Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του «Δον Ζουάν (1998)»

Από retroDB
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
 
(4 ενδιάμεσες εκδόσεις από 3 χρήστες δεν εμφανίζονται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{TvTheater|
{{TvTheater|
Sname=Ο Δον Ζουάν a.k.a Η πέτρινη ευωχία|
Sname=Ο Δον Ζουάν (1998) a.k.a. Η πέτρινη ευωχία|
year=1998|
year=1998|
period=1η|
period=1η|
firstEpisodeAirDt=Τρίτη 5 Μαϊου 1998|
TheaterPrem=1997|
periodos=|
firstEpisodeAirDt=5 Μαϊου 1998|
Channel=ΕΤ1|
Channel=ΕΤ1|
Director=Βασίλης Νικολαϊδης|
Director2=|
episode=|
episode=|
episodeDur=|
episodeDur=|
Type=0|
Director=Βασίλης Νικολαΐδης (I)|
category=|
Director2=|
author=Moliere|
author=Moliere|
senario=|
senario=|
music=Wolfgang Amadeus Mozart
music=Wolfgang Amadeus Mozart|
|a1=Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος
skinika=|
|a2=Δημήτρης Πιατάς
Type=0|
|a3=Ράνια Οικονομίδου
producer=|
|a4=Μιχάλης Έλληνας
company=|
|a5=Γιώργος Κέντρος
theater=Πανεπιστημίου Αθηνών|
|a6=Δημήτρης Καμπερίδης
place=Πλάκα|
|a7=Γιώργος Ζιόβας
suits=|
|a8=Αντώνης Πάλλης
lights=
|a9=Ελένη Φίλιππα
|a1=Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος|ra1=
|a10=Εύα Καμινάρη
|a2=Δημήτρης Πιατάς|ra2=
|a11=Νίκος Ζορμπάς
|a3=Ράνια Οικονομίδου|ra3=
|a4=Μιχάλης Έλληνας|ra4=
|a5=Γιώργος Κέντρος|ra5=
|a6=Δημήτρης Καμπερίδης|ra6=
|a7=Γιώργος Ζιόβας|ra7=
|a8=Αντώνης Πάλλης|ra8=
|a9=Ελένη Φίλιππα|ra9=
|a10=Εύα Καμινάρη|ra10=
|a11=Νίκος Ζορμπάς|ra11=
 
|com=Ο θεατρικός ήρωας, που έγινε γρήγορα μύθος, ο Δον Ζουάν, διατρέχει την ευρωπαϊκή δραματουργία από τον 17ο αιώνα. Αμέτρητα είναι τα θεατρικά, κινηματογραφικά αλλά και μουσικά κομμάτια που έχουν ως κεντρικό πρόσωπο, τον απίστευτο, ακαταμάχητο και γοητευτικό Δον Ζουάν που ξελόγιασε, με τη θέλησή τους φυσικά, 1.003 γυναίκες.


|com=Ο θεατρικός ήρωας, που έγινε γρήγορα μύθος, ο Δον Ζουάν, διατρέχει την ευρωπαϊκή δραματουργία από τον 17ο αιώνα. Αμέτρητα είναι τα θεατρικά, κινηματογραφικά αλλά και μουσικά κομμάτια που έχουν ως κεντρικό πρόσωπο, τον απίστευτο, ακαταμάχητο και γοητευτικό Δον Ζουάν που ξελόγιασε, με τη θέλησή τους φυσικά, 1.003 γυναίκες! Ο Μολιέρος συγκινείται στην ιδέα του Δον Ζουάν και εμπνέεται. Μέσα σε λίγες μόνον εβδομάδες γράφει το έργο και τελικά, η παράσταση ανεβαίνει στις 15 Φεβρουαρίου του 1665 με τον ίδιο τον συγγραφέα να υποδύεται τον Σγαναρέλο. Η παράσταση σημείωσε μεγάλη επιτυχία, όμως οι θρησκόληπτοι, που πάντα πολεμούσαν τον Μολιέρο, βάζουν διακριτικά το χεράκι τους, επειδή είχαν ενοχληθεί, και το έργο αφαιρείται από το δραματολόγιο, πείθοντας τον Λουδοβίκο ότι ο Δον Ζουάν είναι ένα παραλήρημα αθεϊας, χειρότερος και πιο επικίνδυνος και από τον Ταρτούφο.Ο Μολιέρος, δίνει στον ήρωά του τα χαρακτηριστικά ενός Γάλλου ξεπεσμένου ευπατρίδη της εποχής του και συμπεριφέρεται όπως οι "ελευθεριάζοντες" αριστοκράτες και λόγιοι που κορόιδευαν τα θεία και τους ηθικούς κανόνες και υμνούσαν τις απολαύσεις. Βέβαια απέναντι στον κατακτητή υπάρχει ο λογικός αντίλογος του Σγαναρέλου, του υπηρέτη, ο οποίος προσπαθεί να πείσει τον αφέντη του για τις βλαβερές συνέπειες της σαρκικής ηδονής.
|trivia=Η παράσταση προβλήθηκε μαγνητοσκοπημένη στα πλαίσια της τηλεοπτικής σειράς "<B>[[Το θέατρο στην ΕΤ-1]]</B>".


|trivia=Θεατρική παράσταση του 1997, από το θέατρο "Πανεπιστημίου Αθηνών" στην Πλάκα, στα πλαίσια της εκπομπής "<B>[[Το θέατρο στην ΕΤ-1]]</B>".
Τηλεοπτική μεταφορά του θεατρικού έργου του "Μολιέρου" (Ιωάννη Βαπτιστής Ποκελέν).


Τηλεοπτική μεταφορά του θεατρικού έργου του Μολιέρου (Ιωάννη Βαπτιστής Ποκελέν).
Ο Μολιέρος συγκινείται στην ιδέα του Δον Ζουάν και εμπνέεται. Μέσα σε λίγες μόνον εβδομάδες γράφει το έργο και τελικά, η παράσταση ανεβαίνει στις 15 Φεβρουαρίου του 1665 με τον ίδιο τον συγγραφέα να υποδύεται τον Σγαναρέλο. Η παράσταση σημείωσε μεγάλη επιτυχία, όμως οι θρησκόληπτοι, που πάντα πολεμούσαν τον Μολιέρο, βάζουν διακριτικά το χεράκι τους, επειδή είχαν ενοχληθεί, και το έργο αφαιρείται από το δραματολόγιο, πείθοντας τον Λουδοβίκο ότι ο Δον Ζουάν είναι ένα παραλήρημα αθεΐας, χειρότερος και πιο επικίνδυνος και από τον Ταρτούφο.Ο Μολιέρος, δίνει στον ήρωά του τα χαρακτηριστικά ενός Γάλλου ξεπεσμένου ευπατρίδη της εποχής του και συμπεριφέρεται όπως οι "ελευθεριάζοντες" αριστοκράτες και λόγιοι που κορόιδευαν τα θεία και τους ηθικούς κανόνες και υμνούσαν τις απολαύσεις. Βέβαια απέναντι στον κατακτητή υπάρχει ο λογικός αντίλογος του Σγαναρέλου, του υπηρέτη, ο οποίος προσπαθεί να πείσει τον αφέντη του για τις βλαβερές συνέπειες της σαρκικής ηδονής.
}}
}}

Τελευταία αναθεώρηση της 06:26, 18 Ιουλίου 2020

Τίτλος θεατρικής παράστασης: Ο Δον Ζουάν (1998) a.k.a. Η πέτρινη ευωχία

Έτος: 1998

Είδος:

Τηλεοπτική πρεμιέρα: 5 Μαϊου 1998

Τηλεοπτική περίοδος:

Κανάλι: ΕΤ1

Θεατρική πρεμιέρα: 1997

Σκηνοθεσία: Βασίλης Νικολαΐδης (I)

Συγγραφέας: Moliere

Μουσική σύνθεση: Wolfgang Amadeus Mozart

Θέατρο: Πανεπιστημίου Αθηνών

Τόπος: Πλάκα

Σχόλια/Πλοκή: Ο θεατρικός ήρωας, που έγινε γρήγορα μύθος, ο Δον Ζουάν, διατρέχει την ευρωπαϊκή δραματουργία από τον 17ο αιώνα. Αμέτρητα είναι τα θεατρικά, κινηματογραφικά αλλά και μουσικά κομμάτια που έχουν ως κεντρικό πρόσωπο, τον απίστευτο, ακαταμάχητο και γοητευτικό Δον Ζουάν που ξελόγιασε, με τη θέλησή τους φυσικά, 1.003 γυναίκες.

Trivia: Η παράσταση προβλήθηκε μαγνητοσκοπημένη στα πλαίσια της τηλεοπτικής σειράς "Το θέατρο στην ΕΤ-1".

Τηλεοπτική μεταφορά του θεατρικού έργου του "Μολιέρου" (Ιωάννη Βαπτιστής Ποκελέν).

Ο Μολιέρος συγκινείται στην ιδέα του Δον Ζουάν και εμπνέεται. Μέσα σε λίγες μόνον εβδομάδες γράφει το έργο και τελικά, η παράσταση ανεβαίνει στις 15 Φεβρουαρίου του 1665 με τον ίδιο τον συγγραφέα να υποδύεται τον Σγαναρέλο. Η παράσταση σημείωσε μεγάλη επιτυχία, όμως οι θρησκόληπτοι, που πάντα πολεμούσαν τον Μολιέρο, βάζουν διακριτικά το χεράκι τους, επειδή είχαν ενοχληθεί, και το έργο αφαιρείται από το δραματολόγιο, πείθοντας τον Λουδοβίκο ότι ο Δον Ζουάν είναι ένα παραλήρημα αθεΐας, χειρότερος και πιο επικίνδυνος και από τον Ταρτούφο.Ο Μολιέρος, δίνει στον ήρωά του τα χαρακτηριστικά ενός Γάλλου ξεπεσμένου ευπατρίδη της εποχής του και συμπεριφέρεται όπως οι "ελευθεριάζοντες" αριστοκράτες και λόγιοι που κορόιδευαν τα θεία και τους ηθικούς κανόνες και υμνούσαν τις απολαύσεις. Βέβαια απέναντι στον κατακτητή υπάρχει ο λογικός αντίλογος του Σγαναρέλου, του υπηρέτη, ο οποίος προσπαθεί να πείσει τον αφέντη του για τις βλαβερές συνέπειες της σαρκικής ηδονής.

Ηθοποιοί: Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος , Δημήτρης Πιατάς , Ράνια Οικονομίδου , Μιχάλης Έλληνας , Γιώργος Κέντρος , Δημήτρης Καμπερίδης , Γιώργος Ζιόβας , Αντώνης Πάλλης , Ελένη Φίλιππα , Εύα Καμινάρη , Νίκος Ζορμπάς

Συζητήστε για την τηλεοπτική θεατρική παράσταση στο Retromaniax.gr