Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του «Σοφία Αδαμίδου»
(Νέα σελίδα με '{{host}}') |
|||
| (3 ενδιάμεσες εκδόσεις από ένα χρήστη δεν εμφανίζονται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
{{host}} | <gallery> | ||
Image: sofiaadamidou.JPG|Στην εκπομπή "Έτσι είναι η ζωή" | |||
</gallery> | |||
{{host | |||
|dob=1963 | |||
|dod=12 Ιουνίου 2021 | |||
|com=Δημοσιογράφος και συγγραφέας. Γεννήθηκε στη Χαραυγή Κοζάνης και σπούδασε στη Νομική Σχολή Αθηνών και στο Κολέγιο Δημοσιογραφικών Σπουδών. Εργάστηκε στο Ριζοσπάστη, στον 902, στην ΕΡΤ και στον ΑΝΤ1. | |||
Εξέδωσε δύο ποιητικές συλλογές και συνέγραψε τη βιογραφία της Σωτηρίας Μπέλλου, με τίτλο «Πότε ντόρτια, πότε εξάρες», έργο το οποίο διασκεύασε για το θέατρο, με τον τίτλο «Σωτηρία με λένε». | |||
Στα θεατρικά της έργα είναι μεταξύ άλλων ο «Άρης», βασισμένο στη ζωή και τους αγώνες του Άρη Βελουχιώτη, για το οποίο τιμήθηκε με το βραβείο «Αλέκος Σακελλάριος» από τα Κορφιάτικα βραβεία, «Οδός Αβύσσου, αριθμός 0» του Μενέλαου Λουντέμη, «Ήλιος στην πέτρα», βασισμένο στο αφήγημα της αντάρτισσας του ΔΣΕ, Ελένης Τραγγανίδα – Μακρυνιώτη «Η Μυρτιά του βουνού», «Άνθρωποι και ποντίκια» του Στάινμπεκ, «Ο Τζόνι πήρε το όπλο του», από το βιβλίο του Ντάλτον Τράμπο κ.ά. | |||
Με τον αδερφό της και θεατρικό συγγραφέα, '''Μυρώδη Αδαμίδη''', συνεργάστηκαν μεταξύ άλλων στη συγγραφή του έργου «Καρλ, της καρδιάς μου καρδιά», εμπνευσμένο από τις επιστολές της Τζένης και του Καρλ Μαρξ. | |||
Υπήρξε τακτικό μέλος της Εταιρείας Θεατρικών Συγγραφέων και του Μορφωτικού Ιδρύματος της ΕΣΗΕΑ. | |||
Πέθανε στην Αθήνα μετά από πολυήμερη νοσηλεία στην εντατική, και κηδεύτηκε στη Χαραυγή Κοζάνης. | |||
|trivia= | |||
}} | |||
Τελευταία αναθεώρηση της 21:30, 17 Ιουνίου 2021
Στην εκπομπή "Έτσι είναι η ζωή"
Ημερομηνία γέννησης: 1963
Ημερομηνία θανάτου: 12 Ιουνίου 2021
Τηλεοπτικές εκπομπές που έχει παρουσιάσει / στις οποίες συμμετείχε:
| Σελίδα περιεχομένου | Έτος | Κανάλι |
|---|---|---|
| Άνθρωποι (1997) | 1997 | ΝΕΤ |
| Έτσι Είναι η Ζωή (2005) | 2005 | 902 TV |
| Απόψε αυτοσχεδιάζουμε (2003) | 2003 | 902 TV |
| Δεν άνθησαν ματαίως... | 2007 | 902 TV |
| Οι αταίριαστοι (2001) | 2001 | ΕΤ1 |
Τηλεπαιχνίδια που έχει παρουσιάσει / στα οποία συμμετείχε:
Σειρές στις οποίες έχει εμφανιστεί:
Κινηματογραφικές ταινίες στις οποίες έχει εμφανιστεί:
Θεατρικές παραστάσεις στις οποίες έχει παίξει:
Θεατρικές παραστάσεις στις οποίες έχει παίξει:
| Σελίδα περιεχομένου | Έτος |
|---|---|
| Πέρασα με κόκκινο | 2013 |
| Σωτηρία Μπέλλου: Η περιπλανώμενη ζωή μιας ρεμπέτισσας | 2011 |
| Σωτηρία με λένε | 2008 |
Βιντεοταινίες στις οποίες έχει εμφανιστεί:
Μεταγλωττισμένες παραγωγές στις οποίες συμμετείχε:
Βιογραφία: Δημοσιογράφος και συγγραφέας. Γεννήθηκε στη Χαραυγή Κοζάνης και σπούδασε στη Νομική Σχολή Αθηνών και στο Κολέγιο Δημοσιογραφικών Σπουδών. Εργάστηκε στο Ριζοσπάστη, στον 902, στην ΕΡΤ και στον ΑΝΤ1.
Εξέδωσε δύο ποιητικές συλλογές και συνέγραψε τη βιογραφία της Σωτηρίας Μπέλλου, με τίτλο «Πότε ντόρτια, πότε εξάρες», έργο το οποίο διασκεύασε για το θέατρο, με τον τίτλο «Σωτηρία με λένε».
Στα θεατρικά της έργα είναι μεταξύ άλλων ο «Άρης», βασισμένο στη ζωή και τους αγώνες του Άρη Βελουχιώτη, για το οποίο τιμήθηκε με το βραβείο «Αλέκος Σακελλάριος» από τα Κορφιάτικα βραβεία, «Οδός Αβύσσου, αριθμός 0» του Μενέλαου Λουντέμη, «Ήλιος στην πέτρα», βασισμένο στο αφήγημα της αντάρτισσας του ΔΣΕ, Ελένης Τραγγανίδα – Μακρυνιώτη «Η Μυρτιά του βουνού», «Άνθρωποι και ποντίκια» του Στάινμπεκ, «Ο Τζόνι πήρε το όπλο του», από το βιβλίο του Ντάλτον Τράμπο κ.ά.
Με τον αδερφό της και θεατρικό συγγραφέα, Μυρώδη Αδαμίδη, συνεργάστηκαν μεταξύ άλλων στη συγγραφή του έργου «Καρλ, της καρδιάς μου καρδιά», εμπνευσμένο από τις επιστολές της Τζένης και του Καρλ Μαρξ.
Υπήρξε τακτικό μέλος της Εταιρείας Θεατρικών Συγγραφέων και του Μορφωτικού Ιδρύματος της ΕΣΗΕΑ.
Πέθανε στην Αθήνα μετά από πολυήμερη νοσηλεία στην εντατική, και κηδεύτηκε στη Χαραυγή Κοζάνης.
Trivia:
Συζητήστε για τον/την παρουσιαστή "{{{Sname}}}" στο Retromaniax.gr