Κάθε Πέμπτη κύριε Γκριν (2000)

Από retroDB
Αναθεώρηση ως προς 08:53, 3 Δεκεμβρίου 2021 από τον WikiSysop (συζήτηση | συνεισφορές)
(διαφορά) ← Παλαιότερη αναθεώρηση | Τελευταία αναθεώρηση (διαφορά) | Νεότερη αναθεώρηση → (διαφορά)
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Έτος: 2000

Θεατρικός τίτλος: Κάθε Πέμπτη κύριε Γκριν (Visiting Mr. Green)

Είδος: Κωμωδία

Θέατρο: Ροές, Διαδρομή

Περίοδοι παραστάσεων: 2000-2001, 2001-2002

Τόπος: Αθήνα

Σκηνοθεσία: Γιώργος Μιχαλακόπουλος

Συγγραφέας: Jeff Baron

Μετάφραση: Ερρίκος Μπελιές

Σκηνικά: Απόστολος Βέττας

Κοστούμια: Απόστολος Βέττας

Φωτισμοί: Νίκος Καβουκίδης

Μουσική σύνθεση: Ηλέκτρα Παπακώστα

Εταιρία παραγωγής: Θεατρικός Οργανισμός Ακροπόλ

Ηθοποιοί: Γιώργος Μιχαλακόπουλος (κ. Γκριν) , Γεράσιμος Σκιαδαρέσης (Γκάρντινερ)

Βοηθ. Σκηνοθεσίας: Ελισάβετ Γιαννοπούλου

Συνεργάτες: Ανδρέας Μουρτζούκος , Ναταλία Παπαπέτρου , Κλεοπάτρα Κουράκλη


Σχόλια/Πλοκή: Το πολυβραβευμένο έργο του Αμερικανού συγγραφέα Jeff Baron, είναι μια κωμωδία που βασίζεται στις ανθρώπινες σχέσεις, οι οποίες εκδηλώνονται με τρόπο διασκεδαστικό, τρυφερό και μερικές φορές πικρό και σκληρό. Πρόσωπα του έργου είναι ένας ηλικιωμένος χήρος Εβραίος, ο κ. Γκριν, που ζει ολομόναχος. Τον γέρο χτυπά ελαφρά σε τροχαίο ένας νέος, ο Γκάρντινερ, επίσης Εβραίος όπως αποκαλύπτεται, ο οποίος υποχρεώνεται από τον δικαστή να επισκέπτεται και να φροντίζει, επί έξι μήνες, κάθε Πέμπτη το θύμα του. Στη διάρκεια της αναγκαστικής επαφής τους αποκαλύπτεται το δράμα του καθενός. Ο κ. Γκριν έχει μια κόρη, που πεισματικά αρνείται γιατί παντρεύτηκε αλλόθρησκο. Το εβραϊκό του αίσθημα είναι τόσο δυνατό, που αντιδρά σε οτιδήποτε είναι διαφορετικό και έξω από την εβραϊκή παράδοση και ηθική. Μη αποδεκτό επίσης είναι ένας Εβραίος να είναι ομοφυλόφιλος, όπως ο ευγενικός Γκάρντινερ, που διωγμένος από τους γονείς του, προσφέρει την στοργή του στον Γκριν, καταφέρνοντας να ξυπνήσει την πατρική αγάπη και την επιθυμία να σμίξει με την κόρη του, αλλά και να κατανοήσει τη δική του διαφορετικότητα. Ο αλληλοσεβασμός, η κατανόηση της διαφορετικότητας και η αγάπη είναι η μόνη δυνατότητα για τη συνύπαρξη των ανθρώπων, για την έξοδο τους από τη μοναξιά.

Trivia:

Συζητήστε για τη θεατρική παράσταση "{{{Sname}}}" στο Retromaniax.gr