Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του «Μητροπόλεις»
Nasos (συζήτηση | συνεισφορές) |
|||
| (2 ενδιάμεσες εκδόσεις από 2 χρήστες δεν εμφανίζονται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
{{ movies | | <gallery> | ||
Image: mitropoleis.jpg | |||
</gallery> | |||
{{movies| | |||
Sname=Μητροπόλεις| | Sname=Μητροπόλεις| | ||
year=1975| | year=1975| | ||
Dur= | airDay=| | ||
Director=Κώστας Σφήκας | | Dur=90'| | ||
Type=17 | | Director=Κώστας Σφήκας| | ||
senario=Κώστας Σφήκας | | producer=Απόστολος Παπαευσταθίου| | ||
Type=17| | |||
senario=Κώστας Σφήκας| | |||
cinematography=Θανάσης Ανανίδης| | |||
cinematography2=Μανώλης Αδαμάκης| | |||
cinematography3=Διαμαντής Ανανίδης| | |||
company=Cinetic| | |||
|com=Στην τρυκέζα ο σκηνοθέτης επεξεργάζεται ένα πλούσιο φωτογραφικό υλικό και το έργο τριών από τους καλύτερους δημιουργούς της Ευρώπης πριν από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο (Προυστ, Ρίλκε, Σαιν Σανς). Η ακινησία σαν χαρακτηριστικό γνώρισμα της φωτογραφίας, είναι ένα από τα στοιχεία που μεταχειρίζεται ο σκηνοθέτης για τη διαλεκτική οικοδόμηση ενός στοχασμού πάνω στο γιγαντισμό, την πτώση και το θάνατο των κυρίαρχων πολιτισμών του 20ου αιώνα. Ο λόγος του Προυστ είναι η «αναζήτηση του χαμένου χρόνου», η αναβίωση μέσα στην τέχνη. Τα αποσπάσματα του Ρίλκε είναι η αδρή, οργισμένη φωνή για τις αθλιότητες ενός «πολιτισμού». Ο Σαιν Σανς δίνει σε αυτήν τη διαλεκτική εικόνων και λόγου την ηχητική διάσταση με την καθαρά γαλλική διαύγεια και ευθυκρισία. | |||
|trivia= | |||
}} | }} | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 08:25, 8 Αυγούστου 2012
Τίτλος κινηματογραφικής ταινίας: Μητροπόλεις
Έτος: 1975
Διάρκεια: 90'
Είδος: Πειραματική
Σκηνοθεσία: Κώστας Σφήκας
Σενάριο: Κώστας Σφήκας
Φωτογραφία: Θανάσης Ανανίδης , Μανώλης Αδαμάκης , Διαμαντής Ανανίδης
Παραγωγός: Απόστολος Παπαευσταθίου
Εταιρία παραγωγής: Cinetic
Περίληψη/Σχόλια: Στην τρυκέζα ο σκηνοθέτης επεξεργάζεται ένα πλούσιο φωτογραφικό υλικό και το έργο τριών από τους καλύτερους δημιουργούς της Ευρώπης πριν από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο (Προυστ, Ρίλκε, Σαιν Σανς). Η ακινησία σαν χαρακτηριστικό γνώρισμα της φωτογραφίας, είναι ένα από τα στοιχεία που μεταχειρίζεται ο σκηνοθέτης για τη διαλεκτική οικοδόμηση ενός στοχασμού πάνω στο γιγαντισμό, την πτώση και το θάνατο των κυρίαρχων πολιτισμών του 20ου αιώνα. Ο λόγος του Προυστ είναι η «αναζήτηση του χαμένου χρόνου», η αναβίωση μέσα στην τέχνη. Τα αποσπάσματα του Ρίλκε είναι η αδρή, οργισμένη φωνή για τις αθλιότητες ενός «πολιτισμού». Ο Σαιν Σανς δίνει σε αυτήν τη διαλεκτική εικόνων και λόγου την ηχητική διάσταση με την καθαρά γαλλική διαύγεια και ευθυκρισία.
Ηθοποιοί:
Συζητήστε για την κινηματογραφική ταινία στο Retromaniax.gr