Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του «Χιούι (2008)»
Landa (συζήτηση | συνεισφορές) (Νέα σελίδα με '{{Theatro| year=2008| Type=7| episode=Χιούι (Hughie) (1ος χρόνος)| theater=Bios | firstEpisodeAirDt=20 Νοεμβρίου 2008 | place=Αθήνα| author=E...') |
|||
Γραμμή 3: | Γραμμή 3: | ||
Type=7| | Type=7| | ||
episode=Χιούι (Hughie) (1ος χρόνος)| | episode=Χιούι (Hughie) (1ος χρόνος)| | ||
theater=Bios | | theater=Bios| | ||
firstEpisodeAirDt=20 Νοεμβρίου 2008 | | firstEpisodeAirDt=20 Νοεμβρίου 2008| | ||
place=Αθήνα| | place=Αθήνα| | ||
author=Eugene O'Neill| | author=Eugene O'Neill| | ||
Director=Άσπα Τομπούλη | | Director=Άσπα Τομπούλη| | ||
senario=Άσπα Τομπούλη|play=μετάφραση κειμένου| | |||
period=2008-2009| | period=2008-2009| | ||
skinika=Μαρία Κονομή | | skinika=Μαρία Κονομή| | ||
suits=Claire Bracewell | | suits=Claire Bracewell| | ||
music=Πλάτων Ανδριτσάκης| | music=Πλάτων Ανδριτσάκης| | ||
music2=Μίκυ Παντελούς| | music2=Μίκυ Παντελούς| | ||
lights=Ηλίας Κωνσταντακόπουλος | lights=Ηλίας Κωνσταντακόπουλος | ||
|a1=Κώστας Τριανταφυλλόπουλος|ra1=Έρι Σμιθ | |a1=Κώστας Τριανταφυλλόπουλος|ra1=Έρι Σμιθ | ||
|a2=Μάνος Σταλάκης|ra2=Τσάρλι Χιούζ | |a2=Μάνος Σταλάκης|ra2=Τσάρλι Χιούζ | ||
|com=Νέα Υόρκη. Μεταξύ 3 και 4 το πρωί του 1929, λίγο πριν το μεγάλο οικονομικό κραχ. Στη ρεσεψιόν ενός ξενοδοχείου στο κέντρο της πόλης. Ο μικρο-τζογαδόρος Έρι Σμιθ επιστρέφει μετά από πολυήμερο μεθύσι και αντικρίζει τον καινούργιο ρεσεψιονίστ. Του θυμίζει τον Χιούι, τον προηγούμενο νυχτερινό υπάλληλο που πέθανε πρόσφατα. Μέσα στην ησυχία της νύχτας που διακόπτεται από τους ήχους της πόλης οι δυο αυτοί μοναχικοί τύποι βρίσκουν τελικά σημείο επαφής μέσα από τις αφηγήσεις ξεκαρδιστικών ιστοριών, εξομολογήσεις αποτυχιών και καταθέσεις ψευδαισθήσεων. | |com=Νέα Υόρκη. Μεταξύ 3 και 4 το πρωί του 1929, λίγο πριν το μεγάλο οικονομικό κραχ. Στη ρεσεψιόν ενός ξενοδοχείου στο κέντρο της πόλης. Ο μικρο-τζογαδόρος Έρι Σμιθ επιστρέφει μετά από πολυήμερο μεθύσι και αντικρίζει τον καινούργιο ρεσεψιονίστ. Του θυμίζει τον Χιούι, τον προηγούμενο νυχτερινό υπάλληλο που πέθανε πρόσφατα. Μέσα στην ησυχία της νύχτας που διακόπτεται από τους ήχους της πόλης οι δυο αυτοί μοναχικοί τύποι βρίσκουν τελικά σημείο επαφής μέσα από τις αφηγήσεις ξεκαρδιστικών ιστοριών, εξομολογήσεις αποτυχιών και καταθέσεις ψευδαισθήσεων. | ||
Ο μεγάλος Ο’ Νηλ στο τέλος της ζωής του δίνει ένα μικρό διαμάντι, ένα τολμηρό και εξαιρετικά προφητικό για τον σημερινό θεατή κείμενο, μεταφέροντας μας στο μαγικό χώρο του Αμερικάνικου μύθου τον οποίο ξεγυμνώνει με σαρδόνια διάθεση και ανελέητο τρόπο. Γραμμένο σε πυκνή αργκό του 1930, αποτυπώνει τον κόσμο των καιροσκόπων, των τζογαδόρων, της φούσκας και της ψευτιάς. | |||
|trivia=Το έργο ανέβηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα. | |trivia=Το έργο ανέβηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα. | ||
}} | }} |
Τελευταία αναθεώρηση της 01:52, 18 Μαρτίου 2018
Έτος: 2008
Θεατρικός τίτλος: Χιούι (Hughie) (1ος χρόνος)
Είδος: Δράμα
Θέατρο: Bios
Πρεμιέρα: 20 Νοεμβρίου 2008
Περίοδοι παραστάσεων: 2008-2009
Τόπος: Αθήνα
Σκηνοθεσία: Άσπα Τομπούλη
Συγγραφέας: Eugene O'Neill
Σενάριο: Άσπα Τομπούλη (μετάφραση κειμένου)
Σκηνικά: Μαρία Κονομή
Κοστούμια: Claire Bracewell
Φωτισμοί: Ηλίας Κωνσταντακόπουλος
Μουσική σύνθεση: Πλάτων Ανδριτσάκης , Μίκυ Παντελούς
Ηθοποιοί: Κώστας Τριανταφυλλόπουλος (Έρι Σμιθ) , Μάνος Σταλάκης (Τσάρλι Χιούζ)
Σχόλια/Πλοκή: Νέα Υόρκη. Μεταξύ 3 και 4 το πρωί του 1929, λίγο πριν το μεγάλο οικονομικό κραχ. Στη ρεσεψιόν ενός ξενοδοχείου στο κέντρο της πόλης. Ο μικρο-τζογαδόρος Έρι Σμιθ επιστρέφει μετά από πολυήμερο μεθύσι και αντικρίζει τον καινούργιο ρεσεψιονίστ. Του θυμίζει τον Χιούι, τον προηγούμενο νυχτερινό υπάλληλο που πέθανε πρόσφατα. Μέσα στην ησυχία της νύχτας που διακόπτεται από τους ήχους της πόλης οι δυο αυτοί μοναχικοί τύποι βρίσκουν τελικά σημείο επαφής μέσα από τις αφηγήσεις ξεκαρδιστικών ιστοριών, εξομολογήσεις αποτυχιών και καταθέσεις ψευδαισθήσεων.
Ο μεγάλος Ο’ Νηλ στο τέλος της ζωής του δίνει ένα μικρό διαμάντι, ένα τολμηρό και εξαιρετικά προφητικό για τον σημερινό θεατή κείμενο, μεταφέροντας μας στο μαγικό χώρο του Αμερικάνικου μύθου τον οποίο ξεγυμνώνει με σαρδόνια διάθεση και ανελέητο τρόπο. Γραμμένο σε πυκνή αργκό του 1930, αποτυπώνει τον κόσμο των καιροσκόπων, των τζογαδόρων, της φούσκας και της ψευτιάς.
Trivia: Το έργο ανέβηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα.
Συζητήστε για τη θεατρική παράσταση "{{{Sname}}}" στο Retromaniax.gr