Μανώλης Σκουλούδης
Ημερομηνία γέννησης: 1901
Ημερομηνία θανάτου: 1989
Σειρές βασισμένες σε έργα του/της:
Κινηματογραφικές ταινίες βασισμένες σε έργα του/της:
Σελίδα περιεχομένου | Έτος |
---|---|
Ένας Ντελικανής (1963) | 1963 |
Είμαι αθώος | 1960 |
Εξωτικές βιταμίνες | 1964 |
Τηλεταινίες βασισμένες σε έργα του/της:
Βιντεοταινίες βασισμένες σε έργα του/της:
Θεατρικές παραστάσεις βασισμένες σε έργα του/της:
Σελίδα περιεχομένου | Έτος | Κανάλι |
---|---|---|
Το σταυροδρόμι | 1979 | ΕΡΤ |
Σελίδα περιεχομένου | Έτος |
---|---|
Οδύσσεια (1961) | 1961 |
Υπόθεση Ντρέυφους | 1959 |
Εκπομπές στις οποίες συμμετείχε:
Τηλεπαιχνίδια στα οποία συμμετείχε:
Βιογραφία: Ο Μανώλης Σκουλούδης υπήρξε πολυσχιδής καλλιτεχνική προσωπικότητα. Ασχολήθηκε τόσο με τη μουσική ως συνθέτης, πιανίστας, διευθυντής ορχήστρας, καθηγητής σε ωδείο όσο και με τη συγγραφή ως πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας, ποιητής, κριτικός, μεταφραστής, διασκευαστής λογοτεχνικών έργων για το θέατρο και το ραδιόφωνο, σεναριογράφος, αρθρογράφος και εκδότης. Ως καλλιτεχνικό ψευδώνυμο χρησιμοποίησε συχνά το όνομα Μ. Κουρήτης.
Γεννήθηκε στη Χαλέπα Χανίων. Πατέρας του ήταν ο δικαστικός Γεώργιος Σκουλούδης, ο οποίος την περίοδο της Κρητικής Πολιτείας ανέλαβε σημαντικές διοικητικές θέσεις στον τομέα της δικαιοσύνης και της παιδείας. Αδερφή του ήταν η καλλιτέχνιδα εικαστικών και εφαρμοσμένων τεχνών Φλωρεντίνη Καλούτση-Σκουλούδη. Ήταν παντρεμένος με τη μεταφράστρια Διονυσία Σκουλούδη-Βικτωράτου, με την οποία απέκτησε δύο κόρες, την ηθοποιό Κλεό Σκουλούδη και τη ζωγράφο Μανόλια Μπονάτσου-Σκουλούδη.
Σπούδασε πιάνο και θεωρία της μουσικής (1924–1926). Αρχικά, εργάστηκε δίνοντας κάποια ρεσιτάλ πιάνου, αλλά κυρίως απασχολήθηκε επαγγελματικά ως καθηγητής στο Εθνικό Ωδείο του Μανώλη Καλομοίρη. Με το πολύμορφο συγγραφικό του έργο υπήρξε υπέρμαχος της δημοτικής γλώσσας και της ανάδειξης των τοπικών γλωσσικών ιδιωμάτων.
Κατά τη διάρκεια της Κατοχής συμμετέχει στην Αντίσταση με το Ε.Α.Μ. Οι ιδεολογικοί του προσανατολισμοί αναδεικνύονται σε μεγάλο βαθμό τόσο μέσα στα κείμενά του όσο και στις δράσεις του στον χώρο του πολιτισμού. Ενδεικτικά, την περίοδο 1945/46 συνεργάστηκε με την εφημερίδα Ελεύθερη Ελλάδα που εξέδιδε το Ε.Α.Μ. και το 1947 προσυπέγραψε, μαζί με άλλους διανοούμενους και καλλιτέχνες της εποχής, την ανοιχτή επιστολή διαμαρτυρίας «Το Πνεύμα υπό διωγμόν» προς τον βασιλιά Γεώργιο και τους αρμόδιους υπουργούς. Η επιστολή στηλίτευε τις επιθέσεις και τους τραυματισμούς από «εξτρεμιστές της Δεξιάς» αριστερών ηθοποιών κατά τη διάρκεια θεατρικών παραστάσεων και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Ελεύθερα Γράμματα (30 Ιουνίου 1945).
Υπήρξε στενός φίλος και συνεργάτης με τον Γιάννη Τσαρούχη καθώς και με τον Μανώλη Καλομοίρη, τη Μαρίκα Κοτοπούλη, τον Αλέξη Μινωτή, τον Κάρολο Κουν, τον Μάνο Κατράκη κ.ά. Πέθανε στην Αθήνα και τάφηκε στον γενέθλιο τόπο του, στη Χαλέπα Χανίων.
Trivia:
Συζητήστε για τον/την συγγραφέα "{{{Sname}}}" στο Retromaniax.gr