Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του «Ιωάννης ο βίαιος»
Nasos (συζήτηση | συνεισφορές) |
|||
| (9 ενδιάμεσες εκδόσεις από 3 χρήστες δεν εμφανίζονται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
{{ movies | | <gallery> | ||
Image: ioannisviaios.JPG|Μανώλης Λογιάδης | |||
Image: ioannisoviaios.JPG | |||
</gallery> | |||
{{movies| | |||
Sname=Ιωάννης ο βίαιος| | Sname=Ιωάννης ο βίαιος| | ||
year=1973| | |||
Dur= | airDay=| | ||
Dur=180'| | |||
company=| | company=| | ||
Director=Τώνια Μαρκετάκη| | Director=Τώνια Μαρκετάκη| | ||
music=| | |||
music= | | Type=3| | ||
Type=3 | | senario=Τώνια Μαρκετάκη| | ||
senario=Τώνια Μαρκετάκη | | |||
author=| | author=| | ||
producer=| | producer=Τώνια Μαρκετάκη| | ||
cinematography=Γιώργος Αρβανίτης (II)| | |||
cinematography2=Γιώργος Πανουσόπουλος| | |||
|a1=Μανώλης Λογιάδης | |a1=Μανώλης Λογιάδης | ||
|a2=Μίκα Φλωρά | |a2=Μίκα Φλωρά | ||
|a3=Νίκος | |a3=Νίκος Γκλαβάς | ||
|a4=Βαγγέλης Καζάν | |a4=Βαγγέλης Καζάν | ||
|a5=Μαλαίνα Ανουσάκη | |a5=Μαλαίνα Ανουσάκη | ||
| Γραμμή 25: | Γραμμή 32: | ||
|a13=Μηνάς Χατζησάββας | |a13=Μηνάς Χατζησάββας | ||
|a14=Κώστας Μεσάρης | |a14=Κώστας Μεσάρης | ||
|a15=Κώστας Τσάκωνας | |a15=Κώστας Τσάκωνας (I) | ||
|a16=Κώστας Ζιώγας | |a16=Κώστας Ζιώγας | ||
|a17=Μάνος Βενιέρης | |a17=Μάνος Βενιέρης | ||
|com=Μια κοπέλα βρίσκεται δολοφονημένη. Η αναπαράσταση της σκηνής γίνεται με αλλεπάλληλα φλας μπακ, με αλλεπάλληλες μαρτυρίες αυτοπτών. Μέσα από τον ημερήσιο τύπο δεν πληροφορούμαστε τόσο για τις συνθήκες της δολοφονίας, όσο για το κοινωνικό πλαίσιο της εποχής, της Ελλάδας της δεκαετίας του ’60, τα ήθη που κυριαρχούν και εκείνα που αρχίζουν να δημιουργούνται. Στο περιθώριο αυτής της κοινωνίας, ο Γιάννης Ζάχος ζει στο δικό του φανταστικό και ποιητικό κόσμο. Είναι άτομο ψυχολογικά βεβαρημένο, του οποίου όμως η διάνοια είναι πάνω από τα συνηθισμένα επίπεδα. Ζει τις ερωτικές του φαντασιώσεις μέσα στο όνειρο της καθαρτικής βίας, ονειρεύεται να σκοτώσει μια γυναίκα για να επιβεβαιώσει τον ανδρισμό του και τα όνειρα εξουσίας και δύναμης. Ο Γιάννης ομολογεί πως αυτός έχει διαπράξει το έγκλημα και ξεκινάει η παράσταση του ενώπιον της δικαιοσύνης. Αναπαριστά ότι έχει διαβάσει στις εφημερίδες και η σχιζοφρένεια τέμνει το κοινωνικό και το ψυχολογικό πεδίο όταν ο Γιάννης γοητεύει το κοινό, τους δημοσιογράφους, τους ψυχιάτρους και τους δικαστές, γιατί το περιθωριακό, απομονωμένο και αδικημένο από τη φύση του άτομο συμβαίνει να είναι προικισμένο όχι μόνο με ευφυΐα, αλλά και με γοητεία και χάρη, ενώ το ανιδιοτελές του κίνητρο, η ομολογία για μια μάταιη πράξη βίας, προς χάριν μιας εκτόνωσης μιας παγιδευμένης ψυχής, συναρπάζει κυριολεκτικά τη νεολαία της εποχής, που βλέπει στο πρόσωπο του Γιάννη έναν γνήσιο εκφραστή των βαθύτερων αναγκών της... }} | |com=Μια κοπέλα βρίσκεται δολοφονημένη. Η αναπαράσταση της σκηνής γίνεται με αλλεπάλληλα φλας μπακ, με αλλεπάλληλες μαρτυρίες αυτοπτών. Μέσα από τον ημερήσιο τύπο δεν πληροφορούμαστε τόσο για τις συνθήκες της δολοφονίας, όσο για το κοινωνικό πλαίσιο της εποχής, της Ελλάδας της δεκαετίας του ’60, τα ήθη που κυριαρχούν και εκείνα που αρχίζουν να δημιουργούνται. Στο περιθώριο αυτής της κοινωνίας, ο Γιάννης Ζάχος ζει στο δικό του φανταστικό και ποιητικό κόσμο. Είναι άτομο ψυχολογικά βεβαρημένο, του οποίου όμως η διάνοια είναι πάνω από τα συνηθισμένα επίπεδα. Ζει τις ερωτικές του φαντασιώσεις μέσα στο όνειρο της καθαρτικής βίας, ονειρεύεται να σκοτώσει μια γυναίκα για να επιβεβαιώσει τον ανδρισμό του και τα όνειρα εξουσίας και δύναμης. Ο Γιάννης ομολογεί πως αυτός έχει διαπράξει το έγκλημα και ξεκινάει η παράσταση του ενώπιον της δικαιοσύνης. Αναπαριστά ότι έχει διαβάσει στις εφημερίδες και η σχιζοφρένεια τέμνει το κοινωνικό και το ψυχολογικό πεδίο όταν ο Γιάννης γοητεύει το κοινό, τους δημοσιογράφους, τους ψυχιάτρους και τους δικαστές, γιατί το περιθωριακό, απομονωμένο και αδικημένο από τη φύση του άτομο συμβαίνει να είναι προικισμένο όχι μόνο με ευφυΐα, αλλά και με γοητεία και χάρη, ενώ το ανιδιοτελές του κίνητρο, η ομολογία για μια μάταιη πράξη βίας, προς χάριν μιας εκτόνωσης μιας παγιδευμένης ψυχής, συναρπάζει κυριολεκτικά τη νεολαία της εποχής, που βλέπει στο πρόσωπο του Γιάννη έναν γνήσιο εκφραστή των βαθύτερων αναγκών της... | ||
|trivia=Η ταινία προβλήθηκε τη σαιζόν 1973-1974 και έκοψε 15.404 εισιτήρια. Ήρθε στην 37η θέση σε 44 ταινίες.Βασισμένο στην υπόθεση της δολοφονίας της Μαρίας Μπαβέα το 1963.Τρια Βραβεία στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 1973: '''σκηνοθεσίας''','''σεναρίου''' και '''πρώτου ανδρικου ρόλου''' στον Μανώλη Λογιάδη.Πρώτη κινηματογραφική εμφάνιση του Κώστα Αρζόγλου και του Γιώργου Παρτσαλάκη. | |||
}} | |||
Τελευταία αναθεώρηση της 00:30, 28 Αυγούστου 2021
Μανώλης Λογιάδης
Τίτλος κινηματογραφικής ταινίας: Ιωάννης ο βίαιος
Έτος: 1973
Διάρκεια: 180'
Είδος: Κοινωνική
Σκηνοθεσία: Τώνια Μαρκετάκη
Σενάριο: Τώνια Μαρκετάκη
Φωτογραφία: Γιώργος Αρβανίτης (II) , Γιώργος Πανουσόπουλος
Παραγωγός: Τώνια Μαρκετάκη
Περίληψη/Σχόλια: Μια κοπέλα βρίσκεται δολοφονημένη. Η αναπαράσταση της σκηνής γίνεται με αλλεπάλληλα φλας μπακ, με αλλεπάλληλες μαρτυρίες αυτοπτών. Μέσα από τον ημερήσιο τύπο δεν πληροφορούμαστε τόσο για τις συνθήκες της δολοφονίας, όσο για το κοινωνικό πλαίσιο της εποχής, της Ελλάδας της δεκαετίας του ’60, τα ήθη που κυριαρχούν και εκείνα που αρχίζουν να δημιουργούνται. Στο περιθώριο αυτής της κοινωνίας, ο Γιάννης Ζάχος ζει στο δικό του φανταστικό και ποιητικό κόσμο. Είναι άτομο ψυχολογικά βεβαρημένο, του οποίου όμως η διάνοια είναι πάνω από τα συνηθισμένα επίπεδα. Ζει τις ερωτικές του φαντασιώσεις μέσα στο όνειρο της καθαρτικής βίας, ονειρεύεται να σκοτώσει μια γυναίκα για να επιβεβαιώσει τον ανδρισμό του και τα όνειρα εξουσίας και δύναμης. Ο Γιάννης ομολογεί πως αυτός έχει διαπράξει το έγκλημα και ξεκινάει η παράσταση του ενώπιον της δικαιοσύνης. Αναπαριστά ότι έχει διαβάσει στις εφημερίδες και η σχιζοφρένεια τέμνει το κοινωνικό και το ψυχολογικό πεδίο όταν ο Γιάννης γοητεύει το κοινό, τους δημοσιογράφους, τους ψυχιάτρους και τους δικαστές, γιατί το περιθωριακό, απομονωμένο και αδικημένο από τη φύση του άτομο συμβαίνει να είναι προικισμένο όχι μόνο με ευφυΐα, αλλά και με γοητεία και χάρη, ενώ το ανιδιοτελές του κίνητρο, η ομολογία για μια μάταιη πράξη βίας, προς χάριν μιας εκτόνωσης μιας παγιδευμένης ψυχής, συναρπάζει κυριολεκτικά τη νεολαία της εποχής, που βλέπει στο πρόσωπο του Γιάννη έναν γνήσιο εκφραστή των βαθύτερων αναγκών της...
Στοιχεία/Trivia: Η ταινία προβλήθηκε τη σαιζόν 1973-1974 και έκοψε 15.404 εισιτήρια. Ήρθε στην 37η θέση σε 44 ταινίες.Βασισμένο στην υπόθεση της δολοφονίας της Μαρίας Μπαβέα το 1963.Τρια Βραβεία στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 1973: σκηνοθεσίας,σεναρίου και πρώτου ανδρικου ρόλου στον Μανώλη Λογιάδη.Πρώτη κινηματογραφική εμφάνιση του Κώστα Αρζόγλου και του Γιώργου Παρτσαλάκη.
Ηθοποιοί: Μανώλης Λογιάδης , Μίκα Φλωρά , Νίκος Γκλαβάς , Βαγγέλης Καζάν , Μαλαίνα Ανουσάκη , Κώστας Αρζόγλου , Νικήτας Τσακίρογλου , Λήδα Πρωτοψάλτη , Μαίρη Μεταξά , Ζωζώ Ζάρπα , Γιώργος Παρτσαλάκης , Δημήτρης Μπικηρόπουλος , Μηνάς Χατζησάββας , Κώστας Μεσάρης , Κώστας Τσάκωνας (I) , Κώστας Ζιώγας , Μάνος Βενιέρης
Συζητήστε για την κινηματογραφική ταινία στο Retromaniax.gr