Προβολή πηγαίου κώδικα για τη σελίδα Λέλα Ησαΐα

<gallery>
Image: lelaisaia1.JPG
Image: lelaisaia2.JPG|Στη θεατρική παράσταση "Το Χαλάζι".
</gallery>
{{actor
|dob=1898
|dod=1959

|com=Γεννήθηκε στον Πειραιά. Το πλήρες όνομά της ήταν '''Λέλα Ησαΐα-Στρατήγη''', παντρεμένη με τον δικηγόρο Ευάγγελο Στρατήγη. Ο αδελφός της, Ανδρέας Ησαΐας, ήταν πιανίστας, συνθέτης και στιχουργός. Αποφοίτησε από τη "Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου", στη σκηνή του οποίου πρωτοεμφανίστηκε το 1932 στο έργο "Ιούλιος Καίσαρ" του [[William Shakespeare|'''Ουίλιαμ Σαίξπηρ''']], στον ρόλο της Καλπουρνίας, σε σκηνοθεσία [[Φώτος Πολίτης|'''Φώτου Πολίτη''']]. Με σκηνοθέτη τον Φώτο Πολίτη εμφανίστηκε, ακόμη, στις παραστάσεις "Γιάννης Γαβριήλ Μπόρκμαν" του [[Henrik Ibsen|'''Ερρίκου Ίψεν''']] και "Ο Θάνατος του Δαντόν" του [[Georg Buchner|'''Γκέοργκ Μπύχνερ''']].

Από το καλοκαίρι του 1933 και μέχρι το 1935 συνεργάστηκε με τον "Θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη". Ακολούθησε, από το 1936 μέχρι το 1941, η συνεργασία της με τον "Θίασο της Κατερίνας Ανδρεάδη", με εξαίρεση την περίοδο 1939-1940, διάστημα κατά το οποίο ερμήνευσε πρωταγωνιστικούς ρόλους στο περιοδεύον κλιμάκιο του "Εθνικού Θεάτρου", "Άρμα Θέσπιδος", με σκηνοθέτη τον [[Πέλος Κατσέλης|'''Πέλο Κατσέλη''']].

Το 1942 εμφανίστηκε στο "Θέατρο Κυβέλης" με το "Θέατρο Αθηνών" του [[Κωστής Μπαστιάς|'''Κωστή Μπαστιά''']]. Από το 1944 επέστρεψε στο "Εθνικό Θέατρο", όπου παρέμεινε επί σειρά ετών μέχρι το τέλος της καριέρας της. Η τελευταία της σκηνική εμφάνιση ήταν το 1958 στην "Τέσσα" του [https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%96%CE%B1%CE%BD_%CE%96%CE%B9%CF%81%CF%89%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%8D '''Ζαν Ζιρωντού'''], σε σκηνοθεσία του [[Αλέξης Σολομός|'''Αλέξη Σολομού''']].

|trivia=
}}