Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του «Δυσαρμονίες»

Από retroDB
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
(Νέα σελίδα με '{{Theatro| year=2005| Type=7| episode=Δυσαρμονίες (Tone Clusters)| period=2004-2005| author=Joyce Carol Oates| Director=Νίκος Χατζόπουλος| tr...')
 
 
(Μία ενδιάμεση έκδοση από ένα χρήστη δεν εμφανίζεται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{Theatro|
{{Theatro|
episode=Δυσαρμονίες (Tone Clusters)|
year=2005|
year=2005|
Type=7|
episode=Δυσαρμονίες (Tone Clusters)|
period=2004-2005|
period=2004-2005|
Director=Νίκος Χατζόπουλος|
author=Joyce Carol Oates|
author=Joyce Carol Oates|
Director=Νίκος Χατζόπουλος|
senario=Νίκος Χατζόπουλος|play=μετάφραση κειμένου|
translator=Νίκος Χατζόπουλος|
music=Κώστας Ανδρέου|
music=Κώστας Ανδρέου|
skinika=Μαργαρίτα Χατζηϊωάννου|
skinika=Μαργαρίτα Χατζηιωάννου|
suits=Μαργαρίτα Χατζηϊωάννου|
Type=7|
theater=Θέατρο Πόρτα|
theater=Θέατρο Πόρτα|
place=Αθήνα|
place=Αθήνα|
lights=Λευτέρης Παυλόπουλος|
suits=Μαργαρίτα Χατζηϊωάννου|
lights=Λευτέρης Παυλόπουλος
|a1=Κώστας Τριανταφυλλόπουλος|ra1=Φρανκ Γκούλικ
|a1=Κώστας Τριανταφυλλόπουλος|ra1=Φρανκ Γκούλικ
|a2=Υβόννη Μαλτέζου|ra2=Έμιλυ Γκούλικ
|a2=Υβόννη Μαλτέζου|ra2=Έμιλυ Γκούλικ
|a3=Νίκος Χατζόπουλος|ra3=Φωνή
|a3=Νίκος Χατζόπουλος|ra3=Φωνή
|com="Ο όρος Tone Clusters αναφέρεται στην αλλόκοτη, βασανιστική, παράτονη μουσική, αρχικά για πιάνο, που συνέθεσαν οι Charles Ives και Henry Cowell γύρω στο 1940. Είναι μια μουσική ενοχλητική, που ερεθίζει τα νεύρα, δίνοντας την αίσθηση ενός σύμπαντος που τελικά δεν είναι τόσο αρμονικό ή ορθολογικό. Απ' αυτούς τους ήχους, φαντάστηκα ένα ζευγάρι κοινών μικροαστών Αμερικανών, σε μια εφιαλτική τηλεοπτική συνέντευξη, αντιμέτωπο με φιλοσοφικά ερωτήματα που πάντα έθετε η ανθρωπότητα από την εποχή των προσωκρατικών, αλλά στα οποία σπάνια απαντούσε: «Το σύμπαν είναι προκαθορισμένο;», «Ο άνθρωπος είναι ελεύθερος;», «Τι είναι η ταυτότητα;». Η σκληρότητα του έργου έγκειται στην αποκάλυψη ότι ζούμε μέσα στην άγνοια, άγνοια όχι μόνο των διαθέσιμων πληροφοριών, αλλά και της ίδιας μας της ζωής, των ίδιων μας των κινήτρων. Μόνο αργότερα, καθώς σιγά-σιγά γραφόταν το έργο, συνδέθηκε η εφιαλτική συνέντευξη με ένα έγκλημα, άρα και με το ειδικό, το πεπερασμένο και προσδιορισμένο στο χρόνο." (Η Joyce Carol Oates μιλάει για τις "Δυσαρμονίες" -από το πρόγραμμα της παράστασης-)
 
|trivia=Πρώτο ανέβασμα του έργου στην Ελλάδα.  
|com="Ο όρος Tone Clusters αναφέρεται στην αλλόκοτη, βασανιστική, παράτονη μουσική, αρχικά για πιάνο, που συνέθεσαν οι Charles Ives και Henry Cowell γύρω στο 1940. Είναι μια μουσική ενοχλητική, που ερεθίζει τα νεύρα, δίνοντας την αίσθηση ενός σύμπαντος που τελικά δεν είναι τόσο αρμονικό ή ορθολογικό. Απ' αυτούς τους ήχους, φαντάστηκα ένα ζευγάρι κοινών μικροαστών Αμερικανών, σε μια εφιαλτική τηλεοπτική συνέντευξη, αντιμέτωπο με φιλοσοφικά ερωτήματα που πάντα έθετε η ανθρωπότητα από την εποχή των προσωκρατικών, αλλά στα οποία σπάνια απαντούσε: "Το σύμπαν είναι προκαθορισμένο;", άνθρωπος είναι ελεύθερος;", "Τι είναι η ταυτότητα;". Η σκληρότητα του έργου έγκειται στην αποκάλυψη ότι ζούμε μέσα στην άγνοια, άγνοια όχι μόνο των διαθέσιμων πληροφοριών, αλλά και της ίδιας μας της ζωής, των ίδιων μας των κινήτρων. Μόνο αργότερα, καθώς σιγά-σιγά γραφόταν το έργο, συνδέθηκε η εφιαλτική συνέντευξη με ένα έγκλημα, άρα και με το ειδικό, το πεπερασμένο και προσδιορισμένο στο χρόνο." (Η Joyce Carol Oates μιλάει για τις "Δυσαρμονίες" -από το πρόγραμμα της παράστασης-)
 
|trivia=Πρώτο ανέβασμα του έργου στην Ελλάδα.
}}
}}

Τελευταία αναθεώρηση της 22:14, 2 Δεκεμβρίου 2021

Έτος: 2005

Θεατρικός τίτλος: Δυσαρμονίες (Tone Clusters)

Είδος: Δράμα

Θέατρο: Θέατρο Πόρτα

Περίοδοι παραστάσεων: 2004-2005

Τόπος: Αθήνα

Σκηνοθεσία: Νίκος Χατζόπουλος

Συγγραφέας: Joyce Carol Oates

Σενάριο: Νίκος Χατζόπουλος (μετάφραση κειμένου)

Σκηνικά: Μαργαρίτα Χατζηιωάννου

Κοστούμια: Μαργαρίτα Χατζηϊωάννου

Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος

Μουσική σύνθεση: Κώστας Ανδρέου

Ηθοποιοί: Κώστας Τριανταφυλλόπουλος (Φρανκ Γκούλικ) , Υβόννη Μαλτέζου (Έμιλυ Γκούλικ) , Νίκος Χατζόπουλος (Φωνή)


Σχόλια/Πλοκή: "Ο όρος Tone Clusters αναφέρεται στην αλλόκοτη, βασανιστική, παράτονη μουσική, αρχικά για πιάνο, που συνέθεσαν οι Charles Ives και Henry Cowell γύρω στο 1940. Είναι μια μουσική ενοχλητική, που ερεθίζει τα νεύρα, δίνοντας την αίσθηση ενός σύμπαντος που τελικά δεν είναι τόσο αρμονικό ή ορθολογικό. Απ' αυτούς τους ήχους, φαντάστηκα ένα ζευγάρι κοινών μικροαστών Αμερικανών, σε μια εφιαλτική τηλεοπτική συνέντευξη, αντιμέτωπο με φιλοσοφικά ερωτήματα που πάντα έθετε η ανθρωπότητα από την εποχή των προσωκρατικών, αλλά στα οποία σπάνια απαντούσε: "Το σύμπαν είναι προκαθορισμένο;", "Ο άνθρωπος είναι ελεύθερος;", "Τι είναι η ταυτότητα;". Η σκληρότητα του έργου έγκειται στην αποκάλυψη ότι ζούμε μέσα στην άγνοια, άγνοια όχι μόνο των διαθέσιμων πληροφοριών, αλλά και της ίδιας μας της ζωής, των ίδιων μας των κινήτρων. Μόνο αργότερα, καθώς σιγά-σιγά γραφόταν το έργο, συνδέθηκε η εφιαλτική συνέντευξη με ένα έγκλημα, άρα και με το ειδικό, το πεπερασμένο και προσδιορισμένο στο χρόνο." (Η Joyce Carol Oates μιλάει για τις "Δυσαρμονίες" -από το πρόγραμμα της παράστασης-)

Trivia: Πρώτο ανέβασμα του έργου στην Ελλάδα.

Συζητήστε για τη θεατρική παράσταση "{{{Sname}}}" στο Retromaniax.gr