολούθησε μαθήματα στη "Βασιλική Δραματική Σχολή Εθνικού Θεάτρου". Ως ηθοποιός εμφανίστηκε από τη "Νέα Σκηνή" του Κωνσταντίνου Χρηστομάνου. Το 1904 έλαβε μέρος στη παράσταση της "Αντιγόνης" του Σοφοκλή κι έπαιξε επίσης στο "Δημοτικό Θέατρο" & το "Εθνικό Θέατρο". Αναγκάστηκε ωστόσο να διακόψει τη θεατρική της σταδιοδρομία, λόγω αντίδρασης της οικογένειάς της.
Παντρεύτηκε το δημοσιογράφο Σπυρίδωνα Παππά, που ήταν ξάδελφός της και εγκαταστάθηκε μαζί του στο Παρίσι όπου συνέχισε τις δραματικές σπουδές στην "Κρατική Δραματική Σχολή". Απέκτησαν ένα γιο, τον ηθοποιό Γιώργο Παππά. Η ποίηση ήταν διέξοδος στον ρομαντικό και συναισθηματικό χαρακτήρα της Θεώνης Δρακοπούλου. Είναι από τις σημαντικότερες γυναικείες φυσιογνωμίες στο χώρο της νεοελληνικής ποίησης. Το ποιητικό έργο της Μυρτιώτισσας κυριαρχείται από έντονο λυρισμό, ενώ συχνά θέματά της είναι η φύση και το δίπτυχο έρωτας-θάνατος. Άνθρωπος με ιδιαίτερες ευαισθησίες, έγραφε, απελπισμένη, για τον έρωτα αλλά και γεμάτη αγάπη για τη φύση, ποιήματα τα οποία διέτρεχαν το πάθος και η ειλικρίνεια. Με τον καιρό η πορεία της γινόταν όλο και πιο "εσωτερική" ακολουθώντας μια διαδρομή από έξω προς τα μέσα: "Το ντύμα μου το σάρκινο μου το 'λιωσε η ψυχή μου". Το ταλέντο της αναγνωρισμένο από τους ομοτέχνους της βρήκε θερμό υποστηρικτή στο πρόσωπο του Κωστή Παλαμά ο οποίος της χάριζε ανεπιφύλακτα την εκτίμησή του και προλόγιζε τα βιβλία της: "Οι Κίτρινες Φλόγες" (1925) και οι "Κραυγές" (1939) θεωρούνται σημαντικότατες.
Η Μυρτιώτισσα εξέδωσε τα ποιητικά έργα "Τραγούδια" (1919), "Κίτρινες Φλόγες" (1925) (με πρόλογο του Κωστή Παλαμά, 1925), "Δώρα Αγάπης" (1932, "Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών") και "Κραυγές" (1939, "Κρατικό Βραβείο"), ενώ το 1953 κυκλοφόρησε ένα συγκεντρωτικό έργο με τίτλο "Ποιήματα". Επίσης, μετά τον πρόωρο χαμό του γιου της, το 1958, έγραψε το χρονικό "Ο Γιώργος Παππάς Στα Παιδικά Του Χρόνια" που εκδόθηκε το 1962. Τιμήθηκε με κρατικά βραβεία ποίησης (το 1932 για τα "Δώρα Της Αγάπης" και το 1939 για τις "Κραυγές"). Κυκλοφόρησε επίσης μια δίτομη παιδική ανθολογία το 1930 καί μετέφρασε την "Μήδεια" του Ευριπίδη καθώς και ποιήματα της Άννας Ντε Νοάιγ.
Η ποίηση της Μυρτιώτισσας αποτελεί σταθμό στον γυναικείο νεοελληνικό ποιητικό λόγο. Τα ποιήματά της είναι αμιγώς ερωτικά και συγκινούν με την γνησιότητα της λαϊκής ιδιοσυγκρασίας της. Τα τελευταία χρόνια της ζωής της υπέφερε από διαβήτη. Πέθανε έπειτα από καρδιακή προσβολή στην Αθήνα, σε ηλικία 83 ετών. Η ταφή της έγινε στον οικογενειακό τάφο της οικογένειας Δρακοπούλου στο "Α' Νεκροταφείο Αθηνών". Το αρχείο της οικογένειας Καλαμογδάρτη δώρισε τα "Ποιήματα" στον ξάδελφό της Γεώργιο Παπαδιαμαντόπουλο και αυτός με τη σειρά του στη "Δημοτική Βιβλιοθήκη".
Trivia:
Συζητήστε για τον/την σεναριογράφο "{{{Sname}}}" στο Retromaniax.gr