Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του «Πεθαμένο λικέρ»
Nasos (συζήτηση | συνεισφορές) |
Nasos (συζήτηση | συνεισφορές) |
||
| Γραμμή 3: | Γραμμή 3: | ||
year=1992| | year=1992| | ||
Director=Γιώργος Καρυπίδης| | Director=Γιώργος Καρυπίδης| | ||
Type= | Type=14 | | ||
author= | | author= | | ||
senario=Γιάννης Ξανθούλης | | |||
music=Νίκος Κυπουργός | |||
|a1=Μπέτυ Λιβανού | |a1=Μπέτυ Λιβανού | ||
|a2=Σπύρος Φωκάς | |a2=Σπύρος Φωκάς | ||
| Γραμμή 20: | Γραμμή 21: | ||
|a13= | |a13= | ||
|a14= | |a14= | ||
| | |||
|com=Ένα ερωτικό θανατερό παιχνίδι τριών παιδιών στην Κυψέλη, στο τέλος της δεκαετίας του 1950. Ένα παιχνίδι που συνεχίζεται και στην υπόλοιπη ζωή τους, καθοριστικό για τη συναισθηματική τους αγωγή. Μέσα στην αστική ατμόσφαιρα του σπιτιού τους αναπτύσσεται ο ανταγωνισμός στον έρωτα και η διεκδίκηση του μεγαλύτερου δυνατού μερτικού από την έπαρση, που διακατέχει τα προεφηβικά τους χρόνια. Τα αντικείμενα, η Κυψέλη, τα πρόσωπα και οι ήχοι μεγεθύνονται με τους κανόνες του παιχνιδιού των τριών παιδιών, κανόνες γεμάτους από φόβους και πάθος. Τα παιχνίδια όμως, δεν έχουν ανθρώπινη λογική. Είναι εκδικητικά από τη μαγική τους φύση, γιατί διαιωνίζονται μέσα από τα λάθη και τις αδυναμίες των παικτών τους. | |||
}} | }} | ||
Αναθεώρηση της 17:39, 27 Μαΐου 2011
Τίτλος κινηματογραφικής ταινίας: Πεθαμένο λικέρ
Έτος: 1992
Είδος: Δραματική
Σκηνοθεσία: Γιώργος Καρυπίδης
Σενάριο: Γιάννης Ξανθούλης
Μουσική σύνθεση: Νίκος Κυπουργός
Ηθοποιοί: Μπέτυ Λιβανού , Σπύρος Φωκάς , Έφη Ροδίτη , Γιάννης Καράμπελας , Κώστας Καράμπελας , Βάσω Γουλιελμάκη , Ειρήνη Ιγγλέση , Ελένη Γερασιμίδου , Μαρία Κανελλοπούλου , Τάκης Βαμβακίδης
Περίληψη/Σχόλια: Ένα ερωτικό θανατερό παιχνίδι τριών παιδιών στην Κυψέλη, στο τέλος της δεκαετίας του 1950. Ένα παιχνίδι που συνεχίζεται και στην υπόλοιπη ζωή τους, καθοριστικό για τη συναισθηματική τους αγωγή. Μέσα στην αστική ατμόσφαιρα του σπιτιού τους αναπτύσσεται ο ανταγωνισμός στον έρωτα και η διεκδίκηση του μεγαλύτερου δυνατού μερτικού από την έπαρση, που διακατέχει τα προεφηβικά τους χρόνια. Τα αντικείμενα, η Κυψέλη, τα πρόσωπα και οι ήχοι μεγεθύνονται με τους κανόνες του παιχνιδιού των τριών παιδιών, κανόνες γεμάτους από φόβους και πάθος. Τα παιχνίδια όμως, δεν έχουν ανθρώπινη λογική. Είναι εκδικητικά από τη μαγική τους φύση, γιατί διαιωνίζονται μέσα από τα λάθη και τις αδυναμίες των παικτών τους.
Συζητήστε για την κινηματογραφική ταινία στο Retromaniax.gr