Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του «Ταξιάρχης Μανταμάδου Λέσβου»
Nasos (συζήτηση | συνεισφορές) |
Nasos (συζήτηση | συνεισφορές) |
||
(5 ενδιάμεσες αναθεωρήσεις από τον ίδιο χρήστη δεν εμφανίζεται) | |||
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
<gallery> | <gallery> | ||
Image: | Image: otaxiarhismantamadou.JPG | ||
Image: taxiarhismantamadou.JPG | |||
</gallery> | </gallery> | ||
{{ Vhs | | {{ Vhs | | ||
Γραμμή 6: | Γραμμή 7: | ||
Sname=Ταξιάρχης Μανταμάδου Λέσβου| | Sname=Ταξιάρχης Μανταμάδου Λέσβου| | ||
year=1985 | | year=1985 | | ||
Dur=75'| | |||
Director=Νεκτάριος Ζιόμπολας | | Director=Νεκτάριος Ζιόμπολας | | ||
music=Νεκτάριος Ζιόμπολας| | music=Νεκτάριος Ζιόμπολας| | ||
senario=Νεκτάριος Ζιόμπολας | senario=Νεκτάριος Ζιόμπολας| | ||
producer=Elpis Film | |||
|a1=Αλέξανδρος Δραγώνας |ra1=αφήγηση | |a1=Αλέξανδρος Δραγώνας |ra1=αφήγηση | ||
|com=Τον 10ο με 11ο αιώνα, όταν το Βυζαντινό κράτος μεσουρανούσε, οι Σαρακηνοί πειρατές βρίσκονταν και αυτοί στις δόξες τους. Λυμαίνονταν τα νησιά του Αιγαίου, λήστευαν, έκαιγαν και αιχμαλώτιζαν ανθρώπους, τους οποίους προόριζαν για τα σκλαβοπάζαρα της Ανατολής. Η Λέσβος, πλούσια και ελκυστική, είχε γίνει διαλεκτή λεία των κουρσάρων. Στην τοποθεσία Λεσβάδος, κοντά στο Μανταμάδο, υπήρχε μια αρχαία πολιτεία, ο Στένακας, και όχι πολύ μακριά της ένα μοναστήρι των Ταξιαρχών, που η ίδρυση του χάνεται στα βάθη των αιώνων. Το ιστορικό του το μαθαίνουμε από τη ζωντανή τοπική παράδοση, που έφτασε ως τις μέρες μας. Ήταν οχυρωμένο, σαν κάστρο, με τείχη και πύργο, και από νωρίς είχε προκαλέσει το ενδιαφέρον των πειρατών, που ήθελαν να το πατήσουν. Έτσι μια άνοιξη, ο αρχιπειρατής Σιρχάν, ένας άγριος και μελαμψός γίγαντας, ζωσμένος το μπαλτά και τη σπάθα, κάλεσε το τσούρμο του και τους είπε: "Αυτή τη φορά, το δίχως άλλο, θα μπούμε στο μοναστήρι. Εγώ θέλω μόνο το χρυσό ποτήρι, που λειτουργάνε οι καλόγεροι, για να πίνω το κρασί μου. Όλα τ' άλλά δικά σας"... | |com=Τον 10ο με 11ο αιώνα, όταν το Βυζαντινό κράτος μεσουρανούσε, οι Σαρακηνοί πειρατές βρίσκονταν και αυτοί στις δόξες τους. Λυμαίνονταν τα νησιά του Αιγαίου, λήστευαν, έκαιγαν και αιχμαλώτιζαν ανθρώπους, τους οποίους προόριζαν για τα σκλαβοπάζαρα της Ανατολής. Η Λέσβος, πλούσια και ελκυστική, είχε γίνει διαλεκτή λεία των κουρσάρων. Στην τοποθεσία Λεσβάδος, κοντά στο Μανταμάδο, υπήρχε μια αρχαία πολιτεία, ο Στένακας, και όχι πολύ μακριά της ένα μοναστήρι των Ταξιαρχών, που η ίδρυση του χάνεται στα βάθη των αιώνων. Το ιστορικό του το μαθαίνουμε από τη ζωντανή τοπική παράδοση, που έφτασε ως τις μέρες μας. Ήταν οχυρωμένο, σαν κάστρο, με τείχη και πύργο, και από νωρίς είχε προκαλέσει το ενδιαφέρον των πειρατών, που ήθελαν να το πατήσουν. Έτσι μια άνοιξη, ο αρχιπειρατής Σιρχάν, ένας άγριος και μελαμψός γίγαντας, ζωσμένος το μπαλτά και τη σπάθα, κάλεσε το τσούρμο του και τους είπε: "Αυτή τη φορά, το δίχως άλλο, θα μπούμε στο μοναστήρι. Εγώ θέλω μόνο το χρυσό ποτήρι, που λειτουργάνε οι καλόγεροι, για να πίνω το κρασί μου. Όλα τ' άλλά δικά σας"... | ||
}} | }} |
Τελευταία αναθεώρηση της 08:12, 2 Νοεμβρίου 2013
Τίτλος βιντεοταινίας: Ταξιάρχης Μανταμάδου Λέσβου
Έτος: 1985
Διάρκεια: 75'
Είδος: Ντοκιμαντέρ
Σκηνοθεσία: Νεκτάριος Ζιόμπολας
Σενάριο: Νεκτάριος Ζιόμπολας
Μουσική σύνθεση: Νεκτάριος Ζιόμπολας
Παραγωγός: Elpis Film
Ηθοποιοί: Αλέξανδρος Δραγώνας (αφήγηση)
Σχόλια/Πλοκή: Τον 10ο με 11ο αιώνα, όταν το Βυζαντινό κράτος μεσουρανούσε, οι Σαρακηνοί πειρατές βρίσκονταν και αυτοί στις δόξες τους. Λυμαίνονταν τα νησιά του Αιγαίου, λήστευαν, έκαιγαν και αιχμαλώτιζαν ανθρώπους, τους οποίους προόριζαν για τα σκλαβοπάζαρα της Ανατολής. Η Λέσβος, πλούσια και ελκυστική, είχε γίνει διαλεκτή λεία των κουρσάρων. Στην τοποθεσία Λεσβάδος, κοντά στο Μανταμάδο, υπήρχε μια αρχαία πολιτεία, ο Στένακας, και όχι πολύ μακριά της ένα μοναστήρι των Ταξιαρχών, που η ίδρυση του χάνεται στα βάθη των αιώνων. Το ιστορικό του το μαθαίνουμε από τη ζωντανή τοπική παράδοση, που έφτασε ως τις μέρες μας. Ήταν οχυρωμένο, σαν κάστρο, με τείχη και πύργο, και από νωρίς είχε προκαλέσει το ενδιαφέρον των πειρατών, που ήθελαν να το πατήσουν. Έτσι μια άνοιξη, ο αρχιπειρατής Σιρχάν, ένας άγριος και μελαμψός γίγαντας, ζωσμένος το μπαλτά και τη σπάθα, κάλεσε το τσούρμο του και τους είπε: "Αυτή τη φορά, το δίχως άλλο, θα μπούμε στο μοναστήρι. Εγώ θέλω μόνο το χρυσό ποτήρι, που λειτουργάνε οι καλόγεροι, για να πίνω το κρασί μου. Όλα τ' άλλά δικά σας"...
Συζητήστε για τη βιντεοταινία στο Retromaniax.gr