Πέρσες (2020)
Λυδία Κονιόρδου
Νίκος Καραθάνος
Αργύρης Ξάφης
Αργύρης Πανταζάρας
Έτος: 2020
Θεατρικός τίτλος: Πέρσες
Είδος: Τραγωδία
Θέατρο: Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου
Θίασος: Εθνικό Θέατρο
Πρεμιέρα: 24 Ιουλίου 2020
Περίοδοι παραστάσεων: Καλοκαιρινή Περιοδεία 2020
Τόπος: Επίδαυρος
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Λιγνάδης
Ποίηση: Αισχύλος
Μετάφραση: Θεόδωρος Στεφανόπουλος
Σκηνικά: Αλέγια Παπαγεωργίου
Κοστούμια: Εύα Νάθενα
Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα
Μουσική σύνθεση: Γιώργος Πούλιος
Ηθοποιοί: Λυδία Κονιόρδου (Βασίλισσα Άτοσσα) , Αργύρης Πανταζάρας (Άγγελος) , Νίκος Καραθάνος (Δαρείος) , Αργύρης Ξάφης (Ξέρξης) , Βασίλης Αθανασόπουλος (III) (χορός) , Κωνσταντίνος Γαβαλάς (χορός) , Μιχάλης Θεοφάνους (χορός) , Σπύρος Κυριαζόπουλος (χορός) , Αλκιβιάδης Μαγγόνας (χορός) , Λαέρτης Μαλκότσης (χορός) , Δημήτρης Παπανικολάου (I) (χορός) , Γιάννος Περλέγκας (χορός) , Αλμπέρτο Φάις (χορός) , Κώστας Κουτσολέλος (χορός) , Γιώργος Μαυρίδης (II) (μουσικός επί σκηνής)
Χορογραφίες: Κωνσταντίνος Ρήγος
Σχόλια/Πλοκή: Στα Σούσα, την πρωτεύουσα των Περσών, οι γέροντες που έχουν μείνει στα μετόπισθεν, πιστοί φύλακες των λαμπρών ανακτόρων του Ξέρξη, ανησυχούν για τον στρατό τους που επιχειρεί εκστρατεύσει εναντίον της Ελλάδας, καθώς κανένα νέο δεν έχει φτάσει για την έκβαση της πολεμικής αποστολής. Οι πολυάριθμες δυνάμεις που συνθέτουν το περσικό στράτευμα με τα ηχηρά ονόματα των αρχηγών του και τη θεόδοτη δύναμη του βασιλιά τους, δεν αρκούν για να κατευνάσουν την ανησυχία των γερόντων, που γνωρίζουν ότι το αδιαπέραστο δίκτυ της Πλάνης ξεγελάει τους ανθρώπους και τους οδηγεί στο χαμό. Η ανησυχία κορυφώνεται όταν η βασίλισσα Άτοσσα, μητέρα του Ξέρξη, αρχηγού της εκστρατείας, και γυναίκα του νεκρού Δαρείου, αφηγείται το δυσοίωνο όνειρό της: ο Ξέρξης προσπαθούσε να ζέψει στο άρμα του μια Ελληνίδα και μια Ασιάτισσα αλλά η Ελληνίδα έσπασε τα δεσμά και γκρέμισε τον βασιλιά.
Η άφιξη του λαχανιασμένου αγγελιαφόρου επιβεβαιώνει τα κακά προαισθήματα: ολόκληρος ο περσικός στρατός εξοντώθηκε. Οι Έλληνες νίκησαν. Η διεξοδική αφήγηση της ήττας των Περσών καταλήγει στην εκτενή περιγραφή της ναυμαχίας της Σαλαμίνας, τη φυγή του Ξέρξη και την κακή τύχη του υπόλοιπου στρατού, που επιχείρησε να επιστρέψει διά ξηράς. Το σύμβολο του ένδοξου παρελθόντος, ο βασιλιάς Δαρείος, εμφανίζεται από τον Άδη ως απάντηση στις επικλήσεις των χθόνιων δυνάμεων και τους θρήνους των Περσών. Η ερμηνεία του πεθαμένου βασιλιά για την καταστροφή αποδίδει τις ευθύνες στην αλαζονεία του Ξέρξη και την ύβρη του απέναντι στη φύση και τους θεούς.
Η άφιξη του κουρελιασμένου ηττημένου βασιλιά, σε έντονη αντίθεση με την προηγούμενη ένδοξη παρουσία του Δαρείου, ολοκληρώνει την εικόνα της πανωλεθρίας. Τα εγκώμια για τα επιτεύγματα του παρελθόντος μετατρέπονται σε θρήνους και οδυρμούς για το παρόν, και κορυφώνουν την οδύνη στο άλλοτε ένδοξο παλάτι των Περσών.
Trivia: Η Καλοκαιρινή περιοδεία του έργου πραγματοποιήθηκε μέχρι τις 4 Οκτωβρίου 2020.
Συζητήστε για τη θεατρική παράσταση "{{{Sname}}}" στο Retromaniax.gr