Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του «Μαίρη Αρώνη»
| (2 ενδιάμεσες εκδόσεις από ένα χρήστη δεν εμφανίζονται) | |||
| Γραμμή 3: | Γραμμή 3: | ||
</gallery> | </gallery> | ||
{{actor | {{actor | ||
|dob= | |dob=29 Δεκεμβρίου 1914 | ||
|dod=16 Ιουλίου 1992 | |dod=16 Ιουλίου 1992 | ||
|com= | |com=Γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν κόρη του καθηγητή της Μεγάλης του Γένους Σχολής, Λέανδρου Αρβανιτάκη. Αποφοίτησε από το Εθνικό Θέατρο το 1933 και το ίδιο καλοκαίρι πρωτοεμφανίστηκε στη σκηνή με θίασο του Πέλου Κατσέλη που έδινε παραστάσεις στα προάστια της Αθήνας. Τον επόμενο χρόνο, κι ενώ απείχε από τη σκηνή προκειμένου να αφοσιωθεί στη μελέτη του πιάνου για να πάρει το δίπλωμα της, παντρεύεται τον ηθοποιό του Εθνικού [[Θεόδωρος Αρώνης|'''Θεόδωρο Αρώνη''']], το επίθετο του οποίου κράτησε σε όλη της της ζωή. Το 1935 της γίνεται πρόταση να συμμετάσχει στο θίασο της '''Μαρίκας Κοτοπούλη'''. Πρώτη της εμφάνιση στο θίασο αυτό ήταν στο έργο «Μις Μπα», που σημείωσε εξαιρετική επιτυχία. Η Μαίρη Αρώνη χαρακτηρίστηκε τότε ως η πρώτη Ελληνίδα ηθοποιός που υπηρετούσε το θεατρικό χαρακτήρα της ενζενύ-κομεντιέν. Στο θίασο της Κοτοπούλη, που στο μεταξύ είχε προσληφθεί κι ο άντρας της, έμεινε πέντε χρόνια. Το 1941 συνεργάζεται με τον Κώστα Μουσούρη ενώ το 1944 βρίσκεται απόλυτη πρωταγωνίστρια στο θέατρο «Ακροπόλ» με παρτενέρ της το Δημήτρη Χορν. Αργότερα γίνεται συνθιασάρχισσα με τον Χορν και την πρώτη της εξαδέλφη '''[[Βάσω Μανωλίδου]]''' και περιοδεύουν με πολύ μεγάλη επιτυχία στα κέντρα του ελληνισμού. Στα χρόνια 1946-1950 παίζει σε εννέα παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου, ενώ το 1954 επιστρέφει στην κρατική σκηνή όπου θα παραμείνει με κάποια μικρά διαλείμματα ως το τέλος της καριέρας της. Ερμήνευσε πλήθος κλασσικών ρόλων του παγκόσμιου δραματολογίου, ενώ σφράγισε με το παίξιμο της τις κωμωδίες του Αριστοφάνη «Εκκλησιάζουσες» και «Λυσιστράτη». | ||
Το 1956 ο σύζυγός της, Θόδωρος Αρώνης, φεύγει από τη ζωή χτυπημένος από καρκίνο. Ο θάνατος του όπως κι η αυτοκτονία του πατέρα της τη σημαδεύουν. Αργότερα παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο τον γνωστό σκηνοθέτη [[Κωστής Μιχαηλίδης|'''Κωστή Μιχαηλίδη''']] με τον οποίο χώρισε λίγα χρόνια αργότερα. | |||
Από το 1968 παράλληλα με τη θεατρική της καριέρα, δίδασκε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Τελευταία της παράσταση ήταν «Η Χαρτοπαίχτρα» το 1982 με το Εθνικό Θέατρο. Πέθανε δέκα χρόνια αργότερα στον ύπνο της, στο σπίτι της εξαδέλφης της Βάσως Μανωλίδου και του Θόδωρου Κρίτα στο Πόρτο Ράφτη. | |||
|trivia= | |trivia=Έχει τιμηθεί με το «Χρυσό Σταυρό Ευποιίας» (1958) με το «Μέγα Ταξιάρχη» (1966) | ||
}} | }} | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 21:34, 5 Ιουνίου 2020
Ημερομηνία Γέννησης: 29 Δεκεμβρίου 1914
Ημερομηνία Θανάτου: 16 Ιουλίου 1992
Τηλεοπτικές σειρές στις οποίες έχει παίξει:
Κινηματογραφικές ταινίες στις οποίες έχει παίξει:
| Σελίδα περιεχομένου | Έτος |
|---|---|
| Η γυναίκα μου τρελλάθηκε (1966) | 1966 |
| Μια τρελλή τρελλή οικογένεια | 1965 |
| Μικροί και μεγάλοι εν δράσει | 1963 |
| Το σταυροδρόμι του πεπρωμένου | 1954 |
| Φουσκοθαλασσιές | 1966 |
Τηλεταινίες στις οποίες έχει παίξει:
Βιντεοταινίες στις οποίες έχει παίξει:
Μαγνητοσκοπημένες θεατρικές παραστάσεις στις οποίες έχει παίξει:
| Σελίδα περιεχομένου | Έτος | Κανάλι |
|---|---|---|
| Αγαμέμνων (1972) | 1972 | ΕΙΡΤ |
| Εκκλησιάζουσαι (1981) | 1981 | ΕΡΤ |
| Ελληνικά παραμύθια | 1975 | ΕΙΡΤ |
| Λυσιστράτη (1972) (I) | 1972 | ΕΙΡΤ |
| Μαμά | 1978 | ΕΡΤ |
| Ορφέας στον Άδη: Ο φυγάς | 1975 | ΥΕΝΕΔ |
| Το επάγγελμα της κυρίας Γουώρεν | 1977 | ΕΡΤ |
| Τριαντάφυλλο στο στήθος (1975) | 1975 | ΕΙΡΤ |
Θεατρικές παραστάσεις στις οποίες έχει παίξει:
| Σελίδα περιεχομένου | Έτος |
|---|---|
| Άνθρωπος και Υπεράνθρωπος | 1947 |
| Ένα καινούριο αστέρι | 1942 |
| Ένας Μήνας στην Εξοχή (1979) | 1979 |
| Έρωτα μαστροχαλαστή | 1943 |
| Αν έχεις τύχη (1942) | 1942 |
| Ανθή (1956) | 1956 |
| Γκραντ Οτέλ | 1942 |
| Δύσκολη ισορροπία | 1976 |
| Εκείνη τη νύχτα | 1942 |
| Ευτυχώς Επτωχεύσαμεν | 1937 |
| Η κυρία του κυρίου (1960) | 1960 |
| Η χαρτοπαίχτρα (1982) | 1982 |
| Ιππόλυτος (1973) | 1973 |
| Λυσιστράτη (1957) | 1957 |
| Λυσιστράτη (1969) | 1969 |
| Λυσιστράτη (1980) | 1980 |
| Μαντώ Μαυρογένους (1959) | 1959 |
| Μια τρελή τρελή σαραντάρα (1960) | 1960 |
| Ο Έρωτας των Τεσσάρων Συνταγματαρχών | 1956 |
| Οιδίπους Τύραννος (1933) | 1933 |
| Παντού τα πάντα | 1942 |
| Σαράντα και...! (1959) | 1959 |
| Το Μυστικό της Κοντέσσας Βαλέραινας (1967) | 1967 |
| Φωνάζει ο κλέφτης (1958) | 1958 |
Εκπομπές στις οποίες συμμετείχε ή τις οποίες παρουσίαζε:
| Σελίδα περιεχομένου | Έτος | Κανάλι |
|---|---|---|
| Σάββατο βράδυ, Κυριακή πρωί | 1978 | ΕΡΤ |
| Το Πορτραίτο της Πέμπτης | 1976 | ΕΡΤ |
Τηλεπαιχνίδια τα οποία παρουσίαζε ή στα οποία συμμετείχε:
Επεισόδια σειρών μυθοπλασίας & εκπομπών στα οποία συμμετείχε ή παρουσίαζε:
Μεταγλωττισμένες παραγωγές στις οποίες συμμετείχε:
Έχει τραγουδήσει:
Βιογραφία: Γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν κόρη του καθηγητή της Μεγάλης του Γένους Σχολής, Λέανδρου Αρβανιτάκη. Αποφοίτησε από το Εθνικό Θέατρο το 1933 και το ίδιο καλοκαίρι πρωτοεμφανίστηκε στη σκηνή με θίασο του Πέλου Κατσέλη που έδινε παραστάσεις στα προάστια της Αθήνας. Τον επόμενο χρόνο, κι ενώ απείχε από τη σκηνή προκειμένου να αφοσιωθεί στη μελέτη του πιάνου για να πάρει το δίπλωμα της, παντρεύεται τον ηθοποιό του Εθνικού Θεόδωρο Αρώνη, το επίθετο του οποίου κράτησε σε όλη της της ζωή. Το 1935 της γίνεται πρόταση να συμμετάσχει στο θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη. Πρώτη της εμφάνιση στο θίασο αυτό ήταν στο έργο «Μις Μπα», που σημείωσε εξαιρετική επιτυχία. Η Μαίρη Αρώνη χαρακτηρίστηκε τότε ως η πρώτη Ελληνίδα ηθοποιός που υπηρετούσε το θεατρικό χαρακτήρα της ενζενύ-κομεντιέν. Στο θίασο της Κοτοπούλη, που στο μεταξύ είχε προσληφθεί κι ο άντρας της, έμεινε πέντε χρόνια. Το 1941 συνεργάζεται με τον Κώστα Μουσούρη ενώ το 1944 βρίσκεται απόλυτη πρωταγωνίστρια στο θέατρο «Ακροπόλ» με παρτενέρ της το Δημήτρη Χορν. Αργότερα γίνεται συνθιασάρχισσα με τον Χορν και την πρώτη της εξαδέλφη Βάσω Μανωλίδου και περιοδεύουν με πολύ μεγάλη επιτυχία στα κέντρα του ελληνισμού. Στα χρόνια 1946-1950 παίζει σε εννέα παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου, ενώ το 1954 επιστρέφει στην κρατική σκηνή όπου θα παραμείνει με κάποια μικρά διαλείμματα ως το τέλος της καριέρας της. Ερμήνευσε πλήθος κλασσικών ρόλων του παγκόσμιου δραματολογίου, ενώ σφράγισε με το παίξιμο της τις κωμωδίες του Αριστοφάνη «Εκκλησιάζουσες» και «Λυσιστράτη». Το 1956 ο σύζυγός της, Θόδωρος Αρώνης, φεύγει από τη ζωή χτυπημένος από καρκίνο. Ο θάνατος του όπως κι η αυτοκτονία του πατέρα της τη σημαδεύουν. Αργότερα παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο τον γνωστό σκηνοθέτη Κωστή Μιχαηλίδη με τον οποίο χώρισε λίγα χρόνια αργότερα. Από το 1968 παράλληλα με τη θεατρική της καριέρα, δίδασκε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Τελευταία της παράσταση ήταν «Η Χαρτοπαίχτρα» το 1982 με το Εθνικό Θέατρο. Πέθανε δέκα χρόνια αργότερα στον ύπνο της, στο σπίτι της εξαδέλφης της Βάσως Μανωλίδου και του Θόδωρου Κρίτα στο Πόρτο Ράφτη.
Trivia: Έχει τιμηθεί με το «Χρυσό Σταυρό Ευποιίας» (1958) με το «Μέγα Ταξιάρχη» (1966)
Συζητήστε για τον/την ηθοποιό "{{{Sname}}}" στο Retromaniax.gr