Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του «Το δέντρο που πληγώναμε»

Από retroDB
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
(Νέα σελίδα: {{ movies | Sname=Το δέντρο που πληγώναμε| year=1986| Director=Δήμος Αβδελιώδης| Type=0 | author= |a1=Γιάννης Αβδελιώδης |a2=...)
 
Γραμμή 3: Γραμμή 3:
year=1986|
year=1986|
Director=Δήμος Αβδελιώδης|
Director=Δήμος Αβδελιώδης|
Type=0 |
Type=0 |Dur=70΄
author=
senario=Δήμος Αβδελιώδης |
music=Δημήτρης Παπαδημητρίου
|a1=Γιάννης Αβδελιώδης
|a1=Γιάννης Αβδελιώδης
|a2=Νίκος Μοτιέρης
|a2=Νίκος Μοτιέρης
|a3=Μαρίνα Δεληβοριά
|a3=Μαρίνα Δεληβοριά
|a4=
|a4=Δήμος Αβδελιώδης
|a5=
|a5=Τάκης Αγορής
|a6=
|a6=Κατερίνα Γεωργακώδη
|a7=
|a7=
|a8=
|a8=
Γραμμή 19: Γραμμή 20:
|a13=
|a13=
|a14=
|a14=
|a15=
|com=Καλοκαίρι 1960, σ' ένα γραφικό χωριό της Χίου, τελευταίες μέρες του σχολικού έτους. Η φιλία δυο αγοριών της Δ’ τάξης του Δημοτικού κλονίζεται. Το σχολείο κλείνει και τα δυο παιδιά περνούν ένα μεγάλο μέρος του καλοκαιριού χωριστά.
Ο ένας βοηθάει τη μητέρα του στα μαστιχόδεντρα, τα δέντρα που πληγώνονται και δακρύζουν την αστραφτερή τους μαστίχα.
Ο άλλος, ακολουθεί τον δικό του, μοναχικό δρόμο και προσπαθεί να ξεφύγει από τη δική του αυταρχική μάνα, που συνηθίζει να τον κυνηγά με τον πλάστη στα σοκάκια του χωριού.
Μια τυχαία συνάντησή τους κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας καταδίωξης γίνεται αφορμή να επανασυνδεθούν και να περάσουν μαζί το υπόλοιπο καλοκαίρι.
 
Με πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία, η ταινία είναι μια από τις πλέον ποιητικές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου.
}}
}}

Αναθεώρηση της 15:37, 11 Μαρτίου 2010

Τίτλος κινηματογραφικής ταινίας: Το δέντρο που πληγώναμε

Έτος: 1986

Διάρκεια: 70΄ senario=Δήμος Αβδελιώδης

Είδος:

Σκηνοθεσία: Δήμος Αβδελιώδης

Μουσική σύνθεση: Δημήτρης Παπαδημητρίου

Ηθοποιοί: Γιάννης Αβδελιώδης , Νίκος Μοτιέρης , Μαρίνα Δεληβοριά , Δήμος Αβδελιώδης , Τάκης Αγορής , Κατερίνα Γεωργακώδη

Περίληψη/Σχόλια: Καλοκαίρι 1960, σ' ένα γραφικό χωριό της Χίου, τελευταίες μέρες του σχολικού έτους. Η φιλία δυο αγοριών της Δ’ τάξης του Δημοτικού κλονίζεται. Το σχολείο κλείνει και τα δυο παιδιά περνούν ένα μεγάλο μέρος του καλοκαιριού χωριστά. Ο ένας βοηθάει τη μητέρα του στα μαστιχόδεντρα, τα δέντρα που πληγώνονται και δακρύζουν την αστραφτερή τους μαστίχα. Ο άλλος, ακολουθεί τον δικό του, μοναχικό δρόμο και προσπαθεί να ξεφύγει από τη δική του αυταρχική μάνα, που συνηθίζει να τον κυνηγά με τον πλάστη στα σοκάκια του χωριού. Μια τυχαία συνάντησή τους κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας καταδίωξης γίνεται αφορμή να επανασυνδεθούν και να περάσουν μαζί το υπόλοιπο καλοκαίρι.

Με πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία, η ταινία είναι μια από τις πλέον ποιητικές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου.

Συζητήστε για την κινηματογραφική ταινία στο Retromaniax.gr