Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του «Το δέντρο που πληγώναμε»
Nasos (συζήτηση | συνεισφορές) |
|||
| Γραμμή 30: | Γραμμή 30: | ||
Ο άλλος, ακολουθεί τον δικό του, μοναχικό δρόμο και προσπαθεί να ξεφύγει από τη δική του αυταρχική μάνα, που συνηθίζει να τον κυνηγά με τον πλάστη στα σοκάκια του χωριού. Μια τυχαία συνάντησή τους κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας καταδίωξης γίνεται αφορμή να επανασυνδεθούν και να περάσουν μαζί το υπόλοιπο καλοκαίρι. | Ο άλλος, ακολουθεί τον δικό του, μοναχικό δρόμο και προσπαθεί να ξεφύγει από τη δική του αυταρχική μάνα, που συνηθίζει να τον κυνηγά με τον πλάστη στα σοκάκια του χωριού. Μια τυχαία συνάντησή τους κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας καταδίωξης γίνεται αφορμή να επανασυνδεθούν και να περάσουν μαζί το υπόλοιπο καλοκαίρι. | ||
|trivia=Με πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία, η ταινία είναι μια από τις πλέον ποιητικές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου. | |trivia=Με πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία, η ταινία είναι μια από τις πλέον ποιητικές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου. | ||
1ο Βραβείο στο Φεστιβάλ Βερολίνου 1987 από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ταινιών Νεότητας, επίσημη συμμετοχή της Ελλάδας στο Φεστιβάλ Κανών το 1987 στην Εβδομάδα της Κριτικής (Semaine de la critique), Χρυσός και Αργυρός Ελέφαντας καλύτερης ταινίας και σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Νέου Δελχί. | |||
}} | }} | ||
Αναθεώρηση της 12:02, 20 Αυγούστου 2011
Τίτλος κινηματογραφικής ταινίας: Το δέντρο που πληγώναμε
Έτος: 1986
Διάρκεια: 70'
Είδος: Κοινωνική
Σκηνοθεσία: Δήμος Αβδελιώδης
Σενάριο: Δήμος Αβδελιώδης
Μουσική σύνθεση: Δημήτρης Παπαδημητρίου
Ηθοποιοί: Γιάννης Αβδελιώδης , Νίκος Μοτιέρης , Μαρίνα Δεληβοριά , Δήμος Αβδελιώδης , Τάκης Αγορής , Κατερίνα Γεωργακώδη , Μαρίνα Δεληβοριά , Χρύσανθος Βασιλείου
Περίληψη/Σχόλια: Καλοκαίρι 1960, σ' ένα γραφικό χωριό της Χίου, τελευταίες μέρες του σχολικού έτους. Η φιλία δυο αγοριών της Δ’ τάξης του Δημοτικού κλονίζεται. Το σχολείο κλείνει και τα δυο παιδιά περνούν ένα μεγάλο μέρος του καλοκαιριού χωριστά.
Ο ένας βοηθάει τη μητέρα του στα μαστιχόδεντρα, τα δέντρα που πληγώνονται και δακρύζουν την αστραφτερή τους μαστίχα.
Ο άλλος, ακολουθεί τον δικό του, μοναχικό δρόμο και προσπαθεί να ξεφύγει από τη δική του αυταρχική μάνα, που συνηθίζει να τον κυνηγά με τον πλάστη στα σοκάκια του χωριού. Μια τυχαία συνάντησή τους κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας καταδίωξης γίνεται αφορμή να επανασυνδεθούν και να περάσουν μαζί το υπόλοιπο καλοκαίρι.
Στοιχεία/Trivia: Με πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία, η ταινία είναι μια από τις πλέον ποιητικές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου.
1ο Βραβείο στο Φεστιβάλ Βερολίνου 1987 από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ταινιών Νεότητας, επίσημη συμμετοχή της Ελλάδας στο Φεστιβάλ Κανών το 1987 στην Εβδομάδα της Κριτικής (Semaine de la critique), Χρυσός και Αργυρός Ελέφαντας καλύτερης ταινίας και σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Νέου Δελχί.
Συζητήστε για την κινηματογραφική ταινία στο Retromaniax.gr