Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του «Ένα τραγούδι για τον Αργύρη»
(Μία ενδιάμεση έκδοση από ένα χρήστη δεν εμφανίζεται) | |||
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
{{ movies | | <gallery> | ||
Sname=Ένα τραγούδι για τον Αργύρη| | Image: enatragoudigiatonargyri1.JPG | ||
Image: enatragoudigiatonargyri2.JPG|Αργύρης Σφουντούρης | |||
</gallery> | |||
{{movies| | |||
Sname= a.k.a. Ένα τραγούδι για τον Αργύρη| | |||
year=2006| | year=2006| | ||
Director=Stefan Haupt | | airDay=| | ||
Dur=| | |||
Director=Stefan Haupt| | |||
senario=Stefan Haupt| | |||
Type=13| | Type=13| | ||
music=Tomas Korber| | music=Tomas Korber| | ||
music2=Γιώργος Στεργίου| | music2=Γιώργος Στεργίου (I)| | ||
cinematography=Patrick Lindenmaier| | cinematography=Patrick Lindenmaier| | ||
producer=| | |||
company=Fontana Film GmbH| | |||
skinika= | |||
|a1=Αργύρης Σφουντούρης | |a1=Αργύρης Σφουντούρης | ||
|a2=Χρυσούλα Τζάθα Σφουντούρη | |a2=Χρυσούλα Τζάθα Σφουντούρη | ||
Γραμμή 28: | Γραμμή 34: | ||
|a16=Arthur Bill | |a16=Arthur Bill | ||
|com=10 Ιουνίου 1944. | |com=10 Ιουνίου 1944. Δίστομο. Ένα μικρό χωριό, ένα βήμα από την θάλασσα, στο δρόμο από την Αθήνα προς τους Δελφούς. Εδώ επιζεί ο μικρός Αργύρης, ούτε καν τεσσάρων χρονών, στις 10 Ιουνίου του 1944 μία κτηνώδη σφαγή των Γερμανικών Δυνάμεων: Το λεγόμενο "μέτρο εξιλέωσης" μιας ναζιστικής μεραρχίας, ως αντίποινα για μία επίθεση ανταρτών εναντίον των Γερμανών στην περιοχή. Σε λιγότερο από δύο ώρες σκοτώνονται 218 κάτοικοι του χωριού: γυναίκες, άντρες, γέροι, μωρά και βρέφη. Ο Αργύρης χάνει τους γονείς του και άλλους 30 συγγενείς. Κάμποσα χρόνια περνάει το αγόρι σε ορφανοτροφεία γύρω από την Αθήνα, μέσα σε χιλιάδες παιδιά του πολέμου. Ώσπου μία μέρα εμφανίζεται μία αποστολή του Ερυθρού Σταυρού και διαλέγει μία χούφτα παιδιά για ένα μεγάλο ταξίδι σε μία μακρινή χώρα. Ο Αργύρης θέλει οπωσδήποτε να πάει μαζί τους. Και έτσι φτάνει στην Ελβετία, στο παιδικό χωριό Πεσταλότσι στο Τρόγκεν. Χρόνια αργότερα κάνει τη διδακτορική του διατριβή στο "Πολυτεχνείο της Ζυρίχης" ("Ε.Τ.Η.") στα Μαθηματικά και την Αστροφυσική. Πολύ σύντομα αρχίζει να διδάσκει στα λύκεια της Ζυρίχης, μεταφράζει Έλληνες ποιητές στα γερμανικά, και εργάζεται ως βοηθός αργότερα για μερικά χρόνια, μεταξύ άλλων και με το Ελβετικό Σώμα Βοήθειας για τα θύματα καταστροφών στην αναπτυξιακή βοήθεια στη Σομαλία, στο Νεπάλ και στην Ινδονησία. Γυρνώντας στην Ευρώπη, αρχίζει τα πήγαινε-έλα μεταξύ Ελβετίας και Ελλάδας και οι παραμονές στην παλιά του πατρίδα όλο και παρατείνονται. | ||
Δίστομο. Ένα μικρό χωριό, ένα βήμα από την θάλασσα, στο δρόμο από την Αθήνα προς τους Δελφούς. Εδώ επιζεί ο μικρός Αργύρης, ούτε καν τεσσάρων χρονών, στις 10 Ιουνίου του 1944 μία κτηνώδη σφαγή των Γερμανικών Δυνάμεων: Το λεγόμενο | |||
Κάμποσα χρόνια περνάει το αγόρι σε ορφανοτροφεία γύρω από την Αθήνα, μέσα σε χιλιάδες παιδιά του πολέμου. Ώσπου μία μέρα εμφανίζεται μία αποστολή του Ερυθρού Σταυρού και διαλέγει μία χούφτα παιδιά για ένα μεγάλο ταξίδι σε μία μακρινή χώρα. Ο Αργύρης θέλει οπωσδήποτε να πάει μαζί τους. Και έτσι φτάνει στην Ελβετία, στο παιδικό χωριό Πεσταλότσι στο Τρόγκεν. Χρόνια αργότερα κάνει τη διδακτορική του διατριβή στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης ( | Ο Αργύρης Σφουντούρης, σήμερα 66 χρονών, είναι ένας άνδρας με συναρπαστική γοητεία και μελαγχολική ευθυμία, που έχει ασχοληθεί σε όλη του την ζωή με την παραφροσύνη, που του συνέβη όταν ήταν μικρό παιδί. Σε ένα "Συνέδριο για την Ειρήνη" -για παράδειγμα- συλλογιζόταν δυνατότητες, πώς θα μπορούσε ο κόσμος να βγει από το φαύλο κύκλο της βίας. Δεν προσπάθησε να το «ξεπεράσει» μέσα του, και να «κλείσει» το κεφάλαιο με τις παιδικές του αναμνήσεις, αλλά πολύ περισσότερο αγωνίστηκε να μάθει να ζει με αυτές και πέραν τούτου να επηρεάσει τον έξω κόσμο. Μία ταινία για την αντιμετώπιση του προσωπικού θρήνου και του ιστορικού χρέους. Μία ταινία για τις φαινομενικά άλυτες δυσκολίες μίας πραγματικής συμφιλίωσης, μία ταινία για την αναζήτηση της ειρήνης —ένα ταξίδι με άγνωστο τέλος. | ||
Ο Αργύρης Σφουντούρης, σήμερα 66 χρονών, είναι ένας άνδρας με συναρπαστική γοητεία και μελαγχολική ευθυμία, που έχει ασχοληθεί σε όλη του την ζωή με την παραφροσύνη, που του συνέβη όταν ήταν μικρό παιδί. Σε ένα | |||
Μία ταινία για την αντιμετώπιση του προσωπικού θρήνου και του ιστορικού χρέους. | |||
Μία ταινία για τις φαινομενικά άλυτες δυσκολίες μίας πραγματικής συμφιλίωσης, μία ταινία για την αναζήτηση της ειρήνης | |||
|trivia= | |trivia= | ||
}} | }} |
Τελευταία αναθεώρηση της 14:50, 13 Απριλίου 2015
Τίτλος κινηματογραφικής ταινίας: a.k.a. Ένα τραγούδι για τον Αργύρη
Έτος: 2006
Είδος: Ντοκιμαντέρ
Σκηνοθεσία: Stefan Haupt
Σενάριο: Stefan Haupt
Φωτογραφία: Patrick Lindenmaier
Μουσική σύνθεση: Tomas Korber , Γιώργος Στεργίου (I)
Εταιρία παραγωγής: Fontana Film GmbH
Περίληψη/Σχόλια: 10 Ιουνίου 1944. Δίστομο. Ένα μικρό χωριό, ένα βήμα από την θάλασσα, στο δρόμο από την Αθήνα προς τους Δελφούς. Εδώ επιζεί ο μικρός Αργύρης, ούτε καν τεσσάρων χρονών, στις 10 Ιουνίου του 1944 μία κτηνώδη σφαγή των Γερμανικών Δυνάμεων: Το λεγόμενο "μέτρο εξιλέωσης" μιας ναζιστικής μεραρχίας, ως αντίποινα για μία επίθεση ανταρτών εναντίον των Γερμανών στην περιοχή. Σε λιγότερο από δύο ώρες σκοτώνονται 218 κάτοικοι του χωριού: γυναίκες, άντρες, γέροι, μωρά και βρέφη. Ο Αργύρης χάνει τους γονείς του και άλλους 30 συγγενείς. Κάμποσα χρόνια περνάει το αγόρι σε ορφανοτροφεία γύρω από την Αθήνα, μέσα σε χιλιάδες παιδιά του πολέμου. Ώσπου μία μέρα εμφανίζεται μία αποστολή του Ερυθρού Σταυρού και διαλέγει μία χούφτα παιδιά για ένα μεγάλο ταξίδι σε μία μακρινή χώρα. Ο Αργύρης θέλει οπωσδήποτε να πάει μαζί τους. Και έτσι φτάνει στην Ελβετία, στο παιδικό χωριό Πεσταλότσι στο Τρόγκεν. Χρόνια αργότερα κάνει τη διδακτορική του διατριβή στο "Πολυτεχνείο της Ζυρίχης" ("Ε.Τ.Η.") στα Μαθηματικά και την Αστροφυσική. Πολύ σύντομα αρχίζει να διδάσκει στα λύκεια της Ζυρίχης, μεταφράζει Έλληνες ποιητές στα γερμανικά, και εργάζεται ως βοηθός αργότερα για μερικά χρόνια, μεταξύ άλλων και με το Ελβετικό Σώμα Βοήθειας για τα θύματα καταστροφών στην αναπτυξιακή βοήθεια στη Σομαλία, στο Νεπάλ και στην Ινδονησία. Γυρνώντας στην Ευρώπη, αρχίζει τα πήγαινε-έλα μεταξύ Ελβετίας και Ελλάδας και οι παραμονές στην παλιά του πατρίδα όλο και παρατείνονται.
Ο Αργύρης Σφουντούρης, σήμερα 66 χρονών, είναι ένας άνδρας με συναρπαστική γοητεία και μελαγχολική ευθυμία, που έχει ασχοληθεί σε όλη του την ζωή με την παραφροσύνη, που του συνέβη όταν ήταν μικρό παιδί. Σε ένα "Συνέδριο για την Ειρήνη" -για παράδειγμα- συλλογιζόταν δυνατότητες, πώς θα μπορούσε ο κόσμος να βγει από το φαύλο κύκλο της βίας. Δεν προσπάθησε να το «ξεπεράσει» μέσα του, και να «κλείσει» το κεφάλαιο με τις παιδικές του αναμνήσεις, αλλά πολύ περισσότερο αγωνίστηκε να μάθει να ζει με αυτές και πέραν τούτου να επηρεάσει τον έξω κόσμο. Μία ταινία για την αντιμετώπιση του προσωπικού θρήνου και του ιστορικού χρέους. Μία ταινία για τις φαινομενικά άλυτες δυσκολίες μίας πραγματικής συμφιλίωσης, μία ταινία για την αναζήτηση της ειρήνης —ένα ταξίδι με άγνωστο τέλος.
Ηθοποιοί: Αργύρης Σφουντούρης , Χρυσούλα Τζάθα Σφουντούρη , Αστέρω Λιάσκου Σφουντούρη , Κονδυλία Σφουντούρη , Χαράλαμπος Γιάγκος , Μαρία Παπαϊωάννου Σφουντούρη , Παναγιώτης Σφουντούρης , Σταματία Βάρλα , Μίκης Θεοδωράκης , Στάθης Σταθάς , Gabriele Heinecke , Eberhard Rondholz , Rolf Surmann , Albert Spiegel , Λεωνίδας Σακελλαρίδης , Arthur Bill
Συζητήστε για την κινηματογραφική ταινία στο Retromaniax.gr