Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του «Κίττυ Αρσένη»
| Γραμμή 7: | Γραμμή 7: | ||
|dod=14 Σεπτεμβρίου 2013 | |dod=14 Σεπτεμβρίου 2013 | ||
|com=Γεννήθηκε στο Αργοστόλι Κεφαλονιάς και το 1958 αποφοίτησε από τη σχολή του "Θεάτρου Τέχνης του Κάρολου Κουν". Μαζί με μια ομάδα συμμαθητών της (Καζάκο, Βούρτση, Μυλωνά, Τάρη και Τριβιζά) ίδρυσαν έναν πρωτοποριακό θίασο ρεπερτορίου. Στη συνέχεια εργάστηκε στο επαγγελματικό θέατρο. Πρώτη κινηματογραφική εμφάνιση της στην "Ηλέκτρα" του Μιχάλη Κακογιάννη. | |com=Γεννήθηκε στο Αργοστόλι Κεφαλονιάς και το 1958 αποφοίτησε από τη σχολή του "Θεάτρου Τέχνης του Κάρολου Κουν". Μαζί με μια ομάδα συμμαθητών της ([[Κώστας Καζάκος|'''Κώστα Καζάκο''']], '''[[Μάρθα Βούρτση]]''', '''[[Μυλωνάς|Μυλωνά]]''', '''[[Τάρη]]''' και [[Ευγένιος Τριβιζάς|'''Ευγένιο Τριβιζά''']]) ίδρυσαν έναν πρωτοποριακό θίασο ρεπερτορίου. Στη συνέχεια εργάστηκε στο επαγγελματικό θέατρο. Πρώτη κινηματογραφική εμφάνιση της στην "Ηλέκτρα" του [[Μιχάλης Κακογιάννης|'''Μιχάλη Κακογιάννη''']]. | ||
Στη Δικτατορία συνελήφθη για αντιδικτατορική δράση, βασανίστηκε, δικάστηκε και φυλακίστηκε. Διέφυγε παράνομα στο εξωτερικό, κατέθεσε στο Συμβούλιο της Ευρώπης και κατήγγειλε τα βασανιστήρια και τη καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τη Χούντα. Ήταν βασικός μάρτυρας της έκθεσης της "Διεθνούς Αμνηστίας", "Report On Torture". Διέμεινε στο εξωτερικό, κυρίως στο Παρίσι και συνεργάστηκε με τον Ζυλ Ντασέν και τη Μελίνα Μερκούρη στο φιλμ "Promesse A L' aube". | Στη Δικτατορία συνελήφθη για αντιδικτατορική δράση, βασανίστηκε, δικάστηκε και φυλακίστηκε. Διέφυγε παράνομα στο εξωτερικό, κατέθεσε στο Συμβούλιο της Ευρώπης και κατήγγειλε τα βασανιστήρια και τη καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τη Χούντα. Ήταν βασικός μάρτυρας της έκθεσης της "Διεθνούς Αμνηστίας", "Report On Torture". Διέμεινε στο εξωτερικό, κυρίως στο Παρίσι και συνεργάστηκε με τον [[Jules Dassin|'''Ζυλ Ντασέν''']] και τη '''[[Μελίνα Μερκούρη]]''' στο φιλμ "Promesse A L'aube" ('). | ||
Το 1974, με τη πτώση της Χούντας, επιστρέφει στο θέατρο, στο ραδιόφωνο και στη νέα τότε τηλεόραση αναπτύσσοντας συνδικαλιστική δραστηριότητα για την επανασύσταση του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών όπου και εξελέγη Γενική Γραμματέας. | Το 1974, με τη πτώση της Χούντας, επιστρέφει στο θέατρο, στο ραδιόφωνο και στη νέα τότε τηλεόραση αναπτύσσοντας συνδικαλιστική δραστηριότητα για την επανασύσταση του "Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών" όπου και εξελέγη Γενική Γραμματέας. | ||
Στο βιβλίο της "Μπουμπουλίνας 18", που εκδόθηκε από τις | Στο βιβλίο της, "Μπουμπουλίνας 18", που εκδόθηκε από τις "Εκδόσεις Θεμέλιο", περιγράφονται οι συνθήκες κράτησης και τα βασανιστήρια στη "Γενική Ασφάλεια Αθηνών". Εργάστηκε στο θίασο του [[Νίκος Κούρκουλος|'''Νίκου Κούρκουλου''']] στην παράσταση "Ταμπούρλο Της Νύχτας", του [[Bertolt Brecht|'''Μπρεχτ''']], συνεργάστηκε με τον [[Μάνος Χατζιδάκις|'''Μάνο Χατζιδάκι''']] στο "Τρίτο Πρόγραμμα", με την '''[[Ασπασία Παπαθανασίου]]''', τον [[Σταμάτης Χονδρογιάννης|'''Σταμάτη Χονδρογιάννη''']] και το "Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας". Από το 1982 έως το 1996 ανήκε στη δύναμη του "Εθνικού Θεάτρου" και ανάμεσα σε άλλα έπαιξε τον ρόλο της Πενίας στον "Πλούτο" του '''[[Αριστοφάνης|Αριστοφάνη]]''', στην "Επίδαυρο", σε σκηνοθεσία [[Luca Ronconi|'''Ρονκόνι''']] το 1985. | ||
Παράλληλα, η Κίττυ Αρσένη οργάνωνε θεατρικά σεμινάρια και σκηνοθετούσε. Από το 1993 μέχρι το 2005 είχε την ευθύνη της "Θεατρικής Ομάδας του Παντείου Πανεπιστημίου", όπου δίδασκε και σκηνοθετούσε έργα Καμπανέλλη, Αριστοφάνη, Ευριπίδη, Μπρεχτ, Ησαΐα, Κατσαΐτη κ.α. Σκηνοθέτησε στην Πάτρα τη "Συναναστροφή" της Αναγνωστάκη το 1997 και το 1998, στο "Από Θέατρο" του Αντύπα, τον "Παπαγάλο Με Τα Πορτοκαλί Φτερά" με την Εύα Κοταμανίδου. | Παράλληλα, η Κίττυ Αρσένη οργάνωνε θεατρικά σεμινάρια και σκηνοθετούσε. Από το 1993 μέχρι το 2005 είχε την ευθύνη της "Θεατρικής Ομάδας του Παντείου Πανεπιστημίου", όπου δίδασκε και σκηνοθετούσε έργα [[Ιάκωβος Καμπανέλλης|'''Ιάκωβου Καμπανέλλη''']], [[Αριστοφάνης|'''Αριστοφάνη''']], [[Ευριπίδης|'''Ευριπίδη''']], Μπρεχτ, '''[[Ησαΐα]]''', '''[[Κατσαΐτη]''' κ.α. Σκηνοθέτησε στην Πάτρα τη "Συναναστροφή" της [[Λούλα Αναγνωστάκη|'''Λούλας Αναγνωστάκη''']] το 1997 και το 1998, στο "Από Θέατρο" του Αντύπα, τον "Παπαγάλο Με Τα Πορτοκαλί Φτερά" με την '''[[Εύα Κοταμανίδου]]'''. | ||
Στη συνέχεια δίδαξε υποκριτική στο "Ωδείο Αθηνών" και το 2013 έγινε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του "Εθνικού Θεάτρου", του οποίου υπήρξε για πολλά χρόνια στέλεχος της καλλιτεχνικής επιτροπής. | Στη συνέχεια δίδαξε υποκριτική στο "Ωδείο Αθηνών" και το 2013 έγινε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του "Εθνικού Θεάτρου", του οποίου υπήρξε για πολλά χρόνια στέλεχος της καλλιτεχνικής επιτροπής. | ||
Πέθανε από καρκίνο. Η κηδεία της έγινε στις 17 Σεπτεμβρίου 2014, στις | Πέθανε από καρκίνο. Η κηδεία της έγινε στις 17 Σεπτεμβρίου 2014, στις 17:00, στο "Νεκροταφείο Αμαρουσίου". | ||
|trivia= | |trivia= | ||
}} | }} | ||
Αναθεώρηση της 21:00, 9 Μαΐου 2019
{{actor |dob=1935 |dod=14 Σεπτεμβρίου 2013
|com=Γεννήθηκε στο Αργοστόλι Κεφαλονιάς και το 1958 αποφοίτησε από τη σχολή του "Θεάτρου Τέχνης του Κάρολου Κουν". Μαζί με μια ομάδα συμμαθητών της (Κώστα Καζάκο, Μάρθα Βούρτση, Μυλωνά, Τάρη και Ευγένιο Τριβιζά) ίδρυσαν έναν πρωτοποριακό θίασο ρεπερτορίου. Στη συνέχεια εργάστηκε στο επαγγελματικό θέατρο. Πρώτη κινηματογραφική εμφάνιση της στην "Ηλέκτρα" του Μιχάλη Κακογιάννη.
Στη Δικτατορία συνελήφθη για αντιδικτατορική δράση, βασανίστηκε, δικάστηκε και φυλακίστηκε. Διέφυγε παράνομα στο εξωτερικό, κατέθεσε στο Συμβούλιο της Ευρώπης και κατήγγειλε τα βασανιστήρια και τη καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τη Χούντα. Ήταν βασικός μάρτυρας της έκθεσης της "Διεθνούς Αμνηστίας", "Report On Torture". Διέμεινε στο εξωτερικό, κυρίως στο Παρίσι και συνεργάστηκε με τον Ζυλ Ντασέν και τη Μελίνα Μερκούρη στο φιλμ "Promesse A L'aube" (').
Το 1974, με τη πτώση της Χούντας, επιστρέφει στο θέατρο, στο ραδιόφωνο και στη νέα τότε τηλεόραση αναπτύσσοντας συνδικαλιστική δραστηριότητα για την επανασύσταση του "Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών" όπου και εξελέγη Γενική Γραμματέας.
Στο βιβλίο της, "Μπουμπουλίνας 18", που εκδόθηκε από τις "Εκδόσεις Θεμέλιο", περιγράφονται οι συνθήκες κράτησης και τα βασανιστήρια στη "Γενική Ασφάλεια Αθηνών". Εργάστηκε στο θίασο του Νίκου Κούρκουλου στην παράσταση "Ταμπούρλο Της Νύχτας", του Μπρεχτ, συνεργάστηκε με τον Μάνο Χατζιδάκι στο "Τρίτο Πρόγραμμα", με την Ασπασία Παπαθανασίου, τον Σταμάτη Χονδρογιάννη και το "Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας". Από το 1982 έως το 1996 ανήκε στη δύναμη του "Εθνικού Θεάτρου" και ανάμεσα σε άλλα έπαιξε τον ρόλο της Πενίας στον "Πλούτο" του Αριστοφάνη, στην "Επίδαυρο", σε σκηνοθεσία Ρονκόνι το 1985.
Παράλληλα, η Κίττυ Αρσένη οργάνωνε θεατρικά σεμινάρια και σκηνοθετούσε. Από το 1993 μέχρι το 2005 είχε την ευθύνη της "Θεατρικής Ομάδας του Παντείου Πανεπιστημίου", όπου δίδασκε και σκηνοθετούσε έργα Ιάκωβου Καμπανέλλη, Αριστοφάνη, Ευριπίδη, Μπρεχτ, Ησαΐα, [[Κατσαΐτη] κ.α. Σκηνοθέτησε στην Πάτρα τη "Συναναστροφή" της Λούλας Αναγνωστάκη το 1997 και το 1998, στο "Από Θέατρο" του Αντύπα, τον "Παπαγάλο Με Τα Πορτοκαλί Φτερά" με την Εύα Κοταμανίδου.
Στη συνέχεια δίδαξε υποκριτική στο "Ωδείο Αθηνών" και το 2013 έγινε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του "Εθνικού Θεάτρου", του οποίου υπήρξε για πολλά χρόνια στέλεχος της καλλιτεχνικής επιτροπής.
Πέθανε από καρκίνο. Η κηδεία της έγινε στις 17 Σεπτεμβρίου 2014, στις 17:00, στο "Νεκροταφείο Αμαρουσίου".
|trivia= }}